திண்ணை கட்டுரை எதிரொலி: இடிக்கப்பட்ட கோயில் மீண்டும் கட்டப்படுகிறது

ஸ்ரீ ரெங்கதுரை,
முதலில் தங்களுக்கும் திண்ணைக்கும்தான் ஹிந்துக்களாகிய நாங்கள் நன்றி தெரிவிக்கக் கடமைப்பட்டுள்ளோம். கட்டுரையில் ஹிந்து அமைப்புகளின் முதிய தலைவர்களைப் பற்றித் தாங்கள் தெரிவித்துள்ள கருத்து முற்றிலும் சரியே.
செயல்படத் துடிக்கும் இளைய தலைமுறையினர் தலைமைப்
பொறுப்பை ஏற்க இவர்கள் இடைஞ்சலாகவும் உள்ளனர். பதவியில் இல்லையெனில் முக்கியத்துவம் இழந்துவிடுவோம் என்று அஞ்சும் அளவிற்கு இவர்கள் தன்னம்பிக்கையற்ற வர்களாகவும் தங்கள் திறமையில் சந்தேகம் உள்ளவர்களாகவும் இருக்கின்றனர்.
என்ன செய்வது, தனி நபர்களாக இருந்துதான் அவரவரும் அவரவர்களால் இயன்றதைச் செய்துவர வேண்டியுள்ளது. உங்களைப் போலவே. மீண்டும் நன்றியுடன்,
-மலர்மன்னன்

ராம கோபாலனையும் சூர்யநாராயண ராவையும் அவ்வளவு சுலபமாகப் புறம் தள்ளிவிடமுடியாது. தியாகசீலர்கள். ஆரூர் அவுரங்கசீப் கொடுங்கோல் ஆட்சியில் நெருப்பை a யவிடாது

இன்னும் எத்தனை காலம் தான் மத வெறி பிடித்து அலைய்வீர்களோ 20 ம் நூறாண்டில் தான் இருக்கிறர்கள? இந்த காட்டுமிராண்டிகள்

இந்துக்கள் ஒன்றைப் பின்பற்ற வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர். அது மனோபலத்துடன் கூடிய சரீர பலம். இது இல்லாவிடில் பிறர் இந்துக்களை எள்ளி நகையாடல் தவிர்க்க முடியாது. ஜாதி வாரியாக பிரிந்து தம் தாய்த் தன்மையை மறந்ததாலேயே இந்நிலமை நமக்கு. பிற மதத்தினரை அன்புடன் அரவணைப்பது எவ்வளவு முக்கியமோ அதே அளவிற்கு தம் மதத்தை காப்பதும். தர்மோ ரக்ஷதி ரக்ஷித: என்கிறது சமஸ்க்ருதம். இந்துக்கள் சகிப்புத்தன்மை, பெருந்தன்மை என்கிற போர்வையை தம் மீது போர்த்திக்கொண்டு எருமை மீது மழை பெய்தாற்போல பேசாமலிருக்கிறார்கள் (வார்த்தைக் கடுமைக்கு மன்னிக்கவும்). ஒரு கிறிஸ்தவரையோ, இஸ்லாமியரையோ அவர்தம் மதத்தை யார் இழிவு படுத்தினாலும் (கருணாநிதிக்கு அந்த தில் கிடையாது, கழட்டி விடுவார்கள் என்று நன்றாகத் தெரியும்) அவர்கள் பொங்கி எழுவார்கள். ஆனால் இந்து ஒரு தடித்த தோலன். பேசாமலிருப்பான். மேலும் வடிவேலு பாணியில் ‘ரொம்ப நல்லவன், எவ்வளவு திட்டினாலும் அடிச்சாலும் தாங்குவான்’. காஷ்மீர பண்டிட்டில் தொடங்கி, சோமநாதர் ஆலயம் தொட்டு இந்தியா முழுவதும் அவனை அடித்துக் கொண்டே இருக்கிறார்கள், அவனும் சகிப்புத்தன்மையுடன் தன் எருமைத்தோலை சுரண்டியவாறே சாஸ்திரம் பேசிக்கொண்டிருக்கிறான். ஆனால் இப்போது கொஞ்சம் பரவாயில்லை என்றே சொல்லவேண்டும். போய் பரசுராமரையும் விஸ்வாமித்திரரையும் விவேகானந்தரையும் தொழுங்கள். மூன்றாம் முறை முகத்தில் அடித்தால் புத்தருக்கும் கோவம் வரும் என்பது பழமொழி.

ஓமந்தூரார் தோட்டம் என்பது அரசு இருப்பிடம். அரசு ஊழியர்கள் முன்பு இருந்தனர்.

ஒரு விநாயகர் கோயில் இருந்தது. இப்போது அது புணரமைக்கப்படுகிறது அரசு செலவில். அரசுப்பணம் என்பது அனைத்து மத மக்களின் வரிப்பணமே.

மதம் சாரா அரசு எனில், ஓமந்தூரார் தோட்டத்தில் ஒரு இந்துக்கோயில் கட்டியது போல, ஒரு மசூதி, ஒரு தேவாலயம் அரசு தன் செலவில் கட்டிக்கொடுக்கவேண்டும். இல்லாவிட்டால் இது என்ன மதம் சாரா அரசு? இந்துக்களுக்கு மட்டுமா அரசு ?

அரசு கட்டிக்கொடுக்கவியலாவிட்டால் அம்மத்ததினரே கட்டிக்கொடுக்கத் தயார். அவர்கள் இந்துக்களைப்போல அரசிடம் கையேந்துவதில்லை.

அரசு கவனிக்குமா ? எல்லா மதங்களையும் ஊக்குவிக்கவேண்டும். இந்து மதத்தை மட்டுமில்லாமல்.