தாகூரின் கீதப் பாமாலை – 67 தனித்துக் கிடக்கிறாய் நீ .. !

மூலம் : இரவீந்தரநாத் தாகூர்

தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா.

இதயமே !  உணர்ச்சி யின்றி

எதைத் தேடி வெளியே செல்கிறாய் ?

உன் இல்லத் துக்கு வா !

மறுபடியும் அங்கே வந்துவிடு !

பழைய அறை மூடிய படி

கிழிந்த கம்பளம்

விரிக்கப் பட்டுள்ளது  !

முடங்கிப் போய் நீயும் தனித்துக்

கிடப்பாய்  !

நாள் முழுதும் கடற் கரையில்

நீ பொறுக்கிய

கூழாம் கற்களும், பன்னிறச் சிப்பிகளும்

கூடை நிரம்பி விட்டன !

உப்பு நீர்  உன் பக்கத்தில் !

வெப்பச் சூட்டினில் வெந்து

தாகம் மிஞ்சி சாகப் போனாய்,

நோய்வாய்ப் பட்டு !

சுருளும் அலைகள் குரலோ டிணையும்

அடிகாணா அகண்ட கடலில்

எனக்குத் தெரியாததை மர்ம மொழியில்

முணங்கிக் கொண்டு !

ஓய்வு கொள்ளும் இல்லத்தில்

உனக்கொரு துணைவி யின்றி

இனிய வாழ்க்கை இல்லை,

ஒழுங்காய்

வீட்டு விளக்கு ஏற்றாமல்

ஊமைப் புறக்கணிப்பில் எல்லாம்

உறங்கிப் போய் விட்டால்,

இன்னுமுன் சிந்தனைக் களஞ்சியங்கள்

இருண்ட மூலையில் முடங்கும் !

தனித்து நீ   மட்டும் இருந்தால்,

துடைத்து விடு

படிந்தி ருக்கும் தூசியை !

வடித்து விடு அவற்றை  ஓர்

வைரக்கல்  ஆரமாய் !

ஏக்கமுடன் இனிமையாய்

உன் மார்பின் மேல்

ஏற்றிக் கொள் அதனை !

தோட்டச் செடிகள் பூக்களை

மண்மேல்

தூவித் தெளித்தது போல்

விண்வெளி விளிம்பில்

இன்னும்

வீற்றிருக்கும்  விண்மீன்கள்  !

+++++++++++++++++++++++++

பாட்டு : 321   1928 ஏப்ரல் 11 இல் தாகூர்  66 வயதினராய் இருந்த போது கொல்கத்தாவில் எழுதியது.

+++++++++++++++++++++++++

Source

1. Of  Love, Nature and Devotion Selected Songs of Rabindranath Tagore Oxford University Press, Translated from Bengali & Introduced By : Kalpana Bardhan

2. A Tagore Testament,

Translated From Bengali By Indu Dutt

Jaico Publishing House (1989)

121 Mahatma Gandhi Road,

Mombai : 400023

*********************

S. Jayabarathan [jayabarat@tnt21.com] May 28, 2013

http://jayabarathan.wordpress.com/