இதற்கு அப்புறம்

சாவை எதிர்த்தானா
சாவை ஏற்றுக்கொண்டானா
என்று சடலத்தின் முகம்
காட்டிக் கொடுத்துவிடும்
பிறந்த நொடி முதல்
மரணத்தை நோக்கியே
மனிதனின் பயணம்
மரண பயத்தை
எதிர் கொள்ள அஞ்சியே
ஏதோவொரு போதையில்
தினம் தினம் மிதக்கிறோம்
மனிதனை
எடை போடத் தெரிந்தவர்களெல்லாம்
மாட்டிக் கொள்கிறார்கள்
விழி பிதுங்கி நிற்கிறார்கள்
எந்த ஊருக்கான பயணம்
என்று தெரியாமல் தான்
புறப்பட்டு வருகிறோம்
உயிர்த்தெழுதல் சாத்தியமில்லை
தேவ மைந்தர்கள் அரிதாகவே
பூமி வயலில் விளைகிறார்கள்
ஆன்மாவுக்கு அழிவில்லை என்று
உபன்யாசம் கேட்கிறோம்
புதுத் தெம்பு உண்டாக
பாவச் சேற்றில் மீண்டும்
மூழ்குகிறோம்
முதுமை அடைந்திருந்தாலும்
ஏதோ ஒரு விதத்தில்
வாழவேண்டும் என்ற
ஆசை மட்டும்
இறுதி வரை
எல்லோருக்கும் இருக்கிறது.