ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் (Shakespeare’s Sonnets : 28) இரவிலும், பகலிலும்

முன்னுரை: நாடக மேதை வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியர் 154 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் எழுதி யிருப்பதாகத் தெரிறது. 1609 ஆம் ஆண்டிலே ஷேக்ஸ்பியரின் இலக்கிய மேன்மை அவரது நாடகங்கள் அரங்கேறிய குலோப் தியேட்டர் (Globe Theatre) மூலம் தெளிவாகி விட்டது. அந்த ஆண்டில்தான் அவரது ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் தொகுப்பும் முதன்முதலில் வெளியிடப் பட்டது. ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் ஆங்கில மொழியில் வடிக்கப் பட்டுள்ள காதற் கவிதைகள். அவை வாலிபக் காதலருக்கு மட்டுமின்றி அனுபவம் பெற்ற முதிய காதலருக்கும் எழுதியுள்ள ஷேக்ஸ்பியரின் ஒரு முதன்மைப் படைப்பாகும். அந்தக் காலத்தில் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் பளிங்கு மனமுள்ள அழகிய பெண்டிர் களை முன்வைத்து எழுதுவது ஒரு நளின நாகரிகமாகக் கருதப் பட்டது. ஷேக்ஸ்பியரின் முதல் 17 பாக்கள் அவரது கவர்ச்சித் தோற்ற முடைய நண்பனைத் திருமணம் செய்ய வேண்டித் தூண்டப் பட்டவை. ஆனால் அந்தக் கவர்ச்சி நண்பன் தனக்குப் பொறாமை உண்டாக்க வேறொரு கவிஞருடன் தொடர்பு கொள்கிறான் என்று ஷேக்ஸ்பியரே மனம் கொதிக்கிறார். எழில் நண்பனை ஷேக்ஸ்பியரின் ஆசை நாயகியே மோகித்து மயக்கி விட்டதாகவும் எண்ணி வருந்துகிறார்.. ஆனால் அந்த ஆசை நாயகி பளிங்கு மனம் படைத்தவள் இல்லை. அவளை ஷேக்ஸ்பியர் தன் 137 ஆம் ஈரேழ்வரிப் பாவில் “மனிதர் யாவரும் சவாரி செய்யும் ஒரு வளைகுடா” (The Bay where all men ride) – என்று எள்ளி இகழ்கிறார்.

அவரது 20 ஆவது ஈரேழ்வரிப் பாவின் மூலம் அந்தக் காதலர்கள் தமது ஐக்கிய சந்திப்பில் பாலுறவு கொள்ளவில்லை என்பதும் தெரிய வருகிறது. ஐயமின்றி ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழு வரிப்பாக்கள் அக்கால மாதரின் கொடூரத்தனத்தையும், வஞ்சக உறவுகளைப் பற்றியும் உணர்ச்சி வசமோடு சில சமயத்தில் அவரது உடலுறவைப் பற்றியும் குறிப்பிடுகின்றன ! ஷேக்ஸ்பியரின் நாடக அரங்கேற்ற மும் அவரது கவிதா மேன்மையாகவே எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. அவரது முதல் 126 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் தனது நண்பன் ஒருவனை முன்னிலைப் படுத்தி எழுதப் பட்டவையே. மீதியுள்ள 28 பாக்கள் ஏதோ ஒரு கருப்பு மாதை வைத்து எழுதப் பட்டதாக அறியப் படுகிறது. இறுதிப் பாக்கள் முக்கோண உறவுக் காதலர் பற்றிக் கூறுகின்றன என்பதை 144 ஆவது பாவின் மூலம் அறிகிறோம். ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்களில் சிறப்பாகக் கருதப்படுபவை : 18, 29, 116, 126 & 130 எண் கவிதைகள்.

ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் எந்த ஒரு சீரிய ஒழுங்கிலோ, நிகழ்ச்சிக் கோர்ப்பிலோ தொடர்ச்சியாக எழுதப் பட்டவை அல்ல. எந்தக் கால இணைப்பை ஓட்டியும் இல்லாமல் இங்கொன்றும், அங்கொன்றுமாக அவை படைக்கப் பட்டவை. நிகழ்ந்த சிறு சம்பவங்கள் கூட ஆழமின்றிப் பொதுவாகத் தான் விளக்கப் படுகின்றன. காட்டும் அரங்க மேடையும் குறிப்பிட்டதாக இல்லை. ஷேக்ஸ்பியர் தனது நண்பனைப் பற்றியும் அவனது காதலியின் உறவைப் பற்றியும் எழுதிய பாக்களே நான் தமிழாக்கப் போகும் முதல் 17 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள். இவற்றின் ஊடே மட்டும் ஏதோ ஒருவிதச் சங்கிலித் தொடர்பு இருப்பதாகக் காணப் படுகிறது. ஷேக்ஸ்பியர் தனது பாக்களில் செல்வீக நண்பனைத் திருமணம் புரியச் சொல்லியும் அவனது அழகிய சந்ததியைப் பெருக்கி வாழ்வில் எழிலை நிரந்தரமாக்க வேண்டு மென்றும் வற்புறுத்து கிறார். ஆதலால் ஷேக்ஸ்பியரின் முதல் 17 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் “இனப் பெருக்கு வரிப்பாக்கள்” (Procreation Sonnets) என்று பெயர் அளிக்கப் படுகின்றன.

****************

பிறகு எப்படி மீள முடியும் நான் பூரிப் போடு
உறக்கப் பலனின்றி விலக்குப் படும் போது ?
பகலின் கொடுமையை இரவு நீக்கா விட்டால்
பகலை இரவும் இரவைப் பகலும் அமுக்கும்
இரண்டும் (பகை ஆகும் ஒவ்வோர் ஆட்சியில்)
சேர்ந்துடன் படும் எனைச் சித்திரவதை செய்ய,
கடின உழைப்புக் கொன்று, புகாரிட மற்றது
உழைப்பது எதுவரை உனைக் கடந்து அப்பால்
ஞானியென் றுரைப்பேன் “நாள்” அவனை மகிழ்விக்க
வானம் முகில் மூடி இருண்டால் வழங்கோர் சலுகை.
அதுபோல் முகத்துதி புரிவேன் கரிய முக இரவுக்கு
மினுக்கும் தாரகை மாலையுன் வடிவைக் காட்டா தாயின்
அனுதினம் பகற் பொழுது என் அவலம் நீடிக்கும்
ஆயின் இரவும் என் துயரின் நீட்சியை மிகை யாக்கும்.

+++++++++

SONNET 28

How can I then return in happy plight
That am debarred the benefit of rest?
When day’s oppression is not eased by night,
But day by night and night by day oppressed.
And each (though enemies to either’s reign)
Do in consent shake hands to torture me,
The one by toil, the other to complain
How far I toil, still farther off from thee.
I tell the day to please him thou art bright,
And dost him grace when clouds do blot the heaven:
So flatter I the swart-complexioned night,
When sparkling stars twire not thou gild’st the even.
But day doth daily draw my sorrows longer,
And night doth nightly make grief’s length seem stronger

++++++++++++++

Sonnet Summary : 28

Images of absence, continued from the previous sonnet, show the poet at the point of emotional exhaustion and frustration due to his sleepless nights spent thinking about the young man. However, even though faced with the young man’s disinterest, the poet still refuses to break away from the youth. He even continues to praise the youth, telling day and night how fortunate they are to be graced by the youth’s presence. The poet’s continued devotion to the young man is not so startling as it might first appear: Writing sonnets of absolute devotion in Elizabethan times was a duty to the source of the poet’s inspiration. Sonnet 28, therefore, offers the poet’s verse as a duty-offering, a supreme expression of selfless love for an undeserving friend. The opposition between day and night dominates the sonnet. For the poet, neither time alleviates his suffering: “And each, though enemies to either’s reign, / Do in consent shake hands to torture me” with hard work and no sleep. Trying to please the oppressive day and night, the poet tells day that the youth shines brightly even when the sun is hidden; to night, the poet compares the youth to the brightest stars, except that the youth shines even when the stars do not. However, day and night still torment the poet and make “grief’s strength seem stronger.” The poet sinks even further into despair.

++++++++++++++++++++++++

Sonnet 28 .

(paraphrased)

——————————————————————————–

01.     Then how can I go home in cheerful shape

02.     When I’m denied the benefit of sleep?

03.     When day’s hardship is not relieved by night,

04.     But my nights make my days worse – and my
days make my nights worse;
05.     And both (although day and night are like
nations at war against each other,)
06.     Seem to have reached a truce agreement,
between themselves, just to afflict me.
07.     The one, day, afflicts me with hard work, and the
other, night, afflicts me by making me lament
08.     How far away, from you, I work, and it seems I never
get any nearer;
09.     I tell the Day, to flatter and try to appease him, that you,
my ally, shine like the sun,
10.     And do him a favor when clouds darken the sky;

11.     Similarly, I try to flatter the dark-faced night,

12.     That when his sparkling stars don’t twinkle, your image,
that I visualize, decorates the evening;
13.         But Day is not appeased, and every day draws out
my sadness, (at being away from you,)
14.         And Night, also unappeased, every night makes my
sorrow’s duration more unendurable.

++++++++++++++++

Information :

1.  Shakespeare’s Sonnets Edited By: Stanley Wells (1985)
2.  http://www.william-shakespeare.info/william-shakespeare-sonnets.htm (Sonnets Text)
3.  http://www.sparknotes.com/shakespeare/shakesonnets/section2.rhtml (Spark Notes to Sonnets)
4.  http://www.gradesaver.com/shakespeares-sonnets/study-guide/  (Sonnets Study Guide)
5.  http://www.gradesaver.com/shakespeares-sonnets/study-guide/short-summary/ (Sonnets summary)
6.  The Sonnets of William Shakesspeare By :Lomboll House (1987)

+++++++++++++
S. Jayabarathan (jayabarat@tnt21.com) July 10, 2012