One Comment for “கேள்விகளின் வாழ்க்கை”

• 

  kavignar ara says:

  September 10, 2012 at 5:59 pm

  ஆறாய் பெருகி ஆலமரம் போல் நிழல் தந்தும் நான் வேண்டாதவள் ஆக மரிக்கிறேன்.- ஒரு விலைமகள்.கூற்று.

  தன்னை தான் புணர்ந்து தனக்குள் பெற்ற மகவு தனிப்பிறவி
  தான் கவிதை.

  இந்த உடலூரின் விலை பேச ஓராயிரம் மனிதர் ஆனால் உண்ட உடலூரில் அகம் பதியாது அகலுவார்.

  விடை தெரியா கேள்விகள் ?எண்ண மழைக்குள் குடைகின்றன .

  நன்று கவிதை சிந்தையின் உய்ர்த்துளியாய்.

  Reply