அன்புத் தம்பி புனைப் பெயருக்கு

மதிப்பிற்குரிய திண்ணை ஆசிரியர் அவர்களுக்கு வணக்கம்.

இத்துடன் வாசகர் புனைப் பெயருக்கு ஒரு பதில் கடிதம் வைத்திருக்கின்றேன். போட நினைத்தால் போடலாம்

தமிழ் நாட்டில் சமூக நலத்துறையில் என்ன பணிகள் என்பதெ பலருக்கும் தெரியாது. அதுவும் ஒவ்வொருவரும் தெரிந்து கொள்ள வேண்டியவை. யார் கஷ்டங்களைப் போக்க பணிக்கு வந்தோமோ நாங்களே பாதிக்கப் பட்டோம். இந்தியாவிலேயே பெண்கள் பிரச்சனைகளுக்குப் பெண்கள் அமைப்புகள் தமிழகத்தில்தான் தோன்றியது. இன்னும்  இரு அத்தியாயம் சென்றவுடன் வருபவர்கள் அனைவரும் வரலாற்றுப் பெண்மணிகள். இந்தியவில் எங்கும் இல்லாத ஓர் சிறந்த அமைப்பு இங்குள்ளது. அதை உணராத ஒரு பெரியவர் உத்தர பிரதேசத்தை ஆய்வு செய்து இந்த ஆலமரத்தையே வெட்ட எழுதி வைத்துவிட்டார். தனி ஒருத்தி போராடினேன். அறிஞர் அண்ணா புரிந்து கொண்டார். நடக்க இருந்த தவறை நடக்காமல் செய்தார். இதுவரை யாருக்கும் தெரியாது. திண்ணையில் வரும் தொடரை வெளியில் பலரும் படித்து வருகின்றர்கள் இது நிரந்த பதிவேடாகவும் இருக்கும். துன்பங்களை வெளிப்படையாகக் கூறி வருவதற்குக் காரணம் தேவையற்ற பழிகள் எங்கள் பெண்கள் மீது. அதுமட்டுமல்ல எங்களை வெறும் அலங்காரப் பொம்மைகள் என்று எழுதிவைத்து அதனைப் பத்திரிகைகளீலும் வரச் செய்தார்கள். அந்தப் பழியைத் துடைக்க வேண்டும். அதனால்தான் வரலாற்றுச் செய்தியுடன் வெளிப்படையான அனுபவங்களும் வருகின்றன. நேச குமார் போன்றவர்கள் துணிவுடன் எழுதிய இணைய இதழ் திண்ணை. அதனால்தான் இதில் எழுத விரும்பினேன். உங்களுக்கு விருப்பமில்லையென்றால் சொல்லிவிடுங்கள். உடல் நிலை காரணம் காட்டி எழுதுவதை நிறுத்திவிடுகின்றேன். நிச்சயம் உங்களுக்கு தர்ம சங்கடம் தரமாட்டேன்

இணைய இதழ் குமுதம் ஆக்க் கூடாது. அங்கு விவாதம் ஆரம்பித்து திஐ மாறுவதும் சொல்ல வந்த நற்செய்தியே சொல்லப்படாமல் பொவதும் சாபக் கேடு. விமர்சன்ஃபகள் வரலாம். ஒரு சிலர் விமர்சங்கள் எழுதியே பெயர் வாங்குவார்கள். அதனால் உண்மைகள் வருவது நின்று விடுதல் கூடாது. படைப்பாளகள் பதில் எழுத வேண்டிய்தில்லை. பணிவுடன் திண்ணைக்கு நான் இதனைத் தெரிவித்துக் கொள்கின்றேன்.

எழுத்தாளன் அவன் எண்ணங்களைச் சுதந்திரமாக எழுதட்டும். அவன் எழுத்து வாழ்வதோ வீழ்வதோ அதன் சத்தியத்தையொட்டி இருக்கும். . தவறாக எழுதியிருந்தால் மன்னிக்கவும்.

இன்ற ஆத்ம திருப்தியுடன்  கடை நாட்களை நான் எண்ண முடிகிறதென்றால் என்னால் முடிந்த அளவு சமுதாயத்திற்கு உழைத்துவிட்டேன். ஆண்டவனுக்குத் தெரிந்தால் போதும்.

உங்களிடம் மட்டும் ஓர் உண்மையைச் சொல்கின்றேன். காமராஜர் மட்டுமல்ல, கலைஞர், எம்.ஜி. ஆர், முரசொலி மாறன் போன்றவர்கள் எனக்கு நேரிடையாகப் பழக்கமானவர்கள். காமராஜர் அவர்களுக்கு என்னை அதிகம் தெரியாது. ஆனால் மற்ற மூவருக்கும் என்னை மிகவும் நன்றாகத் தெரியும். எல்லோரிடமும் நல்ல குணங்களும் உண்டு. இவர்களீடம் உள்ள மனித நேயம் எனக்குத் தெரியும். அரசியலில் எல்லோரும் குப்பைகள். சுயநல வாதிகள். மறுக்கவில்லை. கலைத் துறை, அர்சியல் உலச்கத்திற்கு பெண்கள் விளையாட்டு பொம்மைகள். அதுவும் தெரியும். எல்லோரும் எழுதி புளித்துப் போனவைகள். ஆனால் இவர்களிடன் நான் கண்ட மனித நேயத்தைப் பலருக்குத் தெரியாது. மணியனும் பலரின் வெறுப்புக்காளானவர் என்பதும் தெரியும். சாவி விகடனை விட்டு வெளி வந்ததற்குக் காரணமே மணியன்தான். எல்லோரும் என் நண்பர்களே. ஒரு தாய்க்கு தன் பிள்ளைகள் தவறு செய்யும் பொழுது கோபம் வரும் திட்டுவாள் அடிப்பாள், ஆனால் அவளால் வெறுக்க முடியாது. என்னால் இந்த உலகில் பிறந்த யாரையும் வெறுக்க முடியாது. இதுதான் நான்

திண்ணை உரிமையாளருக்கும் ஆசிரியர் குழாமிற்கும் நன்றி

வணக்கம்

சீதாம்மா

(திண்ணையில் பலதரக் கருத்துகளும் வழமை போலத் தொடர்ந்து வெளிவரும். கருத்துத் தெரிவிக்கும் வாசகர்களுக்கு ஒரு வேண்டுகோள் : தயவு செய்து ஆக்கங்களின் மையப் பகுதியை விட்டு விலகாமலும், நாகரிகமாகவும் விமர்சனங்களை வெளியிடுமாறு கேட்டுக் கொள்கிறோம். – திண்ணை ஆசிரியர் குழு)