காலம் – பொன்

This entry is part 20 of 46 in the series 26 ஜூன் 2011

பொன்னை துரத்தும் பந்தயம்
காலம்-நான்-பொன்
ஒருவர் பின் ஒருவர் துரத்தியபடி .

ஓடினால் அள்ள முடியாதென
குதிரை மேல் சவாரி .
ஏறியதும் தெரிந்தது – இது
பொன் இடும் குதிரை மட்டுமல்ல
பொன் தேடும் குதிரையும் கூட .

தலை தெரிக்க ஓடுகிறது
அது பாய்கிற பாய்ச்சலில்
கழுத்திலிருந்த பிடி நழுவி
சவாரி வாலை பிடித்தபடி
அது போகிற இடமெல்லாம் …
கழுத்தில், குதிரை சலங்கைகளுடன் !
மன்னிக்கவும் –
மென்பொருள் தொழிலக அடையாள அட்டையுடன்.

– சித்ரா (k_chithra@yahoo.com)

Series Navigationபிறந்த மண்ப.மதியழகன் கவிதைகள்
author

சித்ரா

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *