குரான்சட்டமும் ஷரீஆவும்

குரான் அடிப்படையிலான இறைச் சட்டம் மாறாத் தன்மை கொண்டது. குரான்,ஹதீஸ் இவற்றோடு இஜ்மா,இஜ்திஹாத் இணந்த ஷரீஅ மாறும்தன்மை கொண்டது.ஷரீஅ என்ற சொல்லுக்கு பாதை என்று பொருள். ஏனெனில் இதன் உருவாகத்திலும் வடிவமைப்பதிலும் அந்தந்த நாடுகளின் மார்க்க அறிஞர்களின் பங்களிப்பு உள்ளது. அதுபோல் குரானையும் ஷரீஆவையும் வாசித்து பொருள்கொள்வதில் வெவ்வேறு அர்த்த நிலைபாடுகள் உள்ளன என்பதையும் புரிந்து கொள்ளமுடியும்.
இது தொடர்பான குறிப்பாக ஒன்றிரண்டை மட்டும் மாதிரிக்காக சொல்லலாம்.
1) குரானிய சட்டத்தில்  பாலியல்குற்றத்திற்கு கல்லெறிந்து கொள்ளும் தண்டனை இல்லை. ஆனால் ஷரிஆவின்படிசவுதிஅரேபியா,நைஜீரியா உள்ளிட்ட அரபுநாடுகளில் கல்லெறிந்து கொல்லும் தண்டனையை நிறைவேற்றுகிறார்கள்.பல அரபுவளைகுடா நாடுகளில் கல்லெறிந்து கொல்லும் தண்டனைமுறை இல்லை.
2)சவுதிஅரேபியாஉள்ளிட்டஅரபுநாடுகள்மன்னராட்சிமுறையையும்,வாரிசுரிமை ஆட்சியையும் தாங்கள் பின்பற்றும் ஷரீஆவின் ஒரு பகுதியாக பயன்படுத்துகிறார்கள். ஆனால் பூர்வீக இஸ்லாத்திலும் குரானியசட்டத்திலும் இது இல்லை.
இந்தோனேஷியா மலேஷியா,துருக்கிபோன்ற முஸ்லிம்நாடுகளில் ஜனநாயகத்தை ஷரீஆவின் வழிமுறையாகக் கருதுகின்றனர்.
3)இந்தியா போன்ற மூன்றாம் உலகநாடுகளில் சிவில் உரிமைகளில் மட்டுமே ஷரிஆ பின்பற்றப்படுகிறது. குற்றவியல் சட்டங்களில் ஷரீஆ நடைமுறையில் இல்லைஎன்பதையும் இவ்வேளையில் நினைவில் கொள்ளலாம்.
4) ஆடைவிதிகள்,பலதாரமணம்,விவாகரத்து,சொத்துப் பிரிவினை,நில உரிமை,குற்றவியல்தண்டனைகளில் ஹூதூத்(பெருங்குற்றங்கள்),தஸீர்(சிறுகுற்றங்கள்),கிஸாஸ்(பழிக்குப்பழி) என்பதான பகுப்புமுறைகள் பலவும் உள்ளன. இவற்றை முஸ்லிம்நாடுகள் தங்கள் நாட்டு ஷரீஆ வாசிப்புக்கும் பொருள் கொள்ளலுக்கும் ஏற்பவே நடைமுறைப் படுத்துகின்றன.
குரானிய கருதுகோள்கள் இறைச் சட்டம்,ஷரீஆ என்பது குரான்,ஹதீஸ்,இஜ்மா, கியாஸ் என்பதான கருதுகோள்களையும் இணைத்துள்ளது.இதில் சுன்னி,ஷியா,மற்றும் ஷாபி,ஹனபி,ஹம்பலி,மாலிகி என்பதானமத்ஹபுகளின்சட்டப்பிரிவுகளையும்சலபிகள்,வகாபிகள்,குதுபிகள்,உள்ளிட்ட சிந்தனைப்பள்ளிகளின் வாசிப்புஅரசியலையும் கொண்டே அர்த்தம் பெறுகிறது.

அல்லாஹ்வின் மீது நம்பிக்கை கொண்டவனை குரான் கூறும் அறநெறிகளான நீதி செலுத்துதல், வன்முறையைத் தவித்தல்,கருணையையும் அன்பையும் விரும்புதல்,நன்மைகளைச் செய்வதற்கு ஒருவருக்கொருவர் முந்துதல்,பிறர் தெய்வங்களை பழிக்காதிருத்தல், ஏழைகளை மேம்படுத்துதல்,அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுதலை பெறுதல் என்பது போன்ற எண்ணற்ற வழிமுறைகளை நடைமுறைப்படுத்துபவனாகச் சொல்கிறது.ஆனால்
நடைமுறையில் இஸ்லாத்தின் பெயரால் செயல்படும் பலர்இதற்கு தகுதியானவர்களாக இல்லை.ஒரு முஸ்லிமின் அகத்திலும்.,செயலிலும் மேற்சொன்ன நற்பண்புகள் இல்லையோ அவன் வேடம் புனைந்து கொள்கிறான்முனாபிக் ஆகிவிடுகிறான்.

முஸ்லிம் உம்மத்தை இரண்டாய் பிளந்த,ஒற்றுமைகுடும்பங்களைப் பிளந்த,வழிபாட்டைப் பிளந்த,அநீதிக்கு துணை போகிற,அமெரிக்க,ஐரோப்பிய சவுதிஎஜமானர்களின் அதிகாரத்திற்கு பணிந்து, வன்முறையையும்,தீவிரவாதத்தையும் ஏவிவிடுகிற வகாபிகள் உள்ளிட்ட சில முஸ்லிம்குழுமங்களின் அடிப்படைவாத அரசியல் மிகவும் ஆபத்தானது.

——–