நான்(?)

நானெனவும் யாரெனவும்
இருமை நிலையடைகிறது மனம்
முயன்று செய்த சாதனைகள்
நானெனப் பறைசாற்ற
இழந்துவிட்ட சந்தோஷம்
யாரெனக் கேட்கத் தூண்டுகிறது.

நானென நிலைக்கும் போதில்
சுயம் வெளிப்படுகிறது
நல்ல ஆதரவும் கிட்டாமல்
நாங்கூரமும் இட முடியாமல்
நடுக் கடலில் தத்தளிக்கிறது படகு
யாரெனக் குழம்பும் பொழுதுகளில்
கனத்த அமைதி கவிந்து
மனச் சலனங்களை மறக்கடிக்கிறது.

எத்தனை மூழ்கியும்
முத்தெடுக்க இயலாத வறுமையே
வாழ்வாய் வசப்படுகிறது.

என்னைப் பற்றிய குழப்பத்திற்கு
விடை காணாமலேயே
உலகக் குழப்பங்களைத்
தீர்க்க முற்படுகிறேன் நான்(?)

-சு.திரிவேணி,கொடுமுடி