ஆத்ம கீதங்கள் – 12 நேசித்தேன் ஒருமுறை .. ! (தொடர்ச்சி)

ஆங்கில மூலம் : எலிஸபெத் பிரௌனிங்
தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

நேசித்தோம் அவளை ஒருமுறையென

நெடுநாள் நினைவைத் தாண்டி

நீ எனக்கு நடுக்கம் தரும்படிச்

சொல்வாயா இந்தக்

கல்லறைக் களிமண் பூமியில் ?

உடன்பட மறுக்கும் உதடுகள்

ஊமை யாய்ப் போகும் !

வாழ்வின் பாப விடுவிப்பு

அப்படி இல்லை; அப்போ தில்லை !

குன்றிய அளவே !

மேலுலகில் உனை நேசித்து

வாழ்வோர்க்கு

மரணத்தின் பூரிப்பு முழுதும்

தரப் பட்டுள்ளது !

நவிலாதே ஒருபோதும்,

நாமெல்லாம் ஒருமுறை தான் அவளை

நேசித்ததாய் !

ஒருபோதும் சொல்லாய் நான்,

ஒருமுறை தான்

நேசித்தேன் என்று !

வெகு அருகில் உள்ளது இறை

கீழிருக்கும் நமது

புதைகுழிக்கு மேலே ! அம்மொழிக்கு

பிறப்பிலும் இறப்பிலும்

மர்மங்கள் நம் கால மெல்லாம்

விரைந்து மூச்சு விடும் !

நிரந்தர மானவை

நேர்மையாய் மெய்ப்பிக்கும் நமது

நேச உறவுகளை;

மாற்றத்தை நியாயப் படுத்தவோர்

மாற்றம் வராது !

எந்த எதிர்ப்பு வந்த போதினும்

நேசித்தேன் ஒருமுறை !

ஒருமுறையே என்னும் அந்த

ஒரே ஒரு சொல்தான்,

மனித சமூகம் ஏற்கும் ஒரு வார்த்தை,

மன்னர் உரைத்தனர் :

ஒருதரம் தான் அரசாண்டோம் என்று !

முடிசூடாத் தலை அசைப்பு அது !

வாழக் கற்றுக் கொடுத்தோம்;

வழி காட்டினோம் ஒருமுறை தான் என்பது,

கட்டு மீறியப் பற்றைக் காட்டும் !

ஒருமுறையே நேசித்த தாகக்

கனவு காண்போ ருக்கு,

காதல் வசப்படா தவருக்கு,

ஆயினும் மணிச் சத்தம் கேட்கும்

ஒரு கணத்தில்

நேயம் வந்த தென்று.