சிறு கல்லொன்றைச்
சீறும் கடல் மேல் எறியும்
குழந்தை.
நீலநெடுங் கடல்
நீட்டி ஆயிர அலைக் கைகளை உயர்த்திப்
பிடிக்கப் பார்க்கினும்
பிடி தவறி விழும்
கல்.
குழந்தை கைதட்ட
கூடக் கடலும்
கை தட்டும்
குழந்தை முன்
குழந்தையாகி.
ஆழ ஆழும்
ஆழ்கடல் இதயத்தின் ஆழம் தொட
குழந்தைக்கு மட்டுமே அர்த்தமாகும்
ஒரு சொல்-
கல்.
கு.அழகர்சாமி
- அபிநயா ஸ்ரீகாந்தின் ஏழு ராஜாக்களின் தேசம் – நூல் விமர்சனம்
- சொல்வனம் இணையப் பத்திரிகையின் 240 ஆம் இதழ் – வங்கச் சிறப்பிதழ்
- சொல்லாய் அர்த்தமாகும் கல்
- வெறியாடல்
- திருமணக் கவிதைகள்
- உலக நடை மாறும்
- பெய்யெனப் பெய்யும் மழை – வெண்பாக்கள்
- ஒரு கவிதை எழுத வேண்டும் !
- எம்.வி. வெங்கட்ராமின் சிறுகதை உலகம் – 2 – பூமத்திய ரேகை
- தடகளம்
- கணக்கு வாத்தியார்
- மைதீனின் கனவு
- கவிதையும் ரசனையும் – 11
