தீபாவளியின் முகம்

நீலம் புயலால்

தரை தட்டியிருக்கிறது

வாழ்க்கைக் கப்பல்

கொஞ்சம்

படுத்துக் கொள்ள

பாய் தேடுகிறது

உலகப் பொருளியல்

வலிகள்

இவைகளுக் கிடையேதான்

சுகப் பிரவேசமாய்த்

தீபாவளி

ஒரு சிரிப்பை

எழுதத்தான்

மையாகிறது கண்ணீர்

‘சுபம்’ சொல்லத்தான்

முளைக்கிறது

பிரச்சினை

ஒரு

குழந்தையை

எழுதிவிட்டுத்தான்

எடுக்கிறது இடுப்புவலி

‘அமைதி’ யை

எழுதிவிட்டுத் தான்

புறப்படுகிறது

புயல்

ஆக

சேருமிடம் என்றும் சுபம்

அதுதான் தீபாவளியின் முகம்

அமீதாம்மாள்