முருகபூபதி
இலங்கையில் அண்மைக்காலத்தில் சில அதிசயங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. நீண்ட இடைவெளிக்குப்பின்னர் ஒரு பெண் பிரதமராகியிரு;க்கிறார்.
அவர்தான் தேசிய மக்கள் சக்தியின் உறுப்பினர் கலாநிதி ஹரிணி அமரசூரிய. அத்துடன் இருபதிற்கும் மேற்பட்ட பெண்கள் இலங்கை நாடாளுமன்றத்திற்கு புதிதாக தெரிவாகியிருக்கிறார்கள்.
இச்செய்திகளின் பின்னணியில் தற்போது மற்றும் ஒரு இலக்கியச் செய்தி வெளியாகியிருக்கிறது.
நாம் அன்னக்கா என பாசமுடன் அழைக்கும் இலங்கையின் மூத்த படைப்பாளியும் பத்திரிகையாளருமான திருமதி அன்னலட்சுமி இராஜதுரை அவர்களுக்கு இம்முறை சாகித்திய ரத்னா விருது வழங்கப்பட்டிருக்கிறது.
செய்தி அறிந்தவுடன், அவரைத் தொடர்புகொண்டு வாழ்த்தியதையடுத்து அவர் பற்றிய இந்தக்குறிப்புகளை எழுதுகின்றேன்.
இதற்கு முன்னர் இந்த உயரிய தேசிய விருது தமிழர் தரப்பில் ஆண்களுக்குத்தான் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. இம்முறை இந்த கௌரவத்திற்கு ஒரு தமிழ்ப்பெண் ஆளுமை தெரிவாகியிருக்கிறார். இவரை பரிந்துரைத்தவர்களுக்கும் எமது வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிக்கின்றோம்.
ஒரு பெண் ஏழுதசாப்தங்களுக்கும் மேலாக தொடர்ந்தும் ஊடகத்துறையில் நிலைத்து நிற்கிறார் என்றால், அவர் யார்…? என்ற கேள்வியைத்தான் முன்னைய – இன்றைய தலைமுறை வாசகர்கள் விழியுயர்த்திக் கேட்பார்கள். அப்படி ஒருவர் தமிழ்ப் பெண்ணாக தமிழ் ஊடகத்துறையில் அமைதியாக பணிதொடருவதென்பது மிகப்பெரிய ஆச்சரியம். சாதனை.
அவர்தான் திருமதி அன்னலட்சுமி இராஜதுரை. இலக்கிய உலகில் தொடக்ககாலத்தில் யாழ்நங்கை என அறியப்பட்ட இவரை 1972 முதல் நன்கு அறிவேன். இவ்வளவு காலமும் அவருடன் நான் முரண்படாமல் அவருடன் உறவைப்பேணிவருவதற்கும் என்னைப் பொறுத்தவரையில் அவர்மீதான நல்ல மதிப்பீடுகளே அடிப்படை.
அவர் வீரகேசரி பத்திரிகையில் உதவி ஆசிரியராக இணைந்த 1962 ஆம் ஆண்டு நான் படித்தது ஆறாம் வகுப்பில். அதன்பின்னர் அவரை முதல் முதலில் சந்தித்தது 1972 இல். அக்காலப்பகுதியில்தான் எனக்கு வீரகேசரியின் நீர்கொழும்பு பிரதேச நிருபர் வேலை கிடைத்தது.
அப்போது இலக்கியப்பிரதிகளை படிக்கும் ஆர்வமும் துளிர்த்தமையினால் அன்னலட்சுமி அவர்களின் முதல் நூல் விழிச்சுடரை அவரிடம் கேட்டு வாங்கிப்படித்தேன். இரண்டு குறுநாவல்களின் தொகுப்பு விழிச்சுடர்.
இரசிகமணி கனகசெந்திநாதன் அணிந்துரை எழுதியிருந்தார். நீர்கொழும்பிலிருந்து நான் எழுதிய செய்திகள், செய்திக் கட்டுரைகளை அன்னலட்சுமி செம்மைப்படுத்தியிருக்கிறார். நீர்கொழும்பு பெரிய ஆஸ்பத்திரியில் நிலவும் குறைபாடுகள் பற்றி நான் எழுதிய விரிவான கட்டுரையை அவர் அழகாக செம்மைப்படுத்தி வெளியிட்டபொழுது , அன்றுதான் எனது பெயர் முதல் தடவையாக வீரகேசரியில் இரண்டாம் பக்கத்தில் வெளியானது. அந்தப் பத்திரிகை நறுக்கை இன்றளவும் பாதுகாத்து வைத்திருக்கின்றேன்.
மூதறிஞர் பண்டிதமணி கணபதிப்பிள்ளை ஆசிரியராக பணியாற்றிய திருநெல்வேலி சைவப் பாடசாலையில் தமது ஆரம்பக் கல்வியையும் பின்னர் கல்வியங்காடு செங்குந்தா இந்துக்கல்லூரியிலும் , மேற்கல்வியை சுன்னாகம் இராமநாதன் மகளிர் கல்லூரியிலும் தொடர்ந்த இவர், லண்டன் பரீட்சையிலும் தேறியவர். தமது பாடசாலைக்காலத்தில் வெளிச்சம் கையெழுத்துப்பத்திரிகையின் ஆசிரியராகவும் தனது எழுத்தார்வத்தை வளர்த்துக்கொண்டார். சிற்பி சரவணபவன் 1959 காலப்பகுதியில் நடத்திய கலைச்செல்வி இதழ் இவரை இளம் படைப்பாளிகள் வரிசையில் அறிமுகப்படுத்தி ஊக்கமளித்திருக்கிறது.
மருத்துவ தாதியாக அல்லது ஆசிரியையாக வருவதற்கே அக்காலத்து எமது தமிழ்ப்பெண்கள் முன்வருவதும், விரும்பியதும் எழுதாத விதியாகவே இருந்தது.
ஆனால் – இவர் அந்த விதியை மாற்றினார். பிரச்சினைகளும் நெருக்கடிகளும், சவால்களும், குழிபறிப்புகளும் நீடித்த ஊடகத்துறையில் இவர் பிரவேசித்தமையே இவருடைய ஆளுமைக்கும் தன்னம்பிக்கைக்கும் சிறந்த சான்று.
யாழ்மண்ணின் மீது இவருக்கிருந்த பாசம், இவரை யாழ்நங்கை என்ற பெயரில் இலக்கிய உலகில் நடமாடச்செய்தது.
கொழும்பு கிராண்ட்பாஸ் வீதியில் அமைந்த வீரகேசரி நிறுவனத்திற்குள் அன்னலட்சுமி என்று கால் பதித்தாரோ அன்று முதல் இவர் அங்கேயே நீண்ட காலம் நிலைத்திருந்தார்.
தமிழ்நாட்டில் பல முதல்வர்கள் காலத்தில் கலையுலகில் நின்று நிலைத்தவர் என்று மனோரமா ஆச்சியைப்பற்றிச் சொல்வார்கள்.
அதுபோன்று பல பிரதம ஆசிரியர்களையெல்லாம் தனது வாழ்நாளில் பார்த்துக்கொண்டு – அவர்கள் விடைபெற்றுச் சென்றபின்னரும் தனது ஆசனத்தில் இவர் அமர்ந்திருந்தார் என்றால் அது தனித்துவமான சாதனை அல்லவா….?
இவரால் செம்மைப்படுத்தப்பட்ட பல செய்தி நிருபர்கள் எங்கெல்லாமோ சென்றுவிட்டனர். புலம்பெயர்ந்துவிட்டனர். ஆனால், இந்த வழிகாட்டி மரம் நின்ற இடத்திலேயே நின்றது. வழிகாட்டி மரங்கள் நகருவதில்லைதானே…?
மகாகவி பாரதியின் நெருங்கிய நண்பர் வ.ரா. ஆசிரியராக பணியாற்றிய பத்திரிகை வீரகேசரி. அவரைத்தான் இவர் சந்தித்திருக்கமாட்டார்.
ஆனால் – அவருக்குப்பின்னர் கே.பி. ஹரன், கே.வி. எஸ். வாஸ், எஸ்.டி. சிவநாயகம், க. சிவப்பிரகாசம், சிவநேசச்செல்வன், நடராஜா ஆகியோர் காலத்திலும் சிரேஷ்ட பத்திரிகை ஆசிரியர்கள் டேவிட் ராஜூ, கார்மேகம், பொன். ராஜகோபால், மற்றும் முன்னர் பணியிலிருந்த தேவராஜா, தற்சமயம் பணியிலிருக்கும் பிரபாகரன், ஸ்ரீகஜன் காலத்திலும் அன்னலட்சுமி அந்த நிறுவனத்தில் அமைதியாக அமர்ந்து தனது பணியை தொடர்ந்தவர்.
வீரகேசரிக்கு தற்போது 90 வயது நிறைவடைந்துவிட்டது. அதற்கான சிறப்பு இணைப்பு இதழிலும் இவர் எழுதியிருக்கிறார்.
தனது முதல் கவிதையை 1957 இல் கலைச்செல்வியிலும் முதல் சிறுகதையை 1958 இல் தினகரன் வாரமஞ்சரியிலும் எழுதியிருக்கும் அன்னலட்சுமி, விழிச்சுடர் ( குறுநாவல் தொகுப்பு ) உள்ளத்தின் கதவுகள் (நாவல்) நெருப்பு வெளிச்சம் ( சிறுகதைத்தொகுதி) இருபக்கங்கள் (கவிதை) நினைவுப்பெருவெளி (கட்டுரை) ஈழத்தின் இலக்கிய ஆளுமைகள் , அன்னலட்சுமி இராஜதுரை சிறுதைகள் முதலான நூல்களை வரவாக்கியிருப்பவர்.
நினைவுப்பெருவெளி இவரது பத்திரிகை உலக அனுபவங்கள் பற்றிய மனப்பதிவுகளாகும்.
1966 – 1970 காலப்பகுதியில் வீரகேசரி நிறுவனத்தின் மற்றும் ஒரு வெளியீடாக வந்த ஜோதி வார இதழிலும் 1973 – 85 காலப்பகுதியில் மித்திரன் வாரமலரிலும் பொறுப்பாசிரியராக பணியாற்றிய அன்னலட்சுமி இராஜதுரை, வீரகேசரியின் மற்றும் ஒரு வெளியீடான கலைக்கேசரி மாத இதழின் பொறுப்பாசிரியராகவும் பணியாற்றியவர். இப்படி ஒரு சாதனையை உலகில் யாராவது ஒரு பெண்மணி நிகழ்த்தியிருக்கிறாரா…? என்பது இதுவரையில் எனக்குத் தெரியவில்லை.
1985 – 1986 காலப்பகுதியில் வடக்கில் போரின் நெருக்கடி உக்கிரமாக இருந்தமையினால் யாழ்ப்பாணத்திற்கு முதலில் செல்லும் வெளியூர் வீரகேசரி பதிப்பு உரியநேரத்தில் அங்கு கிடைக்கவில்லை. அங்கிருந்து காசி. நவரத்தினம், அரசரத்தினம் மற்றும் புலோலி தில்லைநாதன், வவுனியா மாணிக்கவாசகர் முதலான நிருபர்கள் எவ்வளவோ சிரமத்திற்கும் கெடுபிடிகளுக்கு மத்தியிலும் ( சிலவேளைகளில் தெலைபேசித்தொடர்பும் கிடைக்காது) செய்திகளை அனுப்பினாலும் அவற்றை அங்குள்ள வாசகர்கள் மறுநாள் காலையில் பார்க்க முடிவதில்லை.
இந்நிலைமையை தொடரவிடக்கூடாது என்று வீரகேசரி நிருவாகம் முடிவெடுத்து, யாழ்ப்பாணத்தில் ஒரு பதிப்பை அச்சிடுவதற்கான சகல ஏற்பாடுகளையும் மேற்கொண்டது. சிரேஷ்ட பத்திரிகையாளர் ‘ ‘நடா ‘ நடராஜாவையும் அன்னலட்சுமி இராஜதுரையையும் ஒரு சில அச்சுக்கோப்பாளர்கள் – ஒப்புநோக்காளர்களையும் யாழ்ப்பாணத்திற்கு பலதரப்பட்ட அச்சு சாதனங்களுடன் அனுப்பியது.
நாமும் வீரகேசரியின் யாழ்.பதிப்புக்கு கொழும்பிலிருந்து காத்திருந்து, கொழும்பு செய்திகளை அனுப்பிக்கொண்டிருந்தோம்.
ஆனால், அனைவரதும் எதிர்பார்ப்பில் மண்தான் விழுந்தது. யாழ்.பதிப்பின் முதல் இதழ் அச்சுக்கு தயாராகிக்கொண்டிருந்தபொழுது ஒரு ஆயுதம் ஏந்திய இயக்கம் வந்து ” கொழும்பு முதலாளிகளின் பத்திரிகை எமக்கு வேண்டாம் ” என்று அச்சுறுத்தி அந்தப்பணியை நிறுத்தி அங்கிருந்த அனைவரையும் வெளியேற்றியது.
அதற்குப் பின்னால் சூத்திரதாரிகளாக இயங்கியவர்கள் அதனால் சாதித்தது ஒன்றும் இல்லை. கொழும்பிலிருந்து சென்றவர்கள் மீண்டும் வந்து சேர்ந்தார்கள். அத்துடன் வீரகேசரி நிறுவனத்தின் அந்தக்கனவும் நிராசையானது.
பின்னாளில் குறிப்பிட்ட அச்சு இயந்திரத்தையும் சாதனங்களையும் அந்த இயக்கத்திடமிருந்து மற்றுமொரு பெரிய இயக்கம் கவர்ந்து சென்றது.
இறுதியில் அந்த இயந்திரம் என்னவானது…? என்பது அந்த இயக்கங்களுக்கே வெளிச்சம். இவ்வாறான சவால்களையெல்லாம் சந்தித்த வீரகேசரி 2022 ஆம் ஆண்டில் தனது 90 வயதை நிறைவுசெய்துள்ளது. இன்று கணினியுகம் வரப்பிரசாதமாகியிருக்கிறது. உடனுக்குடன் செய்திகளை கேட்க – படிக்க – பதிவிறக்கம் செய்யமுடிகிறது. அவ்வாறு இந்த உலகம் சுருங்கிவிட்டது.
ஆனால், குறைந்த வேதனங்களுடன், நவீன வசதிகள் எதுவும் இல்லாத காலத்தில், இலங்கையில் பத்திரிகைத்துறைக்கு தமது வாழ்நாளை அர்ப்பணித்த பலரின் பெயர்கள், பெரிய பெரிய பிரமாண்டமான கட்டிடங்களின் கீழே மறைந்து கிடக்கும் அத்திவாரக்கற்களாக மறக்கப்பட்டிருக்கிறது என்பதும் காலத்துயர்தான்.
தமிழர்தம் தொன்மையான கலைகள், வரலாறு, இலக்கியம், ஓவியம், சிற்பம், கைவினை, உணவு நாகரீகம் உட்பட பல்வேறு விடயங்களையும் வண்ணப்படங்களுடன் ஆவணங்களாக தொகுத்து கலைக்கேசரியில் வெளியிட்டவர் அன்னலட்சுமி.
பல்கலைக்கழகங்கள், ஆசிரிய பயிற்சிக்கலாசாலைகள், பொதுநூலகங்கள், பாடசாலைகளில் மாத்திரமின்றி ஒவ்வொரு தமிழ் இல்லங்களிலும் இடம்பெறவேண்டிய அரியதொரு மாத இதழ் கலைக்கேசரி.
எமது தமிழ் மக்களின் பண்பாட்டுக்கோலங்களை ஆவணப்படுத்திப் பாதுகாக்கும் பொக்கிஷமாகவும் எதிர்காலச் சந்ததிக்கு தரவுகளைத் தரக்கூடிய உசாத்துணை இதழாகவும் வெளிவந்தது.
ஆங்கிலப்புலமையும் மிக்க அன்னலட்சுமி இராஜதுரை பல வெளிநாட்டு சிறுகதைகளை ஆங்கிலம் மூலம் படித்து தமிழுக்கு தந்துள்ளார். பிலிப்பைன்ஸ், சீனா முதலான நாடுகளில் நடந்த சர்வதேச மகளிர் மாநாடுகளிலும் கலந்துகொண்டவர்.
இவரது எழுத்துப் பணிகளைப் பாராட்டி இந்து கலாசார அமைச்சு “தமிழ் மணி” விருது வழங்கிக் கெளரவித்தது. சிறந்த பத்திரிகையாளருக்கான எஸ்மண்ட் விக்கிரமசிங்க அறக்கட்டளை, விருதையும் முன்னாள் ஜனாதிபதி டி.பி.விஜேதுங்கவிடம் பெற்றார்.
கொழும்பு தமிழ் இளைஞர் கலாசார கூட்டமைப்பு, தென்கிழக்கு ஆய்வு மையம், கொழும்பு கலைச் சங்கம், கொழுந்து சஞ்சிகை, கொழும்பு ரோட்டரி அமைப்பு என்பனவும் இவரது பணிகளைப் பாராட்டிக் கெளரவித்துள்ளன.
மல்லிகை இதழும் அட்டையில் இவரது படத்தைப் பிரசுரித்து பாராட்டியுள்ளது.
2003 இல் இலங்கைப் பத்திரிகை ஆசிரியர் சங்கம், சிறந்த பத்திரிகையாளருக்கான விருதையும், தங்கப் பதக்கத்தையும் வழங்கிக் கெளரவித்தது. 2004 இல் தமிழ்ப் பத்திரிகையாளர் சங்கமும் விருது வழங்கிக் கெளரவித்தது.
கவிதை, சிறுகதை, நாவல், இதழியல் என்று தொடர்ந்த இவருடைய எழுத்தூழியம், பயண இலக்கியம் படைப்பதற்கு குறிப்பிட்ட வெளிநாட்டுப்பயணங்கள் உதவியிருக்கிறது. செய்திப்பத்திரிகையில் ஒரு துணை ஆசிரியரின் பணி பல பொறுப்புகளைக்கொண்டது. பிரதேச நிருபர்கள் அனுப்பும் செய்திகளை செம்மைப்படுத்துவது, பொருத்தமான தலைப்பிடுவது. நேர்காணல்களை எழுதுவது, சமகால எரியும் பிரச்சினைகளை மக்களுக்கும் அதிகார பீடத்திற்கும் தமது எழுத்தின் ஊடாக கொண்டு செல்வது, அதன்மூலம் தீர்வுகளை பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு பெற்றுக்கொடுப்பது முதலான பத்திரிகா தர்மத்தை பேணும் அம்சங்களே அந்த பொறுப்புணர்வு மிக்க பணியின் தார்ப்பரியம்.
அன்னலட்சுமி இராஜதுரை அந்தப்பொறுப்புகளை திறம்பட கையாண்டவர். அந்த ஆற்றலும் அவரை இந்தத்துறையில் நிலைத்திருக்கச்செய்திருக்கிறது. ஆனால் – அவரும் ஒரு படைப்பிலக்கியவாதிக்கு நேரும் கசப்பான அனுபவங்களையும் எதிர்கொண்டார்.
தொடர்ச்சியாக செய்திகளை எழுதியும் செம்மைப்படுத்தியும் மொழிபெயர்ப்புகளில் கவனம் செலுத்தியும் தமது பணியைத்தொடரும் எந்தவொரு படைப்பிலக்கியவாதியும் சந்திக்கும் சவால்களே அந்த கசப்பான அனுபவங்கள்.
ஒரு செய்தி ஊடகவியலாளர் சிறுகதை, கவிதை , நாவல் எழுதப்புகும்பொழுது படைப்பு மொழியில் சில சிக்கல்கள் தோன்றிவிடுவது இயல்பு. படைப்பு இலக்கியத்திற்கும் செய்திக்கட்டுரைக்கும் இடையே வேறுபாடு இருக்கிறது. அதனால் சிறுகதை, கவிதை, நாவல் எழுதவரும் ஒரு செய்தி ஊடகவியலாளர் , ஆக்க இலக்கிய படைப்பூக்கத்தையும் பேணிக்கொள்ளவேண்டிய நிர்ப்பந்தம் உருவாகிறது.
நீண்ட காலம் செய்திப்பத்திரிகைத்துறையில் நீடித்திருந்த அன்னலட்சுமி இராஜதுரை, முன்னர் எழுதியதுபோன்ற சிறுகதைகளையோ குறுநாவல்களையோ நீண்ட காலம் எழுதவில்லை. அவரது வாழ்வு வீரகேசரியுடன் அர்ப்பணிக்கப்பட்டதாகவே கழிந்துவிட்டது.
இவருடைய மற்றும் ஒரு இலக்கியத் தோழியான மூத்த படைப்பாளி திருமதி பத்மாசோமகாந்தன் ஈழத்தில் பல்துறைகளிலும் சாதனைகள் நிகழ்த்திய 23 பெண்ணிய ஆளுமைகள் பற்றி 2003 இல் எழுதிய ஈழத்து மாண்புறு மகளிர் நூலிலும் அன்னலட்சுமி இராஜதுரை இடம்பெற்றுள்ளார்.
படைப்பு இலக்கியத்தில் இவருக்கு தனிப்பட்ட முறையில் நேர்ந்த இழப்பு மற்றவர்களுக்கும் ஒரு படிப்பினைதான். ஆயினும், உற்சாகமாக இலக்கியக்கூட்டங்களில் கலந்துகொள்கிறார். உரையாற்றுகிறார். நான் இலங்கை செல்லும் சந்தர்ப்பங்களில் இவரை சந்திக்காமல் திரும்புவதில்லை. நான் சம்பந்தப்பட்ட நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துகொண்டு உரையாற்றியவர்.
எனது நண்பரும் படைப்பிலக்கியவாதியும் தினகரன் நாளிதழின் ஆசிரியருமாக இருந்த ராஜஸ்ரீகாந்தன் மறைந்த பின்னர், நான் அவர் நினைவுகளை பகிரும் பதிவாக எழுதிய நூல் வெளியீட்டிலும், எமது நீர்கொழும்பூரின் வாழ்வும் வளமும் பற்றிய நெய்தல் இலக்கியத்தொகுப்பு நூலின் வெளியீட்டு அரங்கிலும் கலந்துகொண்டு உரையாற்றினார். 2011 ஆம் ஆண்டு நாம் நடத்திய சர்வதேச தமிழ் எழுத்தாளர் மாநாட்டுச் செலவீனங்களுக்கு வீரகேசரி நிறுவனத்தின் தலைவருடன் உரையாடி, எமது நோக்கத்தை எடுத்துச்சொல்லி கணிசமான நிதியுதவியும் பெற்றுக்கொடுத்தார்.
இலங்கை சென்ற சந்தர்ப்பங்களில் என்னுடன் உரையாடி நேர்காணல்கள் எழுதி வெளியிட்டார். கலைக்கேசரி இதழுக்கு என்னிடமிருந்து நீர்கொழும்பு பற்றிய விரிவான ஆவணப்பதிவை பெற்று பல வண்ணப்படங்களுடன் வெளியிட்டார்.
அந்தவகையில் அவர் எங்கள் ஊருக்கும் தமிழ் வாசகர் மத்தியில் மகிமையை ஏற்படுத்திக்கொடுத்திருப்பவர். அந்த நிதானமும் அமைதியும் அவருடைய நீண்ட கால பத்திரிகைத்துறை வாழ்வில் நிலைத்திருக்கும் நிதானத்திற்கும் அமைதிக்கும் ஒப்பானது.
அவரது அருமைக்கணவர் இராசதுரை மறைந்த செய்தி அறிந்ததும் தொலைபேசியில் தொடர்புகொண்டு அனுதாபம் தெரிவித்துவிட்டு, அதே ஆண்டே வத்தளைக்கு அவரது இல்லம் சென்று ஆறுதல் கூறினேன்.
அக்காலப்பகுதியில் கணவரின் அந்தியேட்டி நிகழ்வை முன்னிட்டு கொட்டாஞ்சேனையில் நடந்த இரங்கல் சந்திப்புக்கூட்டத்திலும் கலந்துகொண்டேன்.
அமரர் இராசதுரை எனதும் நல்ல நண்பர். அவர் பற்றி இரங்கலுரையாற்றுமாறு கேட்டுக்கொண்டார். நானும் எனது நினைவுகளை பகிர்ந்துகொண்டேன்.
அன்னலட்சுமி அவர்கள் செல்லும் நிகழ்ச்சிகளுக்கெல்லாம் நிழலாக உடன் வந்தவர் நிஜமாகவே விடைபெற்றுவிட்டாலும், அவரது நினைவுகளுடன் தமது ஊடகப்பணியை தொடர்கிறார் எங்கள் இலக்கிய குடும்பத்தின் மூத்த சகோதரி.
இறுதியாக இவரை கடந்த 2023 ஆம் ஆண்டு இலக்கிய நண்பர் மல்லிகைப்பூ திலகருடன் சென்று இவரைப் பார்த்தேன். எனது சினிமா: பார்த்ததும் கேட்டதும் என்ற புதிய நூலையும் கொடுத்தேன். அதனைப் படித்துவிட்டு கனடாவிலிருந்து வெளியாகும், நண்பர் திலீப்குமாரின் தாய்வீடு இதழில் சிறந்த விமர்சனமும் எழுதினார். இந்த விமர்சனத்தை லண்டன் S R S தமிழ் வானொலியில் ஆனந்தராணி பாலேந்திரா வாசித்து ஒலிபரப்பினார்.
இவ்வாறு சக படைப்பாளிகளையும் ஊக்குவிக்கும் எமது இலக்கியக்குடும்பத்தின் மூத்த சகோதரி சாகித்திய ரத்னா திருமதி அன்னலட்சுமி இராஜதுரை அவர்களுக்கு எமது மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்.
(பிற்குறிப்பு : தொலைவிலிருக்கும் எனக்கு விருது விழா படங்கள் அனுப்பிய இலக்கிய நண்பர் வதிரி. சி. ரவீந்திரனுக்கு மனமார்ந்த நன்றி )
—0—
- ‘அபராஜிதன்’ – சிறந்த மொழிபெயர்ப்பு நாவலுக்கான இலங்கை அரச சாகித்திய இலக்கிய விருது
- சரித்திர சான்று
- தொடர் மழை
- கொட்டும் மழையும். கொஞ்ச வந்த காற்றும்.
- அஞ்சலி : எழுத்தாளர் சாமக்கோடாங்கி ரவி ( வழக்கறிஞர் ரவி )
- சாகித்திய ரத்னா விருது பெற்ற பெண் ஆளுமை – ‘ யாழ்நங்கை’ அன்னலட்சுமி இராஜதுரை
- சுகமான வலிகள்
- எழுத்தாளனின் முகவரி
- களவு போன அணுக்கப்பை
- இடிந்த சுவரும் மடிந்த உயிர்களும்
- சொல்வனம் இணையப் பத்திரிகையின் 331ஆம் இதழ்
