மெஹரூன்

ஏ.நஸ்புள்ளாஹ்

​அந்த ஊரின் வடக்கு முனையில், மர்யம் மலைத்தொடரின் பனிக்குளிர் காற்று தொட்டுச் செல்லும் ஒரு பழைமையான வீட்டில் பாபா ஜான் ஹுசைன் தாத்தா 

ஹுசைன் தனது மர நாற்காலியில் அமர்ந்திருந்தார். அவரது எழுபது ஆண்டுகால வாழ்க்கை, அந்த சமூகத்தின் அசைக்க முடியாத அஸ்திவாரமாக அவர் நம்பும் குடும்ப உறவுகளால் நெய்யப்பட்டிருந்தது.

 அந்த வீட்டின் ஒவ்வொரு செங்கல்லிலும் ஒவ்வொரு  கம்பளத்தின் நூலிலும் குடும்பத்தின் கூட்டு முடிவுகளும் பெரியவர்களுக்கு அளிக்கும் மரியாதையும், தலைமுறை தலைமுறையாகப் பேணப்பட்ட உறவுகளின் நெருக்கமும் பதிந்திருந்தன.

​ வெள்ளிக்கிழமை என்பதால், வீடே ஒரு சிறிய சந்தை போல பரபரப்பாக இருந்தது. அவரது மகன், மருமகள், மூன்று பேரக்குழந்தைகள் என கிட்டத்தட்ட மூன்று தலைமுறையினர் ஒருங்கே கூடினர். அந்த குடும்பங்களில் இது சாதாரணம். குடும்பம் என்பது வெறும் ரத்த பந்தம் அல்ல அது ஒரு சிறிய குடியரசு வாழ்க்கை மாலை, குடும்பத்தின் மாதாந்திரக் கூட்டத்திற்கான ஏற்பாடுகள் நடந்துகொண்டிருந்தன. கடந்த மாதம், ஹுசைனின் மூத்த பேத்தி மெஹரூனின் Meharoon திருமணம் குறித்துப் பேசப்பட்டது. அந்தக் கூட்டம் ஒரு முடிவை எட்டவில்லை. மெஹரூனின் தாயான பாத்திமா தனது மகளுக்கு 

உறவுக்காரப் பையன் ஒருவனைத் திருமணம் செய்ய ஆர்வமாக இருந்தாள். 

“பாபா ஜான்,” என பாத்திமா தனது தந்தையை நோக்கிக் கனிவுடன் பேசினாள், 

“நமது அக்கம் பக்கத்து வீட்டாரிலேயே நல்ல படித்த பையன் இருக்கிறான். அவன் குடும்பம் நமக்குத் தெரியும். நம் கலாச்சாரத்தை மதிப்பவர்கள்.”

​பாபா ஜான் ஹுசைன் புன்னகைத்தார். அவரது கன்னங்களில் இருந்த சுருக்கங்கள், அனுபவத்தின் ஆழத்தைக் காட்டின. “பாத்திமா, உன் கவலை எனக்குப் புரிகிறது. நம் குடும்பத்தின் பாரம்பரியம் முக்கியம். நிச்சயிக்கப்பட்ட திருமணம் என்பது காலங்காலமாய் நம்மைப் பாதுகாத்து வந்துள்ளது. அது ஒரு உறுதி. ஆனால்…” அவர் மெதுவாகத் தலையைத் திருப்பினார்.

​அங்கிருந்த தனது பேத்தி மெஹரூனைப் பார்த்தார். 24 வயதான மெஹரூன், கணினியில் முதுகலைப் பட்டம் பெற்றவள். அவள் அறை மூலையில் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தாலும், அவளது கண்களில் ஒரு போராட்டம் தெரிந்தது. ஒருவிதமான மென்மையான கோபமும், அதே சமயம் பெரியவர்களின் சொல்லுக்குக் கட்டுப்பட வேண்டிய மரியாதையும் அவளது முகத்தில் குழப்பத்தை உண்டாக்கியிருந்தன.

​மெஹரூனின் கையில் ஒரு சிறிய, சந்தனப் பேழை இருந்தது. அது அவளது பாட்டி அவளுக்குப் பரிசளித்தது. அதற்குள்ளே அவளுடைய மிக ரகசியமான ஒன்று இருந்தது.

​சற்று முன்னர், மெஹரூனின் தம்பி அலி Ali ஒரு துருதுருவான இளைஞன் அவளை நெருங்கி கிசுகிசுத்தான்.

 “அக்கா, பயப்படாதே உன் காதலை பாபா ஜான் நிச்சயம் புரிந்துகொள்வார். அவர் ஒரு காலத்தில் காதலித்துத்தானே பாட்டியைத் திருமணம் செய்தார்?”

​மெஹரூனுக்கு சிரிப்பதா அழுவதா என்று தெரியவில்லை. 

“அலி, அது வேற காலம். அன்று பாபா ஜான் செய்தது குடும்பத்திற்கு வெளியே அல்ல அதுவும் ஒரு ஒப்புதலோடு நடந்த ‘காதல்’ தான். என் விஷயமோ வேறு. அவன் வேறு மாகாணம். வேறு குடும்பம். குடும்ப ஒப்புதல் இல்லாமல் என் காதலைப் பற்றிப் பேசுவது பெரிய அபசாரம்”

​அலி அவளது தோளைத் தட்டினான். “மெஹரூன், காலம் மாறிவிட்டது. இளைய தலைமுறை விரும்பும் காதல் திருமணங்களுக்கு இன்று மதிப்பு கூடிவருகிறது என்பதை பாபா ஜான் அறியாதவர் அல்ல.” ​பாபா ஜான் ஹுசைன் அவர்கள் பேசுவதை முழுதாகக் கேட்காவிட்டாலும் அந்த சந்தனப் பேழையின்மீது தன் பேத்தி வைத்திருந்த பிடிமானத்தைக் கவனித்தார். 

அவர் தன் மருமகளை அழைத்தார். “அலி ரெஸா மெஹரூனின் தந்தை வரட்டும் எல்லோரும் அமரலாம். மெஹரூனுக்கான துணையை நாம் தேர்ந்தெடுக்கும்முன், அவள் என்ன நினைக்கிறாள் என்பதை நாம் கேட்க வேண்டும். அதுதான் மரியாதையின் முதல்படி. குடும்ப ஆலோசனையில், தலைமுறையின் குரலும் ஒலிக்க வேண்டும்.” ​பாபா ஜானின் இந்த வார்த்தைகள், அறையில் ஒருவித அதிர்வை ஏற்படுத்தின. பாத்திமா சற்று முகம் சுளித்தாலும் தலைக்குனிந்தார். பாபா ஜான் பெரியவர். அவர் வார்த்தைதான் இறுதியானது.

​ அதிகமானது. சந்தனப் பேழைக்குள்ளிருந்த அந்த ரகசியக் கடிதம், அவளது காதலன் காவே Kaveh அனுப்பியது, அவளது கைகளை அழுத்திக்கொண்டிருந்தது. பாரம்பரியத்தின் அழுத்தமா அல்லது காதலின் வலிமையா? இந்தக் குடும்பக் கூட்டத்தில், அவள் தன் எழுபதாண்டுக் கனவுகளை சுமந்த 

பெரியவரின் முன் என்ன சொல்லப் போகிறாள்?

​​இரவு உணவுக்குப் பிறகு, பாபா ஜான் ஹுசைனின் விசாலமான வரவேற்பறையில் குடும்ப ஆலோசனை தொடங்கியது. அறை முழுக்கப் கம்பளங்கள் விரிக்கப்பட்டிருந்தன, ஜன்னலுக்கு வெளியே நகரத்தின் விளக்கு வெளிச்சம் மெல்லிய ஒளியை உள்ளே அனுமதித்தது.

​பாபா ஜான் ஹுசைன் தலைமை தாங்கி அமர்ந்திருக்க, அவரது மகன் அலி ரெஸாவும் மெஹரூனின் தந்தை

அவரது சகோதரர்கள் மற்றும் அவர்களது மனைவிகளும் வட்டமாக அமர்ந்திருந்தனர். 

மெஹரூன் தனது தாயின் அருகில், மென்மையான அழுத்தத்துடன் அமர்ந்திருந்தாள். இந்த அமர்வு ஒரு சடங்கு போன்றது அவர்களது  சமூகத்தில் குடும்பத்தின் முடிவுகள் இப்படித்தான் எடுக்கப்படும். மரியாதை, கூட்டுறவுக் கண்ணோட்டம், மற்றும் பெரியவர்களின் ஆலோசனை ஆகியவை இங்கு முக்கியப் பங்கு வகிக்கும்.

​அலி ரெஸா பேசத் தொடங்கினார். “அப்பா, மெஹரூனின் திருமணத்தைப் பற்றி நாம் இறுதி முடிவெடுக்க வேண்டும். பாத்திமாவின் விருப்பம் நமக்குத் தெரிந்த நம்பிக்கைக்குரிய சப்ரி குடும்பத்தைச் சேர்ந்த ஃபர்ஹாத்தை என் மகள் மணப்பது அவன் இன்ஜினியர் கைநிறையச் சம்பாதிக்கிறான், நம்முடைய குடும்ப மதிப்பீடுகளை மதிப்பவன்.”

​பாத்திமா உடனே ஆமோதித்தார். “ஆமாம் பாபா ஜான் அவன் நம் அருகிலேயே இருப்பான். மெஹரூன், வேலைக்குப் போனாலும் இல்லையென்றாலும் எங்கள் கண்காண்ப்பில் இருப்பாள். எங்கள் நெருக்கமான உறவு பிரியாது.”

​குடும்பத்தின் மற்ற மூத்த உறுப்பினர்களும் பாரம்பரியத்தின் பாதுகாப்பைக் குறிக்கும் விதத்தில் தலையாட்டினர்.

 இது, அந்த குடும்பங்களில் பல ஆண்டுகளாகப் பின்பற்றப்படும் பாதுகாப்பு வலையம். புதிய உறவுகளைச் சேர்ப்பதைவிட, இருக்கும் உறவுகளைப் பலப்படுத்துவதே சாலச் சிறந்தது என்று அவர்கள் நம்பினர்.

​அப்போது, பாபா ஜான் மெதுவாகத் தனது நாற்காலியைச் சரிசெய்தார். “முடிவு எடுப்பதற்கு முன், நான் மெஹரூனைப் பேசச் சொல்கிறேன்.”

​அனைவரின் பார்வையும் மெஹரூனின் மீது விழுந்தது. அவள் முகம் வியர்வையில் லேசாகப் பளபளத்தது. சந்தனப் பேழை இன்னும் அவளது கையில் இருந்தது, இறுக்கமாகப் பற்றியிருந்தாள். அந்தப் பேழைக்குள் இருந்த காதலின் தைரியத்தை அவள் இப்போது முழுவதுமாக நம்ப வேண்டியிருந்தது.

​”பாபா ஜான்…” அவள் குரல் நடுங்கியது.

 “நீங்கள் என் மீது வைத்திருக்கும் அன்பும் என் குடும்பத்தின் பாதுகாப்புமே எனக்கு மிகவும் முக்கியம். நீங்கள் பரிந்துரைக்கும் திருமணத்தில் எனக்கு மனப்பூர்வமான சம்மதம் இல்லை.” என்றாள்.

​அறையில் ஒரு மௌனம் நிலவியது. சில பெண்கள் முணுமுணுத்தனர், பாபா ஜானின் கண்டிப்பான பார்வை அவர்களை அமைதிப்படுத்தியது.

​மெஹரூன் தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டாள்.

 “ஃபர்ஹாத் நல்ல பையன் தான்.  அவர் எனக்காக இல்லை. நான்… நான் வேறொருவரை விரும்புகிறேன்.” ​அவளது தாய் பாத்திமா அதிர்ச்சியில் உறைந்து போனாள்.

 “என்னது? யாருடன் பழகுகிறாய்? யாருடன் பேசுகிறாய்? எப்போது? நாம் அறியாத யாரோ ஒருவரா?” பாத்திமாவின் குரலில் கவலையும் கோபமும் கலந்திருந்தன.

​பாபா ஜான் தனது கையை உயர்த்தினார்.

 “பாத்திமா பொறுமை  மெஹரூன் சொல்லட்டும்.”

​மெஹரூன் தனது கண்களில் கண்ணீரைத் தேக்கிக் கொண்டு தொடர்ந்தாள். 

“அவர் பெயர் காவே. அவர்  நூராவைச் சேர்ந்தவர். நான் பல்கலைக் கழகத்தில் படிக்கும்போது அறிமுகமானார். அவர் ஒரு சமூக ஆர்வலர், கலைஞர். அவர் வாழ்க்கையைப் பற்றிய என் கனவுகளைப் பகிர்ந்துகொள்பவர்.”

​”நூரா” அலி ரெஸா எழுந்தார். “இங்கிருந்து வெகு தொலைவு. அவர் யாரென்று நமக்குத் தெரியாது. அவர் பாரம்பரியம் என்னவென்று தெரியாது. ஒரு அந்நியர். இந்தக் குடும்பத்தின் ஒப்புதல் இல்லாமல் எப்படி நீ இப்படி ஒரு முடிவெடுக்கலாம், மெஹரூன்?” அவரது குரலில் ஏமாற்றம் இருந்தது.

​இப்போதுதான் சமகால இளம் தலைமுறையின் மனதிற்கும் பாரம்பரியத்தின் அழுத்தமான அஸ்திவாரத்திற்கும் இடையேயான உண்மையான மோதல் வெடித்தது.அந்த சமூகத்தில் குடும்ப ஒப்புதலே திருமணத்தின் அடிப்படை. காதல் திருமணங்கள் இப்போது இருந்தாலும், குடும்பத்தின் மைய முடிவெடுக்கும் அதிகாரத்தை எதிர்த்து நிற்பது என்பது ஒரு பெரிய சவால்.

​”மெஹரூன், பாபா ஜான்,” பாத்திமா கண்ணீருடன் பேசினாள்.

 “நம் குடும்பம் எப்போதும் நெருக்கமாக இருக்கும். உன்னை வெகு தொலைவில், யாரோ ஒருவருடன் அனுப்புவது எங்களால் தாங்க முடியாத ஒன்று. உன் பெரியவர்கள் தேர்ந்தெடுக்கும் முடிவே உன் பாதுகாப்பு.”

​பாபா ஜான் ஹுசைன் மெதுவாகப் பேசத் தொடங்கினார்.

 “மெஹரூன்… காதலின் வலிமை எனக்குத் தெரியும். நான் உனது பாட்டியை காதலித்துத் திருமணம் செய்தது உண்மை. அந்தக் காதலும்கூடக் குடும்பத்தின் ஒப்புதலோடு குடும்பத்தின் கட்டுக்கோப்புக்குள் நடந்த ஒன்று. நீ கொண்டுவரும் இந்தத் திடீர் முடிவு, நம் குடும்ப உறவுகளின் மையக் கட்டமைப்பை அசைக்கப் பார்க்கிறது. நூரா தொலை என்பது பிரச்சினை அல்ல. நம்முடைய நம்பிக்கையும், உறவும் இல்லாத இடத்தில் உன்னை அனுப்புவதுதான் பிரச்சினை.” ​மெஹரூனுக்குத் தெரிந்தது, இந்த ஆலோசனை மன்றம், அன்பின் பெயரால் பாதுகாப்பின் பெயரால், அவளது தனிப்பட்ட விருப்பத்திற்கு எதிராகத் தீர்ப்பு வழங்கப் போகிறது என்று. அவள் சந்தனப் பேழையைத் திறந்து உள்ளே இருந்த காதலின் கடைசி நம்பிக்கையாகிய கடித்ததைத் தன் பார்வைக்கு முன் வைத்தாள்.

​”நான் காவே இல்லாமல் வாழ முடியாது,” அவள் அழுதுகொண்டே சொன்னாள்.

​பாபா ஜான் நீண்ட நேரம் அமைதியாக இருந்தார். அந்த மௌனம் ஒட்டுமொத்தக் குடும்பத்தின் எடையையும் தாங்கியது. பின் அவர் உறுதியான குரலில் பேசினார்,

 “நம் குடும்பம் சிதைந்துபோக நான் அனுமதிக்க மாட்டேன். நீ ஃபர்ஹாத்தை மணக்க வேண்டும். இது நம் குடும்பத்தின் கூட்டு முடிவு.”

​காதல், பாரம்பரியத்தின் சுவரில் மோதிச் சிதறியது. மெஹரூன் சந்தனப் பேழையை இறுகப் பிடித்துக்கொண்டு அங்கிருந்து ஓடினாள். அன்றைய இரவில் இளைய தலைமுறையின் கனவுக்கும் எழுபதாண்டுக் குடும்ப உறவுகளின் பாரம்பரியத்திற்கும் இடையே ஒரு ஆழமான பிளவு ஏற்பட்டது.

​ 

​குடும்ப ஆலோசனையில் எடுக்கப்பட்ட முடிவுக்குப் பிறகு, மெஹரூனின் வாழ்க்கை எதிர்பாராத திசையை நோக்கி நகர்ந்தது. பெரியவர்களின் மீதான மரியாதையும், குடும்பத்தின் மீது தான் வைத்திருந்த பாசமும் அவளை மௌனிக்கச் செய்தன. காதல் திருமணத்திற்கு உள்ளுக்குள் ஆசைப்பட்டாலும் அந்த சமூகத்தில் குடும்பத்தின் கட்டளையை மீறுவது என்பது சமூகத்தில் இருந்தே விலக்கப்படுவதற்குச் சமம் என்று அவள் உணர்ந்தாள். அவள் காதலின் வலிமையை நம்பினாலும், குடும்ப உறவுகளின் மையமான பிணைப்பை உடைக்கும் துணிச்சல் அவளுக்கு வரவில்லை.

​இரண்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு, மெஹரூனின் திருமணம் ஃபர்ஹாத்துடன் மிகச் சிறப்பாக நடந்தது. அந்தத் திருமண மண்டபம் முழுதும் மகிழ்ச்சியும் இனிப்புகளின் மணமும் நிறைந்திருந்தன. மெஹரூனின் கண்களில் இருந்த சோகம், மர்யம் மலையின் பனியைவிடக் குளிர்ந்திருந்தது.

​திருமணத்திற்குப் பிறகான மாதங்கள் கடினமானதாக இருந்தன. ஃபர்ஹாத் நல்ல மனிதன்தான் அக்கறை கொண்டவன். படித்தவன். காவேயின் கனவுகளை சுமந்த அவளது மனம், ஃபர்ஹாதின் யதார்த்தத்தை ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்தது. அவர்கள் அருகருகே இருந்தாலும், அவர்களின் உலகம் வெகு தொலைவில் இருந்தது.

​இந்த மனக்கசப்பு மெல்ல மெல்லக் குடும்பத்தினருக்கும் பரவியது. ஃபர்ஹாதின் குடும்பம், மெஹரூனின் மனநிலை சரியில்லை என்பதைக் கவனித்தது. ஒருமுறை, ஃபர்ஹாதின் தாயார், பாத்திமாவிடம் சென்று, 

“உங்கள் மகள் சந்தோஷமாக இல்லை. ஏதோ ஒரு பாரம் அவள் மனதை அழுத்திக் கொண்டிருக்கிறது. திருமணம் என்பது வெறும் சடங்கு அல்ல அது மனதின் ஒப்புதலும் கூட,” என்று நேரடியாகப் பேசினார்.

​பாத்திமாவுக்கு இந்த வார்த்தைகள் பெரும் வலியை அளித்தது. தனது மகளின் மகிழ்ச்சிக்காக என்று எண்ணித்தான் இந்தத் திருமணத்தை ஏற்பாடு செய்தார். கூட்டு முடிவெடுக்கும் முறையில், மகளின் தனிப்பட்ட விருப்பத்தை மீறியதன் விளைவு இப்போது வெளிப்பட்டது. அவள் தன் கணவரிடம் அலி ரெஸா மனம் விட்டுப் பேசினாள்.

​”நான் பயப்படுகிறேன். நம்முடைய பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாப்பதாக எண்ணி, என் மகளின் வாழ்க்கையையே நாசமாக்கி விட்டோமோ?”

​இந்தச் செய்திகள் மெல்ல மெல்ல பாபா ஜான் ஹுசைனின் காதுகளுக்கு எட்டின. ஒரு நாள், அவர் மெஹரூனை தன் வீட்டுக்கு அழைத்தார். அந்தச் சந்திப்பு ஒரு தனிப்பட்ட உரையாடலாக இருந்தது.

​மெஹரூன் தலைகுனிந்து அமர்ந்திருந்தாள். பாபா ஜான் அவளது கையைப் பற்றினார்.

​”மெஹரூன், நீ ஏன் ஃபர்ஹாத்தை முழுமனதுடன் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்பது எனக்குத் தெரியும். அன்று, குடும்ப உறவுகளின் பாதுகாப்பு எனக்கு முக்கியமாக இருந்தது. பெரியவர்களை மதித்தல், குடும்பப் பிணைப்பைப் பாதுகாத்தல்  இவைதான் நம் சமூகத்தின் அஸ்திவாரம் என்று நான் நம்பினேன். ஒரு குடும்ப உறவின் மையமே, உள்ளுக்குள் இருக்கும் சந்தோஷம் தான் என்பதை 

நான் இப்போது உணர்கிறேன்.”

​அவர் தன் நீண்ட வாழ்க்கையிலிருந்து ஒரு கதையைச் சொன்னார்.

 “எனது காலத்தில், குடும்பத்தின் ஒப்புதலோடு திருமணம் செய்த பலரும் சந்தோஷமாக வாழ்ந்தார்கள்.  இன்று உலகம் மாறிவிட்டது. இன்று இளைஞர்கள், தாங்கள் தேர்ந்தெடுக்கும் துணையுடன் உணர்வுபூர்வமான பிணைப்பை விரும்புகிறார்கள். நம்முடைய ‘கூட்டு முடிவுகள்’ சில சமயங்களில் தனிப்பட்ட மனிதர்களின் கனவுகளை நசுக்கி விடுகிறது.”

​மெஹரூன் கண்ணீருடன் அவரையே பார்த்தாள்.

​”நீ காதலைத் தேர்ந்தெடுத்தபோது, அது நம் குடும்பச் சங்கிலியை அறுத்துவிடுமோ என்று பயந்தேன். நீ இப்போது சந்தோஷமாக இல்லாததால், நம் குடும்பத்தின் சந்தோஷமே அறுபட்டுப் போயுள்ளது. நான் ஒரு பெரிய தவறு செய்து விட்டேன்.” ​பாபா ஜான் ஹுசைனின் இந்த ஒப்புதல், பரிசாவின் மனதில் பல ஆண்டுகளாக அழுந்திக் கிடந்த பாரத்தை சற்று தளர்த்தியது.அந்த சமூகத்தில், ஒரு பெரியவர், அதுவும் குடும்பத் தலைவர், தன் முடிவை மாற்றி, இளைய தலைமுறையிடம் மன்னிப்புக் கேட்பது என்பது மிக அரிதான நிகழ்வு. இதுவே சமகால குடும்பங்களின் மாற்றம். பெரியவர்களின் அதிகாரமும் மரியாதையும் குறையாமல், அதே நேரம் இளைய தலைமுறையின் விருப்பத்தை மதிக்கும் ஒரு மெல்லிய மாற்றம்.

​”பாபா ஜான், ஃபர்ஹாத் நல்லவர். நான் அவரை காயப்படுத்த விரும்பவில்லை.”

​”எனக்குத் தெரியும்,” ஹுசைன் கூறினார்.

 “நீ உன் மனதோடு சமரசம் செய்ய வேண்டியதில்லை. முதலில் நீ உனக்குச் சந்தோஷத்தைத் தரக்கூடிய வேலையிலோ கலையிலோ கவனம் செலுத்து. உன் விருப்பங்கள் மதிக்கப்பட வேண்டும். திருமண பந்தத்தைப் பற்றி நீ இப்போதே முடிவு எடுக்க வேண்டியதில்லை.”

​

​அந்தச் சந்திப்பிற்குப் பிறகு, பாபா ஜான் ஹுசைன் ஒரு முக்கியமான முடிவை எடுத்தார். அவர் தனது மகன்களையும் மருமகளையும் அழைத்தார். தனது தவறை வெளிப்படையாக ஒப்புக்கொண்டார்.

​”நமது பாரம்பரியம், பெரியவர்களை மதித்தல் ஆகியவற்றை நாம் தொடர வேண்டும். இனிமேல் நமது குடும்ப ஆலோசனைகளில், இளைய தலைமுறையின் விருப்பத்திற்கும் தனிப்பட்ட மனிதரின் சந்தோஷத்திற்கும் முதலிடம் அளிக்கப்பட வேண்டும். உறவுகளின் நெருக்கம் என்பது, விருப்பத்திற்கு மாறான திருமணங்களால் கட்டப்படக் கூடாது.”

​இந்த வார்த்தைகள் குடும்ப உறுப்பினர்களுக்கு ஒரு புதிய வெளிச்சத்தைக் கொடுத்தது. இது ஹுசைனின் தனிப்பட்ட தோல்வி அல்ல அது எழுபதாண்டுக் கால பாரம்பரியக் கண்ணோட்டத்தின் மீதான நவீன யுகத்தின் கேள்வியாகும்.

​மெஹரூனுக்கு சிறிது நிம்மதி கிடைத்தது. பாபா ஜானின் முழு ஆதரவுடன், அவள் ஃபர்ஹாத்துடன் பேசினாள். தனது மனநிலையை நேர்மையாக விளக்கினாள். ஃபர்ஹாத், எதிர்பாராத விதமாக அவளுக்குப் புரிந்துணர்வு அளித்தான். அவனும் ஒரு நவீன இளைஞன். காதலின் அவசியம் அவனுக்குப் புரிந்தது. இருவரும் பிரிந்து செல்வது என்ற முடிவுக்கு வந்தனர். இது வேதனையான முடிவாக இருந்தாலும், மரியாதையுடன் பிரியும் ஒரு நவீன குடும்பத்தின் முடிவாக அமைந்தது.

​ஓராண்டிற்குப் பிறகு, மெஹரூன் தன் முதுகலைப் படிப்பைத் தொடர நூராக்குச் சென்றாள். காவேயுடனான உறவு முடிந்துவிட்டாலும் அவள் தன் கனவுகளின் வழியில் பயணித்தாள். சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, அவள் ஒரு கலை மையத்தில் வேலைக்குச் சேர்ந்தபோது, அங்கே ஒரு கூட்டத்தில், காவே எதிர்பாராதவிதமாக அவள் முன் வந்து நின்றான்.

​மெஹரூன் அதிர்ச்சியில் உறைந்தாள். காவே அவள் அருகில் வந்தான்.

​”உன் கடிதம் எனக்குக் கிடைத்தது. உன் குடும்பத்தின் முடிவுகளை நான் மதிக்கிறேன்.நீ உன் விருப்பப்படி சந்தோஷமாக இருக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டேன்.”

​மெஹரூனின் கண்களில் நீர் திரண்டது. அவளுடைய கையில் காலியான சந்தனப் பேழையை அழுத்தமாகப் பிடித்திருந்தாள். எழுபதாண்டுக் கனவுகள் முடிவுக்கு வந்துவிட்டன என்றபோது, நவீன யுகத்தின் காதல், குடும்பத்தின் புரிதலுடன் ஒரு புதிய அத்தியாயத்தைத் தொடங்கியது. இன்று, அவர்களின் உறவு குடும்பத்தின் ஒப்புதலோடு தொடங்கவில்லை என்றாலும், பாபா ஜான் ஹுசைன் அந்தத் தலைமுறைக்குப் மெஹரூனின் மூலம் கொடுத்த பாடம் அந்த சமூகத்தின் மையமான குடும்ப உறவுகளைப் பிலவுபடுத்தப் போவதில்லை.எனினும் விரிந்த பரப்பில் தனிமனிதனின் சந்தோஷம் அவசியம் என கருதப்படும்.

Series Navigation

நேசம்ஓவியமோ நீ?