(முன்னேறத் துடிக்கும் இளந்தலைமுறையினருக்கு வெற்றிக்கு வழிகாட்டும் வாழ்வியல் தன்னம்பிக்கைத் தொடர் கட்டுரை)
முனைவர் சி.சேதுராமன், தமிழாய்வுத்துறைத்தலைவர், மாட்சிமை தங்கியமன்னர் கல்லூரி, புதுக்கோட்டை.
40.அறிவியலின் தந்தையாக விளங்கிய ஏழை………..
“யாரை எங்கே வைப்பது என்று யாருக்கும் தெரியல அடஅண்டங்காக்கைக்கும் குயில்களுக்கும்
பேதம் தெரியல….பேதம் தெரியல….”
அடடே வாங்க..வாங்க..வாங்க… வாழ்த்துக்கள்…என்னங்க சினிமாப் பாட்டப் பாடிக்கிட்டு வர்ரீங்க….எங்கயாவது இந்தப் பாட்டக் கேட்டீங்களா…?என்ன..? என்னது? ஓஹோ..இந்த உலகத்துல உண்மைக்கும் பொய்மைக்கும் பேதம் தெரியாமத் திரியறாங்க… அது உண்மைதான்..நல்லவனா இருக்கறதே பலபேருக்குப் பிடிக்க மாட்டேங்குது… அதனால கெட்டவங்களா மாறிடக் கூடாது… யாருக்குப் பிடிச்சாலும் பிடிக்காலேன்னாலும் நாம நல்லவங்களா இருக்கணும்… ஏன்னா, நம்ம திருவள்ளுவரே,
“பண்புடையார் பட்டுண்டு உலகம்” அப்படீன்னு சொல்லிருக்கார்ல… அதனால எந்த நிலையிலயும் நாம தீயவற்றுக்கு மாறிடக் கூடாது… உண்மை ஒருநாள் வெளியாகத்தான் செய்யும்… அப்ப வருந்துவாங்க… ஆமா..போன வாரம் நான் உங்ககிட்ட கேட்டதுக்கும் இப்ப நீங்க சொல்றதுக்கும் ஏதாவது தொடர்பு இருக்குதா…? என்னோட கேள்விக்கான பதிலக் கண்டுபிடிச்சுட்டீங்களா….? அட சரியாச் சொல்லிட்டீங்களே… அமாங்க அவரேதான் கலீலியோ தான். அவருதான் பல்வேறு அறிவியல் ஆராய்ச்சிகளைச் செஞ்சு அடிப்படை அறிவியல் உண்மைகளை உலகத்துக்குத் தெரிவிச்சாரு…ஆனா இந்த உலகம் நம்பல…
அவரக் கொடுமைப் படுத்தினாங்க..சூரியனப் பூமி சுத்தி வருதுன்னு கலீலியோ சொன்னாரு.. ஆனா அது தப்புன்னு புனித விவிலிய நூலைத் தொட்டுச் சத்தியம் செய்யச் சொன்னார்கள். அப்படிச் சத்தியம் செய்யலைன்னா அவருக்கு மரணதண்டனை விதிக்கப்படும் என்று எச்சரிச்சாங்க…வயதான காலத்துல வேற வழியில்லாமா கலீலியோ சத்தியம் செஞ்சாரு… பின்னால வந்தவங்க இவரு கண்டுபிடிச்ச விசயங்கள உண்மைன்னு நிரூபிச்சாங்க… அவரோட வரலாறு ஒங்களுக்குத் தெரிஞ்சாச் சொல்லுங்களேன்…என்னது ஓரளவுக்குத்தான் தெரியுமா…? முழுமையாத் தெரிஞ்சுக்கணுமா..? சரி சரி சொல்றேன் கேட்டுக்கோங்க…
பிறப்பும் தனிமையும்
இவரோட முழுமையான பேரு கலீலியோ கலீலி என்பதாகும். கலீலி என்பதுதான் இவரோட இயற்பெயர். கலீலியோ என்பது அவரது குடும்பத்துப் பேரு. நாளடைவில் இந்தப் பெயரே நிலைச்சுப்போச்சு… கலீலியோ 1564-ஆம் ஆண்டு பிபரவரி மாதம் 15-ஆம் நாள் இத்தாலி நாட்டிலுள்ள பைசா நகரத்தில் வின்சென்ஸியோ கலீலியோ என்பவருக்கு மகனாகப் பிறந்தார்.
கலீலியோ சிறுவனாக இருக்கும்போது சிறந்த சிந்தனையாளராகத் திகழ்ந்தார். அவர் தன்வயதுடைய சிறுவர்களோடச் சேர்ந்து விளையாடமாட்டார். எப்போதும் தனியாவே பெரியவங்களப் போல ஒக்காந்துக்கிட்டு சிந்திச்சுக்கிட்டு இருப்பாரு… இரவு நேரம் வந்தால் கலீலியோ வீட்டிற்கு வெளியே ஒரு ஒதுக்குப்புறமான இடத்தில் அமர்ந்து வானத்தையே தன்னை மறந்து உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருப்பார். இதனைக் கண்ட கலீலியோவின் தந்தை அதனை கலீலியோவின் தாயிடம் கூற, அவரோ, இவன் மிகச் சிறந்த அறிஞனாகத்தான் வரப்போகிறான்..என்று கூறிப் பெருமிதம் அடைந்தான்.
கலீலியோவின் குடும்பம் வறுமையில் வாடினாலும் அவரது தந்தை கலீலியோவை நன்கு படிக்கவைக்க வேண்டும் என்று விரும்பி அவரைப் பள்ளியில் படிக்க வைத்தார். பள்ளியில் கலீலியோ இலத்தீன், இத்தாலி ஆகிய மொழிகளைக் கற்றார். பள்ளியில் அனைவரும் வியக்கும் வகையில் சிறப்பாகக் கற்ற கலீலியோவைப் பார்த்து அவரது ஆசிரியர்கள் வியந்தனர்.
பள்ளியில் ஒருநாள் ஆசிரியர் ஆண்களைவிடப் பெண்களுக்குப் பற்கள் குறைவு. ஆண்களுக்கு முப்பத்திரண்டு பற்கள் என்றால் பெண்களுக்கு இருபத்தெட்டுப் பற்கள் என அரிஸ்டாட்டில் எழுதி வைத்ததைப் பாடமாக நடத்திக் கொண்டிருந்தார். ஆசிரியர் நடத்திய பாடத்தில் கலீலியோவிற்கு ஐயம் ஏற்பட்டது. பெண்களுக்கு மட்டும் பற்கள் எப்படிக் குறைவாக இருக்கும்? என்று எண்ணிய கலீலியோ வீட்டிற்கு வந்து தனது தாயின் பற்களை எண்ணினார். முப்பத்திரண்டு இருந்தது. அதோடு மட்டுமல்லாமல் அவர் பக்கத்து வீடுகளில் வசித்த பெண்களின் பற்களையும் எண்ணிப் பார்த்தார். அவர்களுக்கும் முப்பத்திரண்டு பற்களே இருந்தன.
தான் செய்த பற்கள் பற்றிய ஆய்வினை கலீலியோ ஆசிரியரிடம் சொல்லி எல்லோருக்கும் முப்பத்திரண்டு பற்களே இருக்கும் என்று தெளிவுபடுத்தினார். தனது தந்தையைப் போன்றே கலீலியோ கவிதைகள் புனைவதிலும், இசைப்பாடல்கள் இயற்றுவதிலும், ஆர்கன், யாழ் ஆகிய இசைக்கருவிகளை இசைப்பதிலும் தனித்திறன் வாய்ந்தவராக விளங்கினார். அதுமட்டுமல்லாது கலீலியோ எந்தப் பொருளைப் பார்க்கிறாரோ அதனை அப்படியே ஓவியமாக வரைவதில் திறன் படைத்தவராக இருந்தார்.
கணிதத்தில் ஏற்பட்ட விருப்பம்
கலீலியோ பன்னிரண்டு வயதில் தொடக்கக் கல்வியை முடித்தவுடன் அவரது தந்தை அவரை எப்படியாவது மதகுருவாக்கிவிட வேண்டும் என்று கருதி வல்லம்ப்ரோஸா என்ற ஊரிலிருந்த மடலாயப் பள்ளி ஒன்றில் மதக்கல்வி பயிலச் சேர்த்துவிட்டார். கலீலியோவிற்கு மதக்கல்வியில் மனம் ஒன்றவில்லை. கணிதத்திலேயே லயித்தது.
கலீலியோவின் விருப்பத்தைக் கண்ட அவரது தந்தைக்கு வருத்தம் ஏற்பட்டது. அவர் கலீலியோவைப் பார்த்து, “மகனே! நீ கற்க விரும்பும் கல்விக்கு நாட்டில் மதிப்பே இல்லை. வேலைவாய்ப்புமில்லை. அதனால் வறுமையில்தான் வாட முடியும். அதனால் கணிதத்தை மறந்துவிடு. அதற்குப் பதிலாக மருத்துவத்தையாவது படி அப்படிப்பு உன் வாழ்க்கைக்கு எல்லா விதத்திலும் உதவும் என்று கூறினார்.
தந்தையின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றுவது என்று முடிவுக்கு வந்தார். கலீலியோவின் தந்தை பலரது உதவிகளைப் பெற்று கலீலியோவை பைசா நகரப் பல்கலைக்கழத்திலுள்ள மருத்துவக் கல்லூரியில் சேர்த்துவிட்டுப் படிக்கவைத்தார்.
கலீலியோ மருத்துவப் படிப்பிற்குச் சேர்ந்தாலும் அவரது மனம் கணிதத்தையே நாடியது. அவர் யாருக்கும் தெரியாது ரகசியமாகக் கணிதத்தைக் கற்றார். மருத்துவப் புத்தகங்களின் நடுவில் கணிதத்தை மறைத்து வைத்துக் கலீலியோ பயின்று வந்தார். தாமே வடிவமைத்த கணிதக் கருவிகளைக் கொண்டு வடிவியல் கணிதம் தொடர்பான ஆய்வுகளை மிகவும் மறைமுகமாக யாருக்கும் தெரியாமல் செய்து வந்தார். அப்போது அரிஸ்டாட்டில் எழுதிய நூல்களைப் பயிலும் வாய்ப்பு அவருக்குக் கிட்டியது. இயற்பியலில் அரிஸ்டாட்டில் பல தவறான முறைகளைக் கையாண்டிருப்பதை அறிந்து கலீலியோ அத்தவறுகளை வெளிப்படுத்தினார்.
மிரட்டலும் தடையும்
அரிஸ்டாட்டிலின் மீது பற்றுக் கொண்டிருந்த பேராசிரியர்களுக்கு கலீலியோ மீது வெறுப்பு ஏற்பட்டது. அதன் காரணத்தால் கணிதம், இயற்பியல் போன்றவைகளைக் கலீலியோ கற்றது வெளிப்பட்டுவிட்டது. மருத்துவப் படிக்கும் மாணவன் கணிதத்தைக் கற்றது தவறானது என்று பேராசிரியர்கள் கூறினார்கள். அதோடு மட்டுமல்லாது இனிமேல் கணிதம்,இயற்பியல், வானியல் போன்ற நூல்களைப் படிக்கக் கூடாது என்றும் மீறிப் படித்தால் கடுமையான பின்விளைவுகளுக்கு ஆளாக நேரிடும் என்றும் கலீலியோவை மிரட்டினர்.
இவற்றிற்கெல்லாம் அஞ்சாத கலீலியோ தொடர்ந்து கணிதம், இயற்பியல், வானியல் தொடர்பான நூல்களைக் கற்றுத் தொடர்ந்து ஆய்வு செய்து வந்தார்.
நாடியளக்கும் கருவியைக் கண்டுபிடித்தல்
கலீலியோ பல்கலைக்கழகத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது 1584-ஆம் ஆண்டு ஒரு நாள் கிறித்தவத் தேவாலயத்திற்குச் சென்று இறைவழிபாட்டில் ஈடுபட்டார், அப்போது திருமறைச் சொற்பொழிவில் கவனம் செலுத்துவதற்குப் பதிலாகஅங்கு தொங்க விடப்பட்டிருந்த சரவிளக்குகளையும், அதில் ஏற்றப்பட்டிருக்கும் விளக்குகளையும் உற்று நோக்கிக் கொண்டிருந்தார்.
சங்கிலியால் கட்டித் தொங்க விடப்பட்டிருந்த சரவிளக்குகள் மெல்லிய காற்று அடித்தாலும் அசைந்தாடியது, அதேநிலை காற்று அடித்து முடிந்த பின்னும் நெடுநேரம் அசைந்து கொண்டே இருந்தது. தொலைவு அதிகமாக இருந்தபோதும் குறைவாக இருக்கும்போதும் அது எடுத்துக் கொள்ளும் நேரம் ஒன்றாக இருப்பதைக் கலீலியோ உணர்ந்தார். அது அசைந்தாடுவதைத் தம் நாடித்துடிப்பைக் கொண்டு நேரத்தை அளந்தார். நாடித்துடிப்பும் அதுவும் ஒரோக இருப்பதை உணர்ந்தார். நாடித் துடிப்பை அளக்க உதவும் என்று நம்பியவர் வீட்டிற்குச் சென்று ஒரு நீண்ட ஆணியில் கல்லொன்றினைக் கட்டித் தொங்கவிட்டுக் கல்லைஇப்படியும் அப்படியுமாக ஆட்டினார்,
மேலும் அதன் அசைவுக் காலத்தைக் குறித்துக் கொண்டார். பல்வேறு களமும் பருமனும் உள்ள கற்கைளக் கட்டி அவை அசையும் காலத்தையும் கணக்கிட்டார். கனம் எவ்வளவு இருந்தாலும் அதன் உயரம் ஒன்றாக இருக்கும்போது அசைவு காலம் ஒன்றாக இருப்பதைக் கண்டறிந்தார். இம்முறையை வைத்துத் தனிஊசல் விதியை உருவாக்கினார்.
கிறிஸ்ட்டியன் ஹைஜென்ஸ் என்பவரால் தனி ஊசல் விதியின் மூலமாகத் தனி ஊசல் கடிகாரம் உருவாக்கப்பட்டது, இது சரியான நேரததைக் காட்டப் பயன்படுகிறது. இத்தனிஊசல் முறையினைக் கலீலியோ கையாண்டதன் விளைவாக நாடியளக்கும் கருவியைக் கண்டுபிடித்தார். மேலும் தான் கண்டுபிடித்த தத்துவத்தைச் செயல்முறையில் பயன்படுத்தலாம் எனறு நினைத்து ஊசலினால் நாடித்துடிப்பு விகிதத்தைக் கண்டறிந்தார்.
நழுவிய மருத்துவப் பட்டம்
கலீலியோ எவ்வளவுதான் நன்கு கற்றாலும் அவரைக் குடும்ப வறுமை வாட்டி எடுத்தது. பலரின் உதவியுடன் மருத்துவப் படிப்பைத் தொடர்ந்து படித்து வந்தார் கலீலியோ. அதுபோன்று தொடர்ந்து கணிதம், இயற்பியல் பற்றிய ஆய்வுகளையும் செய்து வந்தார். இது பரோசிரியர்கள் பலருக்குப் பிடிக்கவில்லை, அதனால் இவரது படிப்பிற்கு அங்கீகாரம் கிடைக்கச் செய்யக் கூடாது என்று அவர்கள் முடிவுகட்டினர்.
இந்நிலையில் கலீலியோ இறுதியாண்டுத் தேர்வினை நன்கு எழுதியிருந்தும் தேர்வில் வெற்றி பெறமுடியாத அளவிற்குச் சதி செய்துவிட்டனர், அதனால் கலீலியோ மருத்துவப் பட்டம் பெற முடியவில்லை. அவரும் அவரது பெற்றோரும் மிகவும் மனம் வருந்தினர். ஆனால் கலீலியோ மனம் வருந்தவில்லை. தந்தையின் விருப்பததை நிறைவேற்ற முடியவில்லையே என்ற ஏக்கம் மட்டும் கலீலியோவின் மனதில் இருந்து உறுத்தியது. இருப்பினும் நடப்பதெல்லாம் நன்மைக்கே என்ற எண்ணத்தில் கலீலியோ அதனை மறந்து தனது ஆய்வுகளில் ஈடுபடலானார்.
சிற்றரசரின் உதவி
குடும்பத்தை வறுமையிலிருந்து காப்பது கலீலியோவின் கடமையாக இருந்தது. அவருக்கு வறுமையைப் போக்க ஒரு வேலை தேவையாக இருந்தது. அந்நிலையில் பைசா நகரின் அருகிலிருந்த டஸ்க்கினி மாநிலத்தில் சிற்றரசர் பரம்பரையில் வாழ்ந்துவந்த செல்வந்தர் ஒருவர் கலீலியோவின் வறிய நிலைகண்டு உதவி செய்ய முன்வந்தார்.
அவரின் பெரு முயற்சியினால் பைசா நகரப் பல்கலைக்கழகத்தில் கணிதப் பேராசிரியர் பணி கலீலியோவிற்குக் கிடைத்தது. ஆனால் அப்பல்கலைக்கழகம் கலீலியோவிற்கு ஊதியம் தர இயலாது என்று கூறிவிட்டது. இதனை அறிந்த அவ்வரசர் தாமே கலீலியோவிற்கு ஊதியம் தருவதாகப் பொருப்பேற்றுக் கொண்டார். அப்படி இருந்தும் கலீலியோவின் மீது பொறாமை கொண்ட பேராசிரியர்கள் கணிதத்தில் பட்டம் பெறாத ஒருவரைக் கணிதப் பேராசிரியராக நியமித்தது தவறு என்று பல்கலைக்கழக நிர்வாகத்திடம் வாதிட்டனர். அதற்குப் பல்கலைக்கழகம் நாங்கள் அவருக்கு ஊதியம் தரவில்லை. டஸ்க்கினி மாநிலச் செல்வந்தர் தருகிறார். அதனால் எது கேட்க வேண்டுமானாலும் அவரிடம் சென்று கேட்டுக் கொள்ளுங்கள் என்று கூறிவிட்டது. பேராசிரியர்களால் சிற்றரசரிடம் தங்களது வெறுப்பினைக் காட்ட இயலவில்லை. இருப்பினும் கலீலியோவை எப்படியாவது விரட்டியே தீரவேண்டும் என்று அப்பேராசிரியர்கள் நல்ல சந்தர்ப்பத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.
அரிஸ்டாட்டிலின் கருத்தை மறுத்தல்
இவ்வாறு பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர்களோடும் வறுமையோடும் போராடி வந்த நிலையில் கலீலியோ இயற்பியலில் இய்கவியலில் அரிஸ்டாட்டில் செய்திருந்த மாபெரும் தவறைச் சுட்டிக் காட்டத் தொடங்கினார்.
மேலிருந்து வரும் பொருள்களில் கனமானவை வேகமாகவும், கனமில்லாத இலேசான பொருள்களெல்லாம் தாமதமாக வந்து சேரும் என்றும் அரிஸ்டாட்டில் தமது குறிப்பில் எழுதி வைத்திருந்தார். இதனை கலீலியோ தாம் கண்டறிந்த ஆய்வின் மூலம் அரிஸ்டாட்டிலினுடைய தவறினைச் சுட்டிக் காட்டியதோடு அதை நிரூபித்துக் காட்டவும் தயாரானார். இதனால் அவர்மீது காழ்ப்புணர்வு கொண்ட பேராசிரியர்கள் அனைவரும் கலீலியோ மீது கடுமையான கோபம் கொண்டனர். தாங்கள் ஆசிரியராகக் கருதும் அரிஸ்டாட்டிலின் மீது தவறு கண்டுபிடித்து அதனை எங்கும் கூறித்திரிகிறாயே அதனை உன்னால் நிரூபித்துக் காட்ட முடியுமா? என்று கேட்டனர். அதனைக் கலீலியோ சவலாக ஏற்றுக் கொண்டார்.
அதனை நிரூபிக்க நாளை காலை பைசா நகரச் சாய்வுக் கோபுரத்திலிருந்து நான் நிரூபித்துக் காட்டுகிறேன். எல்லோரும் காலை பத்து மணிக்கு அங்கே வந்து சேருங்கள் என்று பேராசிரியர்களிடம் கூறினார். மறுநாள் எல்லோரும் காலை பத்துமணிக்கு பைசா நகரக் கோபுரத்தினருகே வந்து கூடினர். கலீலியோவும் வந்து வெவ்வேறு எடையுள்ள இரு இரும்புக் குண்டுகளையும் அவர்கள் முன்பாக உயரத்திலிருந்து கீழே போட்டார். இரு குண்டுகளும் ஒரே நேரத்தில் கீழே விழுந்தன.
இதனைப் பார்த்த பேராசிரியர்கள் கலீலியோ கூறியது சரியென்று ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. கலீலியோ அதற்காகக் கவலைப்படவில்லை. கலீலியோ அவர்களைப் பார்த்து, “நான் உங்களுடைய செயல்பாடுகளையெல்லாம் கண்டு அஞ்சி நடுங்கிச் சும்மாயிருந்துவிடுவேன் என்று மட்டும் நினைத்துவிடாதீர்கள். இதனை இப்படியே விட்டுவிடாது உலகமே அறியும் வகையில் உரத்த குரலில் கூறுவேன். ஒருபோதும் உண்மையைத் தவிர பெய்யினை ஒருபோதும் கூற மாட்டேன்” எனக் கூறிவிட்டுச் சென்றுவிட்டார்.
அன்றிலிருந்து அனைத்துப் பேராசிரியர்களும் கலீலியோவை அதிகமாக வெறுக்கத் தொடங்கினார்கள். கலீலியோ அதனை அறிந்து அதுகுறித்துக் கவலைப் படவில்லை. தொடர்ந்து தனது ஆய்வுகளைத் தொடர்ந்தார்.
வேலைஇழப்பும் வறுமைநிலையும்
பைசா நகரப் பல்கலைக்கழகத்தில் பணிபுரியும் பேராசிரியர்கள் பலகலைக்கழகத்திற்குள் இருக்கும்போது குறிப்பிட்ட அங்கியை அணிய வேண்டும். அவ்வாறு அணியவில்லை என்றால் ஒறுத்தல்(அபராதம்) செலுத்த வேண்டும் என்று கட்டுப்பாடு விதித்தது. அதனைக் கேட்ட கலீலியோ அது முட்டாள்த்தனம். இதெல்லாம் பிசாசுகளின் கண்டுபிடிப்பு என்று கூறி அவ்வங்கியை அணிய மறுத்தார்.
இதனைக் கண்ட மற்ற பேராசிரியர்கள் கொதிப்புற்று பல்கலைக்கழக நிர்வாகத்தைக் கலீலியோ இழிவுபடுத்துவதாகக் கூறினர். கலீலியோவும் ஒறுத்தலைக் கட்டி வந்தாரே தவிர அங்கியை அணியவிலலை. பல்கலைக்கழக நிர்வாகம் கலீலியோவை வேலையைவிட்டு நீக்க முடியவில்லை. மன்னர் கலீலியோவிற்கு ஊதியம் கொடுத்ததால் பல்கலைக்கழக நிர்வாகம் தடுமாறியது. கலீலியோவின் செல்வாக்கை முடிவுக்குக் கொண்டுவர நினைத்தது.
இந்த நிலையில் இத்தாலி மன்னரின் முதலாம் காஸிமோவின் மகன் டான்ஜியோ வன்னி என்பவன் கலீலியோவிற்குப் புதிய பகையாக உருவானான். அவன் லெகான் துறைமுகத்தைத் தூய்மைப்படுத்துவதற்காக ட்ரெட்ஜ் என்ற தூர்வாரும் இயந்திரம் ஒன்றினைக் கண்டுபிடிக்கும் முயற்சியில் பலநாட்கள் முயற்சித்த பின்னர் தூர்வாரும் இயந்திரம் ஒன்றின் மாதிரியை உருவாக்கினான்.
அம்மாதிரி இயந்திரத்தைக் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பாக கண்டுபிடிப்புகளில் புகழ்பெற்று வந்த கலீலியோவிடம் காட்டி அந்த இயந்திரத்தின் மாதியை நன்கு ஆய்வு செய்து விளக்கம் அளிக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டான்.
அவ்வியந்திரத்தை நன்கு ஆராய்ந்து பார்த்த கலீலியோ அம்மாதிரியைக்கொண்டு தூர்வாரும் இயந்திரம் உருவாக்கப்பட்டால் அது வேலை செய்யாது என்பதை நன்கு உணர்ந்தார். அதனை மறைக்காது உள்ளதை உள்ளவாறே டான்ஜியோ வன்னிக்குக் கருத்துத் தெரிவித்துக் கடிதம் எழுதி அனுப்பினார்.
இதனால் வருத்தமடைந்த வன்னி கலீலியோவை உடனே கணிதப் பேராசிரியர் பதவியிலிருந்து நீக்கிவிட பைசா நகரப் பல்கலைக்கழக நிர்வாகத்திற்கு எழுதினான். இதனை எதிர்பார்த்திருந்த நிர்வாகம் உடனே கலீலியோவை அப்பதவியிலிருந்து நீக்கிவிட்டனர். வேலையை இழந்த கலீலியோவும் அவரது குடும்பமும் வறுமையின் பிடியில் சிக்கினர்.
கலீலியோவின் கருத்தைத் தள்ளிவைத்துவிட்டு தூர்வாரும் இயந்திரத்தை வன்னி செய்தான். ஆனால் அது வேலை செய்யவில்லை. இருப்பினும் தனது தோல்வியை ஒப்புக் கொள்ளாது கலீலியோவையே குற்றம் சாட்டினான். அவனது வீம்பினால் கலீலியோ நிரந்தரமாக வேலையை இழந்தார். வேலையின்மையால் கலீலியோ வறுமையின் கோரப்பிடியில் சிக்கினார்.
அவரது வறுமைநிலையினை அறிந்த அவரது நண்பர்கள் க்ளாவியா, கைடுபால்டோ போன்றோர் அவருக்கு வெனிஸ் குடியரசைச் சேர்ந்த பாதுவா பல்கலைக்கழகத்தில் 1592-ஆம் ஆண்டில் டிசம்பர் 7-ஆம் நாள் அன்று கணிதப் பேராசிரியர் பதவியைப் பெற்றுத் தந்தனர். பாத்துக்கிட்டீங்களா…? வள்ளுவர் சொன்னது மாதிரி,
“உடுக்கை இழந்தவன் கைபோல ஆங்கே
இடுக்கண் களைவதாம் நட்பு”
என்ற திருக்குறள் போல கலீலியோவின் நண்பர்கள் இருந்திருக்கிறதை..அந்தமாதரி நண்பர்கள்தான் நமக்குத் தேவை. பாத்துக்குங்க…
பாதுவா பல்கலைக்கழகத்தில் பணியாற்றிய பேராசிரியர்கள் அனைவரும் முற்போக்குச் சிந்தனை உடையவர்களாக இருந்து வந்தனர். அவர்கள் கலீலியோவிடன் அன்புடன் நடந்து கொண்டனர். அங்குள்ள மாணவர்கள் கலீலியோவிடம் பெருமதிப்புக் கொண்டிருந்தனர். அவரைத் தங்களது தெய்வமாகக் கருதினர். அவர்களது அன்பினையும், பணிவினையும், ஆர்வத்தையும் கண்ட கலீலியோ வியப்படைந்தார்.
நடமாடும் பல்கலைக்கழகம்
கலீலியோ கணிதத்தில் மட்டுமின்றி இயற்பியல், உயிரியல், பயிரியல், வானவியல், இயந்திரவியல், இலக்கியம் போன்ற அனைத்திலும் ஆழ்ந்த புலமை பெற்று விளங்கினார். அதனால் அவரை நடமாடும் பல்கலைக்கழகம் என்று அழைத்தனர். அவருடைய புலமையைக் கண்ட மாணவர்கள் அவரது வகுப்புகளுக்குத் தவறாமல் வருகைபுரிந்தனர்.
கலீலியோ பல அறிவியல் கோட்பாடுகளை ஆய்வு செய்து அவற்றை நிரூத்துப் பேரும் புகழும் பெற்றார். இதனால் பாதுவா பல்கலைக்கழகமும் பெரும் புகழ்பெற்றது. கலீலியோவின் அறிவாற்றலைப் பற்றிக் கேட்விப்பட்ட பல்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த மாணவர்கள் பாதுவா பல்கலைக்கழகத்தில் சேர்ந்து கல்வி கற்று வரலாயினர்.
பல்துறையில் வல்லுனராக விளங்கி வந்த கலீலியோவிடம் அந்நாட்டு இராணுவம் பீரங்கியின் குண்டு எத்தகைய பாதையில் செல்கிறது என்று கண்டறிந்து மேலும் அதனை ஆற்றல் வாய்ந்ததாக ஆக்கும் பணி ஒன்று ஒப்படைத்தது.
கலீலியோ தம் கற்பனையின் வாயிலாகவே இதற்கு விடை கண்டுபிடித்து பீரங்கியிலிருந்து வெளிப்படும் குண்டு துல்லியமாக இலக்கை அடித்து வீழ்த்துவதற்கு வழிவகுத்துக் கொடுத்தது. அந்தக் கண்டுபிடிப்பு கலீலியோவிற்குப் பெரும் புகழைத் தேடித்தந்தது.
இதனால் பல்நாட்டு இளவரசர்களும், பிரபுக்களும், இராணுவ வீரர்களும் கலீலியோவை வந்து பார்த்து அவரிடம் இராணுவக் கலைகுறித்துப் பாடம் கற்றுக் கொண்டனர். கலீலியோவிற்கு இதன் மூலம் வருவாய் பெருகியது. புகழும் பெருகியது. கலீலியோவின் வாழ்வில் வறுமை ஒழிந்தது. வசந்தம் ஏற்பட்டது. கலீலியோவின் அறிவாற்றலால் அவரைச் சுற்றி எப்போதும் ஒரு கூட்டம் இருந்து கொண்டே இருந்தது.
காதலில் முகிழ்த்த இல்லறம்
காதலில் விழாத இதயங்கள் எதுவுமே இல்லை எனலாம். இக்காதலே உலகை ஆள்கிறது. உணர்வை ஆள்கிறது. உண்மையை ஆள்கிறது. ஆம்…!
“காதல் நகத்தைப் போன்றது
வெட்ட வெட்ட வளரும்!
காதல் நகச்சாயம் போன்றது
கை சேர்ந்தால் மட்டுமே பயன்!
காதல் கைரேகையைப் போன்றது
மனதின் அழியா ரேகைகள்”
என்பதற்கேற்ப கலீலியோவும் காதலில் விழுந்தார்.
வெனிஸ் நகரத்தில் புகழ்பெறிருந்த ஹானர்டு லேடீஸ் குரூப் என்ற மதிப்புக்குரிய மகளிர் பிரிவு அமைப்பு இருந்தது. அதன் தலைவியாக இருந்த மெரீனாகேம்பா கலீலியோவிற்கு அறிமுகமானார். இவ்வறிமுகம் நாளடைவில் நட்பாகிக் காதலாகித் திருமணத்தில் முடிந்தது.
அவர்களது காதல் இல்லறத்தில் மூன்று குழந்தைகள் பிறந்தனர். குடும்பப் பொறுப்பினை மெரீனா கவனித்துக் கொள்ள கலீலியோ தமது ஆய்வுகளைத் தொடர்ந்தார். இசைக்கலையில் ஆர்வம் கொண்டிருந்த கலீலியோ அடிக்கடி இசை நிகழ்ச்சிகளை நடத்தினார். நகைச்சுவை நாடகங்களை எழுதி நண்பர்களைச் சேர்த்துக் கொண்டு தானும் அதில் நடித்துவந்தார். மேலும் விருந்துகள், நாட்டிய நிகழ்ச்சிகள் போன்றவற்றிற்கும் பணம் அதிகமாக ஊதாரித்தனமாகச் செலவு செய்து வந்தார். இதனால் அனைவரிடமும் கடன்பட்டார்.
பாசத்தால் பட்ட கடன்
அதோடுமட்டுமல்லாது அவருடைய தம்பி போலந்து நாட்டிற்குச் சென்று பணிபுரிவதற்காக இருநூறு டலார் தேவைப்பட்டது. அத்தொகையை கலீலியோவிடம் அவர் தம்பி கேட்டபோது யாரிடமும் கடன் வாங்க இயலாத நிலையில் பாதுவாப் பல்கலைக்கழகத்திடம் தனது ஓராண்டு ஊதியப் பணத்தை முன்பணமாகத் தருமாறு கெஞ்சிக் கேட்டு அதனை வாங்கித் தனது தம்பியை அனுப்பினார்.
தனது தங்கை அவள் காதலித்தவனையே மணந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற தன் விருப்பத்தைக் தன் அண்ணனான கலீலியோவிடம் தெரிவித்தாள். அவளது காதலனோ அவளை மணக்க வரதட்சணையாகத் தனக்கு 100 டாலர் தந்தால்தான் மணந்து கொள்வேன் என்று கூறிவிட்டான். கலீலியோ தனது தங்கையின் காதலனிடம், “தற்போது முப்பது டாலரை முதலில் கொடுத்துவிடுகிறேன். அதன்பின்னர் திருமணம் முடிந்த பின்னர் கொடுக்கிறேன்” என்று வாக்குறுதி கூறி அவனைத் திருமணத்திற்குச் சம்மதிக் வைத்தார். திருமணம் முடிந்த பின்னர் தங்கையின் கணவன் உடனே தனக்கு 70 டாலர் தரவேண்டும் என்று கலீலியோவை வற்புறுத்தினான்.
அதற்குக் கலீலியோ சிலமாதங்களில் கொடுப்பதாகக் கூறினார். அதற்குச் சம்மதிக்காத தங்கையின் கணவன் கலீலியோ மீது நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடுத்தான். அதனை எதிர்பாராத கலீலியோ வேறுவழியின்றி வட்டிக்குக் கடன் வாங்கி அவனுக்குக் கொடுத்துத் தங்கையின் வாழ்க்கையைக் காப்பாற்றினார். கலீலியோ அளவறிந்து வாழத் தவறிவிட்டார். வள்ளுவர் சொன்னது போல,
“ஆகாறு அளவிட்டி தாயினும் கேடில்லை
போகாறு அகலாக் கடை”
என்பதை மறந்தார். அதனால் அவரது வாழ்க்கை, “எரிமுன்னர் வைத்த வைத்தூறு(வைக்கோல்) போல” கெடத் தொடங்கியது. உடன்பிறந்தோரைத் தவிர அவரிடம் உற்றார் உறவினர்களும் தங்களது நிலைகளைக் கூறி அடிக்கடிப் பண உதவி கேட்டு வந்தனர். கலீலியோவும் முகம் சுளிக்காது உற்றார் உறவினர்களுக்குப் பண உதவி அளித்து வந்தார். இதனால் கலீலியோ மீளமுடியாத அளவிற்குக் கடனாளியானார்.
அகதிகள் கழகம்
ஆனால் சிலர் எத்தகைய சூழல்களையும் தங்களுக்குச் சாதகமாக மாற்றிக் கொள்வர். அத்தகைய திறன் வாய்ந்தவராகக் கலீலியோ திகழ்ந்தார். பல்வேறு நாடுகளிலும் உள்ள சமயவாதிகளால் விரட்டப்பட்டு உயிர்பிழைப்பதற்காக வெனிஸ் நாட்டிற்கு அடைக்கலம் தேடிவந்த அனைத்து அறிஞர்களையும் ஒன்று சேர்த்து கலீலியோ அகதிகள் கழகம் என்ற அமைப்பை ஏற்படுத்தினார். அந்த அமைப்பின் வாயிலாகச் சிந்தனையாளர்களும், தத்துவ மேதைகளும் தங்களது கருத்துக்களை எடுத்துக் கூறவும், அறிவியல் அறிஞர்கள் தாங்கள் கண்டுபிடிப்பான புதுப்புது கோட்பாடுகளை எடுத்துக் கூறவும் அவற்றை நிரூபித்துக் காட்டவும் வாய்ப்பினைக் கலீலியோ ஏற்படுத்திக் கொடுத்தார்.
கலீலியோவின் கண்டுபிடிப்புகள்
இவ்வகதிகள் கழகத்தின் மூலம் கலீலியோ முதன் முதலில் காந்தத்தின் மர்மங்கள் மற்றும் பூமியின் காந்த சக்திகள் குறித்து எடுத்து விளக்கினார். மேலும் காம்பஸ் எனப்படும் திசைகாட்டும காந்தக் கருவிகளையும், டேமான்ஸ்ட்ரேட் என்ற நீர் இறைக்கும் கருவியினையும், தெர்மா மீட்டர் என்ற வெப்பமானியையும் கலீலியோ கண்டுபிடித்தார்.
மேலும் வெனிஸ் நகரத்தின் வீதியொன்றில் ஹான்ஸ் லிப்பர்ஹே என்ற டச்சுக்காரர் மூக்குக் கண்ணாடி வில்லைகளைச் சாணைபிடித்துக் கொண்டிருந்தார்.
திடீரென்று கன்கேவ் லென்ஸ் என்ற குழியாடியையும் கான்வென்க்ஸ் என்ற குவியாடியையும் சேர்த்து வைத்துப் பார்த்தபோது தோலைவிலிருந்த பொருள்களெல்லாம் மிக அருகில் இருப்பது போன்று தெளிவாகத் தெரிந்தது. ஹான்ஸ்லிப்பருக்கு வியப்பினைத் தந்தது.
அந்நேரத்தில் அங்குவந்த கலீலியோவிடம் இதனை அவர் காட்டினார். கலீலியோவின் எண்ணத்தில் புதிய ஆராய்ச்சி ஒன்று தோன்றலாயிற்று. அதன் விளைவாகப் பெரிய குவியாடி ஒன்றையும் குழியாடி ஒன்றையும் தாமே அளவோடு சாணைபிடித்து டெலஸ்கோப் எனும் தொலைநோக்கிக் கருவியை வடிவமைத்தார். அதன் மூலம் இரவில் வானத்தை கலீலியோ உற்று நோக்கினார்.
அப்போது பல்வேறு வியத்தகு காட்சிகளைக் கலீலியோ கண்டார். அந்தத் தொலைநோக்குக் கருவி மூலம் வானத்தைப் பார்த்தபோது வியாழக் கிரகத்திற்குள்ள துணைக்கிரகங்களுள் நான்கினையும் கண்டறிந்து உலகிற்கு அதனைத் தெரிவித்தார். அதுவரை உலகம் அறியாதிருந்த விந்தைகளைக் கண்டறிந்ததன் மூலம் கலீலியோவின் புகழ் மேலும் பரவியது.
தாம் கண்டறிந்த தோலைநோக்கிக் கருவியின் மூலம் விண்ணில் மட்டுமின்றிப் பூமியிலும் தோலைவிலிருந்தவற்றை அருகில் தெளிவாகக் கண்டு மகிழ்ந்த கலீலியோ தொலைநோக்கியின் மூலம் மக்களும் பல்வேறு காட்சிகளைக் கண்டு மகிழ வேண்டும் என்பதற்காக 1609-ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதம் 21-ஆம் நாளில் அவர் வெனிஸ் நகரத்திலிருக்கும் கேம்பனைல் என்ற குன்றில் அதனை நிறுவினார்.
மக்கள் அதன்மூலம் பல காட்சிகளைக் கண்டு வியந்தனர். கலீலியோவின் புகழ் பரவியதைக் கண்ட சிலர் பொறாமைப்பட்டனர். கலீலியோ கண்டறிந்தவை அனைத்தும் மாயத் தோற்றங்கள் என அவர்கள் கூறத்தொடங்கினர். கலீலியோ கண்டுபிடித்த தொலைநோக்கியை வாங்கப் பலரும் முயன்றபோது அதை யாரிடமும் கொடுக்காது, தன்னிடம் அன்புகாட்டி தனக்கு ஆதரவு நல்கிய வெனிஸ் நகரப் பிரபுவிற்குத் தன் நன்றியின் பரிசாகக் கொடுத்தார். அதனைப் பெற்றுக் கொண்ட அப்பிரபு மகிழ்சியடைந்ததோடு பாதுகா பல்கலைக்கழகத்தில் ஆயுட்காலப் பேராசிரியராகக் கலீலியோவை நியமித்து அவரது ஊதியத்தை 25 மடங்காக உயர்த்தினார்.
கலீலி யோவிற்கு மன மகிழ்ச்சி இல்லை. அவருக்குப் பைசா நகரத்துக்குச் செல்ல வேண்டும் என்ற எண்ணமே மேலோங்கியது. அதனால் கலீலியோ பைசா நகரக் கோமகனான காஸிமோ-டி-மேடிஸிக்குத் தம்மை அரசவைக் கணித வல்லுநராக நியமிக்குமாறு வேண்டுகோள் விடுத்தார். கோமகனின் கவனத்தை ஈர்ப்பதற்குத் தாம் எழுதிய திசையறிவிக்கும் கருவியின் செயற்பாடுகள் என்ற நூலை அனுப்பி வைத்தார். அதற்கும் அக்கோமகன் அசையவில்லை. அவ்வாறிருக்கையில் அக்கோமகன் திடீரென்று ஒருநாள் மரணமடைந்தார்.
விதியின் விளையாட்டு
அதன்பின்பு அவரது மகன் இரண்டாம் காஸிமோ பதவிக்கு வந்தான் அவன் கலீலியோவின் மாணவன். அவன் தனது ஆசிரியரின் விண்ணப்பத்தினை ஏற்று அவரைத் தன் அரசவைக் கணித வல்லுநராக நியமித்தான். கலீலியோ தனது பாதுவா பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் பதவியைத் துறந்துவிட்டுப் பைசா நகரத்திற்குத் திரும்பிச் சென்று காஸிமோ அரசவையில் கணித வல்லுநராகப் பதவி ஏற்றார். இது சிங்கத்தின் வாயில் விழுந்த கதையாயிற்று.
அவர் தனது தொலைநோக்கியின் வாயிலாகப் பூமி சூரியனைச் சுற்றி வருவதைக் கண்டறிந்து அது கோப்பர்நிக்கஸின் கருத்துப்படி இருப்பதை உணர்ந்தார். அதனைத் தனது நண்பர் பெலிசாரியோ வின்டோ என்பவருக்குக் கடிதத்தின் வாயிலாக எழுதினார். கோப்பர் நிக்கஸின் கருத்தை வெளிப்படையாக ஆதரித்துச் சமயவாதிகளின் பகையை வளர்த்துக் கொள்ள கலீலியோ விரும்பவில்லை. ஏனெனில் ஜியாரடோனோ புரூனோவை எரித்த நிகழ்வினை எண்ணியே கலீலியோ அவ்வாறு இருந்தார் எனலாம்.
இருப்பினும் கலீலியோ தனது ஆய்வுகளை இரகசியமாகவே செய்தும் எழுதியும் வந்தார். அப்படியிருந்தும் நாளாக நாளாக அவர் கோப்பர் நிக்கஸின் பூமிதான் சூரியனைச் சுற்றி வருகிறது என்ற பிரபஞ்சக் கொள்கையை ஆதரிப்பவர் என்பதை வெளியில் சொல்லத் தொடங்கினர். இதனால் அவரைத் தொல்லைகள் தொடரலாயின.
கோப்பர் நிக்கஸின் பிரபஞ்சக் கொள்கையைக் கலீலியோ ஆதரிப்பவர் என்ற செய்தி கார்டினல் பெல்லாரமைன் என்பவனுக்குத் தெரியவந்தது. விசாரணை மன்றத்தில் கலீலியோவை நிறுத்துமாறு அவன் ஆணையிட்டான். அவன் அரசனைப் போல அளவுகடந்த அதிகாரத்தைப் பெற்றிருந்தான். அவனது ஆணையை யாராலும் மீறமுடியாது, அதனால் 1616-ஆம் ஆண்டு மார்ச்சு மாதம் 26-ஆம் நாள் கலீலியோவைக் கொண்டுவந்து நீதிமன்றத்தில் விசாரணைக்காக நிறுத்தினர்.
கலீலியோவைப் பார்த்த அவன், “விவிலியத்தில் கூறியதை யாரும் மீறக்கூடாது. அது சமய விரோதமானது. நீர் விவிலியத்திற்கு மாறாகக் கூறுவதையும் எழுதுவதையும் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும். அவ்வாறு செய்யமாட்டேன் என்று நீர் இம்மன்றத்திற்கு எழுதித் தரவேண்டும். இவற்றிற்கெல்லாம் நீர் சம்மதித்தால் விடுதலை செய்யப்படுவீர். இலலையென்றால் தண்டனைகள் கடுமையாக இருக்கும் என்று உன்னை எச்சரிக்கிறேன்”, என்றான்.
இதனைக் கேட்ட கலீலியோ மனம் நொந்தார். தாம் வெனிஸ் குடியரசைவிட்டு வெளியே வந்தது எவ்வளவு பெரிய முட்டாள் தனம் என்று நினைத்துப் பார்த்து மிகவும் வருந்தினார். இனி நினைத்து என்ன பயன்? வேறு வழியின்றித் தமது மனசாட்சிக்க விரோதமாகக் கார்டினல் பெல்லார்மைன் கூறியவாறே செய்வதற்குக் கலீலியோ உடன்பட்டார்.
அதனால் கலீலியோ விடுதலை செய்யப்பட்டார். மேலும் பெல்லார்மைன் கலீலியோ எழுதிய நூலை விற்கவும் தடைவிதித்ததோடு அவற்றை எரிக்கவும் உத்தரவிட்டான். நூலைப் பதிப்பிக்கக் கூடாது எனவும் ஆணை பிறப்பித்தான். இதனைக் கேட்ட கலீலியோவிற்கு அவமானமாக இருந்தது.
மாபெரும் மேதையின் முடிவு
பிறவியிலேயே அறிவியல் அறிஞராக விளங்கிய கலீலியோவால் சும்மா இருக்க முடியவில்லை. இரகசியமாக அறிவியல் ஆராய்ச்சியில் அவர் ஈடுபட்டார். 1623-ஆம் ஆண்டு போப்பாண்டவர் இறந்தார். அதற்கு அடுத்துப் புதிதாக வந்த போப்பாண்டவர் இவருக்கு நன்கு அறிமுகமானவர். இவர் கலீலியோ மீதிருந்த தடையை நீக்கினார். இருப்பினும் கோப்பர்நிக்கஸின் கோட்பாட்டின் மீது உள்ள தடையை நீக்குமாறு வேண்டிக் கொண்டதற்கு போப் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை.
ஆனால் பழைய புதிய வானவியல் கொள்கையை ஒப்பிட்டு ஒரு நூல் எழுதலாம் என்று அனுமதி கொடுத்தார். 1631-ஆம் ஆண்டு புதிய அறிவியல் மீதான உரையாடல் என்ற நூலினையும், 1632-ஆம் ஆண்டு உலகின் இரு முக்கியக் கோட்பாடுகள் என்ற நூலினையும் கலீலியோ எழுதினார். அறிவியலில் முதன்முதலில் உரையாடல் வடிவில் தயாத்த நூல் இதுவே ஆகும்.
எந்தக் கருத்தைக் கூறக் கூடாது என்று மதவாதிகள் எச்சரிக்கை செய்தனரோ அதனை வலியுறுத்தி கலீலியோ அந்நூலில் எழுதினார். அந்நூலைத் திருச்சபையின் தலைவரான போப்பிற்குக் கலீலியோ அர்ப்பணம் செய்திருந்தது விந்தையிலும் விந்தையாக இருந்தது. இந்தச் செய்தி அடுத்த ஆண்டிலேயே பெல்லார்மைனுக்குத் தெரிய வந்தது.
சினமுற்ற அவன் கலீலியோவை இயேசுவைப் போல் இழுத்துவரச் செய்தான். கலீலியோ தமது 70-ஆவது வயதில் உடல் மெலிந்து நடக்க முடியாத நிலையில் அவரைத் தோள்மீது தூக்கிக் கொண்டு சென்று மன்றத்தின் முன்பிருந்த குற்றவாளிக் கூண்டில் நிறுத்தினர். கலீலியோவிடம் பலமுறை விசாரணைகள் நடத்தினர். பல்வேறுவிதமாக கலீலியோ விளக்கங்கள் கொடுத்தார்.
கோப்பர்நிக்கஸின் கருத்தை வலியுறுத்தி அதை உறுதிப்பட விளக்கினார். அதனை மதவாதிகள் ஒப்புக் கொள்ளவில்லை. சூரியன்தான் பூமியைச் சுற்றி வருகிறது என்று கலீலியோவை ஒப்புக் கொள்ளுமாறு வற்புறுத்தினார்கள். அவ்வாறு ஒப்புக் கொள்ளவில்லை என்றால் மரணதண்டனை விதிக்கப்படும் என்று நீதிமன்ற உறுப்பினர்கள் கூறினார்கள். மிகவும் நொந்து போயிருந்த கலீலியோவால் தமக்காக வாதாடக் கூட முடியவில்லை. விசாரணை 6 மாத கால அளவு நடைபெற்றது. மனதளவில் மாமன்ற உறுப்பினர்கள் கலீலியோவை நோகச் செய்து சித்திரவதை செய்தனர். உலகில் உள்ள சிந்தனையாளர்கள் அனைவரும் இவ்வழக்கைக் கைவிடுமாறு எவ்வளவோ எடுத்துக் கூறியும் மாமன்ற உறுப்பினர்கள் அதனை ஏற்கவில்லை. இவ்வழக்கு 1633-ஆம் ஆண்டு ஜூன்மாதம் 22-ஆம் நாள் முடிவுக்கு வந்தது.
சூரியனைப் பூமி சுற்றவில்லை என்பதை யாரிடமும் பேசவோ, எழுதவோ மாட்டேன் என்று புனித விவிலிய நூலைக் கையிலேந்திக் கொண்டு அதன்மீது கலீலியோ சத்தியம் செய்ய வேண்டும் என்று உறுப்பினர்கள் வலியுறுத்தினர். கலீலியோ அதனை மனவேதனையுடன் செய்தார்.
இருப்பினும் கலீலியோவை வீட்டிற்கள்ளேயே சிறைவைக்க உத்தரவிட்டனர். மாமன்றம் விரும்பும் வரை கலீலியோவைச் சிறையில் வைக்க வேண்டும் என்று அநியாயமாகத் தீர்ப்பு எழுதப்பட்டது. வெளிப்படையாகக் கலீலியோ ஆய்வை மேற்கொள்ளாவிட்டாலும் அவர் தனது மனதிற்குள்ளேயே ஆய்வுகளைத் தொடர்ந்து மேற்கொண்டார். அத்தகைய ஆய்வில் தாம் கண்டறிந்த செய்திகளை ஒழுங்குபடுத்தி ரகசியமாக பெரிய நூல் ஒன்றை எழுதினார்.
அவ்வாறு எழுதிய நூலைத் தம்மைப் பார்க்க வந்த நண்பர்கள் மூலம் போலந்து நாட்டிற்கு அனுப்பி வைத்தார். கலீலியோ 8 ஆண்டுகள் சிறையிலிருந்தார். இவருடைய இறுதி 3 ஆண்டுகளில் அவரது கண்பார்வை குறைந்து கொண்டே வந்தது.
கலீலியோ கண்பார்வை இழந்த நேரத்தில் கூட அவரை மருத்துவர் பார்க்க அனுமதி மறுக்கப்பட்டது. இந்த நிலையில் கலீலியோ தம்முடைய மாணவர்களைக் கொண்டு அறிவியல் ஆய்வுகளை மேற்கொண்டு பல உண்மைகளைக் கண்டுபிடித்தார். சிறையிலிருந்து கலீலியோ வெளியே வந்த பிறகு அவரது மாணவர்கள் இயக்கவியல் என்ற அவர்தம் நூலினை அச்சிட்டுக் கொண்டுவந்து கொணடத்தனர்.
கண்ணால் அந்நூலைப் பார்க்க இயலாவிட்டாலும் கலீலியோ அதனைத் தன் குழுந்தையைத் தடவிப் பார்ப்பதைப் போன்று தடவிப் பார்த்து அதனைத் தன் மார்பில் அணைத்து மகிழ்ந்தார். 1642-ஆம் ஆண்டில் ஜனவரி மாதம் 8-ஆம் நாளாகிய அதே நாளில் அறிவியலின் தந்தை என்று உலகமே போற்ற வாழ்ந்த கலீலியோ இவ்வுலகிலிருந்து விடைபெற்றார். ஆற்றொணாத் துயரத்தை அனுபவித்த அறிவியல் மேதையின் ஆன்மா அண்டவெளியில் கலந்தது.
அவரது இறுதி விருப்பப்படியே அவரது உடல் அவரது முன்னோர்கள் புதைக்கப்பட்ட இடத்திலேயே புதைக்கப்பட்டது. ஒரு நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர் இத்தாலிய அறிஞர்கள் பலர் ஒன்று சேர்ந்து கலீலியோவின் எலும்புக் குவியலின் மீது நினைவுச் சின்னம் ஒன்றை எழுப்பினர். மதவாதிகள் மறுத்தாலும் இறுதிவரை கலீலியோ தனது கொள்கையில் உறுதியாக இருந்தார். அவரது கொள்கையைப் பின்னர் மக்கள் ஏற்றுப் போற்றுகின்றனர்.
உண்மை என்றைக்கிருந்தாலும் வெல்லுமுங்க..நெருப்பைத் துணியப் போட்டு மறைக்க முடியுங்களா…? முடியாதுல்ல. அதுமாதிரிதாங்க உண்மையும்…அதனால என்றைக்கும் உண்மைக்காகப் போராடணும். அவங்க எப்போதும் அரிச்சந்திரன் போன்று வரலாற்றுல வாழ்ந்துகிட்டே இருப்பாங்க. சரி உண்மையா ஒழைங்க..உண்மைக்குத் துணையா இருங்க…உண்மையிலேயே நீங்க ஒசந்துருவீங்க..வாய்மையே வெல்லுங்கறது நம்ம நாட்டோட தாரக மந்திரம்ல…உண்மை வழி நடக்கிற ஒவ்வொருத்தரும் மகத்தான வெற்றியை எப்போதும் பெறுவாங்க…அப்பறம் என்ன நல்ல வழியில நடக்குற ஒங்களுக்கு என்றைக்குமே வெற்றிதான்…
இளம் வயதிலேயே ஒருத்தரோட அப்பா அம்மா ரெண்டுபேரும் இறந்துட்டாங்க…யாருமற்ற அனாதையா ஆயிட்டாரு ஒருத்தரு…அவர ஒருத்தவங்க வளத்தாங்க…வறுமையிலேயே வாடினார்…முயன்றார்…வறுமையோ
- அதிர வைக்கும் காணொளி
- விறலி விடு தூது நூல்கள் புலப்படுத்தும் உண்மைகள்
- ஸ்ரீ கிருஷ்ண சரித்திரம் அத்தியாயம்-16 சஞ்சயன் தூது
- அகரம் கலை- இலக்கிய- ஊடக நிலையம் நடத்தும் பாடலாசிரியருக்கான பயிற்சிப் பட்டறை கொழும்பில்.
- அருளிச் செயல்களில் மாயமானும் பறவையரசனும்
- ஜாக்கி சான் 23. படங்களுக்கு மேல் படங்கள்
- ஸ்ரீமத் வால்மீகி ராமாயண படைப்பாய்வுகள் – ஒரு பறவைப் பார்வை – பாகம் -1
- மிகைக்கேடயச் சுரப்பி நோய் -Hyperthyroidism
- வால்ட் விட்மன் வசனக் கவிதை – 56 ஆதாமின் பிள்ளைகள் – 3
- முன்னுரையாக சில வார்த்தைகள் மறுபடியும்
- அதிகாரத்தின் துர்வாசனை.
- திண்ணையின் எழுத்துருக்கள்
- வசுந்தரா..
- திண்ணையின் இலக்கியத் தடம் -16
- அனுபவச் சுவடுகள் – டாக்டர் கே.எஸ்.சுப்பிரமணியன் – ஒரு சிறு அறிமுகம்
- நீங்காத நினைவுகள் – 28
- விடியலை நோக்கி…….
- என்னுடைய மூன்றாவது சிறுகதைத் தொகுப்பு ‘யாதுமாகி நின்றாய்’
- பெருமாள் முருகன் கவிதைகள் நீர் மிதக்கும் கண்கள் – தொகுப்பை முன் வைத்து…
- டாக்ஸி டிரைவர் – திரு.ஆனந்த் ராகவ் எழுதிய கதைகளின் தொகுப்பு
- கவிதை
- பரிதி மண்டலத்தின் அண்டக்கோள் நகர்ச்சி விதிகளைக் கணித்த ஜொஹானஸ் கெப்ளர்
- இவரைப் பார்த்தா இரக்கப்பட்டேன்?
- ஒன்றுகூடல்
- புகழ் பெற்ற ஏழைகள் – 40
- தாகூரின் கீதப் பாமாலை – 96 யாசகப் பிச்சை .. !
- கேட்ட மற்ற கேள்விகள்
- மருமகளின் மர்மம் -10
- சீதாயணம் நாடகப் பின்னுரை – படக்கதை – 14