ஆர் வத்ஸலா ஒன்று விட்ட அத்தை பையன் சிறு வயதில் அவனுக்கு இணையாக மரமேறி விழுந்து பாட்டியிடம் “கடங்காரி” திட்டும் அம்மாவிடம் அடியும் மருத்துவர் அப்பாவிடம் மாவு கட்டும் கிடைத்தன தாவணி போடுகையில் சினிமாத்தனமான ரோஜா நிறக் கனவுகளில் அவனுடன் பேசி இருக்கிறாள் விழித்தவுடன் பயந்திருக்கிறாள் அம்மாவை நினைத்து புடவை உடுத்திய பின் அவன் வீட்டுக்கு வருகையில் அம்மா சொல்படி அவள் கொடுக்கும் காபியை விரல் படாமல் வாங்கிக் கொள்வான் அவன் மணப் பேச்சை அம்மா எடுத்த […]
ஹிந்தியில் : முஸாபிர் பைட்டா தமிழில் : வசந்ததீபன் ______________________________ நான் எங்கும் சுற்றித் திரிய விரும்பமில்லை இங்கே வரை என எனது பிறந்த பூமி பங்க்ராஹா வீட்டின் அருகே தான் அமைந்துள்ளது சொல்லப்படும் சீதாவின் பிறந்த இடம் சீதாமடீயும் ( தோதி வந்தனை சிறந்தாக இல்லை சமூக காரியங்களின் சம்பந்தத்தில் தான் இருக்கிறது ) நான் ஊனமுற்ற நம்பிக்கையில் விசுவாசம் வைப்பதில்லை . என்னுடைய இரண்டு கைகள் பாதுகாப்பானதாக இருக்கின்றன ஆதாராமாக இருக்கின்றன ஆனால் இவைகள் […]
ஆர் வத்ஸலா தள்ளாடி தள்ளாடித் தான் நடக்க முடிகிறது இப்போதெல்லாம் என் கால்களின் வழியே ஏற முயற்சித்துக் கொண்டிருக்கிறது தள்ளாமை அதனை தோற்கடிக்கும் முயற்சியில் தீவிரமாக நானும் எதற்கும் இருக்கட்டும் என்று என்னவர் வாங்கி வைத்த சக்கர நாற்காலி அமர்ந்திருக்கிறது எங்கள் அறையின் ஒரு மூலையில் என்னை ஏக்கத்துடன் பார்த்துக் கொண்டு வீட்டுக்குள் நடக்கிறேன் அடி கணக்கு ஒப்பிக்கும் கருவியை சுமந்தபடி தினமும் மும்முறை மருத்துவர் சொன்னபடி மைல் கணக்கில் நடந்தாலும் இரண்டாயிரம் அடிகளே நடந்ததாக கூறுகிறது […]
சசிகலா விஸ்வநாதன் அள்ளி எடுக்கத் தான் ஆசை.கிள்ளி விளையாடத் தான் ஆவல்.துள்ளிக் துதிக்கையில் இன்பம்.ஒளிந்து விளையாடுவதில் பேரின்பம்.விசையோடு ஓடி விளையாடவும்;இசைந்து பலதும் பேசிடவும்;நேசத்துடன் கேலி பேசிடவும்;பாசத்துடன் கட்டி அணைக்கவும்;மடி மீது கண்மூடி உறங்கிடவும்;மென்மையாய் தலை கோதிடவும்;*மகனே* !நீ என்றும் என் சேலை மடிப்பில் சிறு மதலையாய்;என் மனதில் சிறு பிள்ளையாய்;என் கனவில் கள்ளம் கபடற்ற பாலகனாய்இருக்க;என் கண்ணெதிரில் மட்டும்;முற்றிலும் வேறு ஒருவனாய்;நினைவில் முதிர்ச்சியடைந்தஆண்மகனாய்வளர்ந்த பெரியவனாய் நிற்கும் விந்தைதான்என்னே! என்னே! அள்ளி எடுக்கத் தான் ஆசை.கிள்ளி விளையாடத் தான் […]
பெங்காலியில் : சுனில் கங்கோபாத்யா ஹிந்தியில் : ரண்ஜீத் ஸாஹா தமிழில் : வசந்ததீபன் (1) எழுதுவதும் எழுதியபடி வாழ்வதும் ____________________________________________ புத்தகங்கள் பயமுறுத்த தொடங்கியிருக்கின்றன இப்போது நான்கரை ஆண்டுகளின் வயதில் தான் எழுத்துக்களின் அறிமுகம் மற்றும் அதற்கு பிறகு கடவுளே…… தெரியவில்லை எத்தனை யுகமும் நித்தியமும் கழிந்து அச்சடிக்கப்பட்டது எழுத்துக்களும்… எழுத்துக்களும் தான் கண்களுக்கு முன்னால் முறைத்துப் பார்த்துக் கொண்டு ஆயிரம் _ ஆயிரம் பக்கங்கள் மற்றும் எத்தனை படிக்கப்பட்டு இருக்கிறது என்ன அதைவிட அதிகமாக […]
ஆர் வத்ஸலா காலையில் எழுந்து உடற்பயிற்சி செய்து அம்மா தந்ததை அள்ளிப் போட்டுக் கொண்டு ஒரு நிமிடம் கண்ணாடியில் முகம் பார்த்து அவசரமாக தலை வாரி லேசாகக் கோதிக் கொண்டு கட்டிக் கொடுக்கப் பட்ட சாப்பாடு திருத்தப்பட்ட மாணவர்களின் நோட்டுப் புத்தகங்களுடன் ஸ்கூட்டரை உதைத்தான் எதிர்வீட்டுப் பெண் அப்போது தான் கிளம்புவாள் பணிக்கு என்றும் தெருக் கோடி வரை அவள் பின் போகலாம் என்றும் அறிந்ததனால் அவள் பெரிய அழகியல்ல என்றும் இவன் முகத்தை அவள் பார்த்ததில்லை […]
ஹிந்தியில் : ஹேமந்த் தேவ்லேகர் தமிழில் : வசந்ததீபன் நம் இருவருக்கு நடுவே ஒரு ஹார்மோனியம் ________________________________________ ஹார்மோனியத்தின் அந்தப் பக்கம் சுரங்களை தனது விரல்களின் அமுக்குதலிருந்து விழித்தெழுகிற நீ அமர்ந்து இருக்கிறாய் மற்றும் இந்த பக்கம் உன்னுடைய சுரங்களில் நாதம் நிரப்பி திரைச்சீலையால் காற்றை வீசுகிறேன் நான் ஹார்மோனியம் _ சந்தோஷ ஆரவாரம் நிரப்புகிறது ,கை_ கால்கள் நடக்கச் செய்கிறது. ஒரு புதிய பிறந்த குழந்தை இருக்கிறது கிட்டத்தட்ட ஆறுமாதங்கள் ஆனது நாம் இருவரும் அதற்கு […]
ஜெயபாரதனுக்கு வாழ்நாள் சாதனையாளர் விருது
ஹிந்தியில் : ஆலோக் தன்வா தமிழில் : வசந்ததீபன் _______________________________ ஒன்று ______________ வீட்டின் சங்கிலிகள் எவ்வளவு அதிகமாக காணப்படுகின்றன ? எப்போதும் வீட்டிலிருந்து ஏதாவதொரு சிறுமி ஓடிப்போகிறாள்? என்ன அந்த இரவின் நினைவு வந்து கொண்டிருக்கிறதா? அது பழைய சினிமாக்களில் அடிக்கடி வந்து இருந்தது எப்போதும் ஏதாவதொரு சிறுமி வீட்டிலிருந்து ஓடிப் போயிருந்தாளா? மழைக் காலத்தினால் வீழ்ந்த அந்தக் கல் விளக்குத் தூண் வெறுமனே கண்களின் அமைதியின்மை காட்டும் அதிகமாக அதனின் ஒளியா? மற்றும் அந்த […]