புகழ் பெற்ற ஏழைகள்
( முன்னேறத் துடிக்கும் இளந்தலைமுறையினருக்கு வெற்றிக்கு வழிகாட்டும் வாழ்வியல் தன்னம்பிக்கைத் தொடர் கட்டுரை)
முனைவர் சி.சேதுராமன், இணைப்பேராசிரியர், தமிழ்த்துறை, மா.மன்னர் கல்லூரி, புதுக்கோட்டை.
E. Mail: Malar.sethu@gmail.com
இன்று பலரும் பணமிருந்தால்தான் வாழ்க்கையில் உயர முடியும் என்று நினைக்கின்றனர். பணமின்றி வாழ்க்கையில்லை என்றும் கருதி மனதிற்குள் மறுகிக் குமைகின்றனர். வாழ்வில் வசதி படைத்தோரே புகழடைந்துள்ளனர் என்றும் எண்ணுகின்றனர்.
பணம் படைத்தோர்தான் புகழ் பெற முடியுமா? பணம் படைத்தவர்களுக்குத்தான் இவ்வுலகமா? மற்றவர்களுக்கு இங்கு இடமில்லையா? அவர்கள் வறுமையில் உழன்று உழன்று மடிவதுதான் விதியா? வறுமையாளர்கள், வறுமையில் உழன்றவர்கள் வாழ்வில் முன்னேற்றங் கண்டதில்லையா? வறுமையில் வாடியவர்கள் புகழ் பெறவில்லையா? இங்ஙனம் பல்வேறுவிதமான கேள்விகள் நமது உள்ளத்தில் அலைஅலையாக எழுந்த வண்ணம் உள்ளன. இக்கேள்விகளுக்கு விடைகாணும் விதமாகவே இத்தொடர் அமைகின்றது.
வசதி வாய்ப்புகள் இருந்தவர்கள் தான் வாழ்வில் முன்னேற்றம் காணுகின்றனர் என்று நினைப்பதும் வறுமையில் உழன்றவர்கள் வறுமையிலேயே உழன்று மடியவேண்டியதுதான் அவர்களது தலையெழுத்து வறுமையில் வாடியவர்களால் உலகில் புகழுடனும் பெருமையுடனும் வாழமுடியாது என்றெல்லாம் சிலர் கருதுகின்றனர். இவ்வாறு நினைப்பது மிக மிக முட்டாள்தனமான எண்ணமாகும்.
அவ்வாறு நினைப்பது கையாலாகத்தனமாகும். வறுமையே பலரைப் புடம்போட்டு பத்தரை மாற்றுத் தங்கமாகப் பரிணமிக்க வைத்திருக்கின்றது. வறுமையே பலரை வாழ்வாங்கு வாழ்ந்த மனிதர்களாக மாற்றியது. வறுமை திறமையை வளர்க்கும் ஓர் ஒப்பற்ற சாதனமாகும்.
என்னங்க அப்படிப் பாக்குறீங்க…அட அமாங்க.. இதுதான் உண்மைங்க. இதுல எள்ளளவும் சந்தேகமே இல்லை. உலகம் உங்களுடையது. வெற்றி உங்கள் அருகில் உள்ளது. உலகில் சாதனை படைத்த மனிதர்களில் 99 விழுக்காட்டினர் ஏழைகளே ஆவர். அவர்கள் ஏழைகளாக இருந்ததனால் மட்டுமே உயர்ந்தனர். அவர்கள் சூழல்களைத் தேடினர், உருவாக்கினர், உழைத்தனர், அவர்களும் உயர்ந்தனர். அவர்களைச் சார்ந்தோரும் உயர்ந்தனர்.
ஏழ்மைதான் அவர்களை உழைப்பாளர்களாக மாற்றியது. ஊக்கத்தைக் கொடுத்தது. இன்றைய இளைஞர்கள் பலர் வறுமையைக் கண்டு அஞ்சி நடுங்கி, அதன் தாக்குதலுக்கு இரையாகின்றனர். சிலர் மட்டுமே அதனை எதிர்த்துப் போராடி வெற்றிபெற்று வெற்றியாளர்களாகத் திகழ்கின்றனர். வறுமை வந்துவிட்டதே என்று கருதி குறுக்கு வழியில் சென்றுவிடக் கூடாது. நேரிய வழி நிரந்தரமான வெற்றியைத் தரும். முழுமையான மகிழ்வைத் தரும்.. இது அனைவரும் கண்ட உண்மை.
வறுமையை நினைத்து வருந்தி மூலையில் ஒடுங்கி விதியை நினைத்து வீழ்ந்து கிடக்கும் வீணர்களையும் நம்மால் முடியாது அதற்குரிய தகுதி நம்மிடம் இல்லை என்று பத்தாம் பசலித்தனமாகக் கருதும் எண்ணக் குருடர்களையும் கருத்துக் குருடர்களையும் மூடத்தனத்தில் மூழ்கிக் கிடக்கும் மூடமதி கொண்டோரையும் எண்ணக் கருத்துக்களால் தட்டியெழுப்பி அவர்களுக்குள் தன்னம்பிக்கை விதைகளைத் தூவி அவர்களைச் சாதனையாளர்களாக உருவாக்கும் விதமாக முகிழ்த்த எண்ணமே இக்கட்டுரைத் தொடர்.
உலகில் வறுமையில் உழன்று உழைப்பால் உயர்ந்த உத்தமர்களின் வாழ்க்கை குறித்த தொடர். இதனை வாசகர்கள் வரவேற்பர் என்று கருதுகிறேன்.. இதற்கு முன்னர் பாரதியும் பட்டுக்கோட்டையாரும் குறித்த தொடருக்கு திண்ணை வாசகர்கள் எனக்களித்த ஊக்கத்தை கருத்தில் கொண்டு இத்தொடரை எழுத முயல்கிறேன். நிறைகுறை இருப்பின் அன்புடன் சுட்டுக.. அவை எனது எழுத்துப் பணிக்குச் செம்மைப்படுத்தி மேலும் என்னை ஊக்கப்படுத்தும் உரமாக அமையும்.
1.நாடகக் கொட்டகையில் வேலை பார்த்த ஏழை
வயிற்றுப் பசியைப் போக்க நாடக கொட்டகையில் குதிரை வண்டிகளை காவல்காக்கும் வேலை செய்த ஏழை ஒருவர் உலகப் புகழ் பெற்ற அறிஞராக உயர்ந்தார்.பள்ளிக் கல்வியைக்கூட முடிக்க வசதியில்லாமல் அதனைப் பாதியிலேயே விட்டுவிட்ட அந்த ஏழையின் எழுத்துக்களைப் பிற்காலத்தில் உலகப் பல்கலைக்கழகங்கள் அனைத்தும் ஏற்றுப் போற்றின! அவற்றை ஒவ்வொரு எழுத்தாக எண்ணி ஆராய்ச்சி செய்தன. அவர் யார்?
உலக மொழிகளை அலசிப் பார்த்தால் ஒரு சில மொழிகளுக்கு தனிச் சிறப்பு இருப்பதை நாம் உணரலாம். உதாரணத்திற்கு தமிழுக்கு ‘ழ’ என்ற எழுத்து தனிச் சிறப்பு. அதேபோல் ஆங்கில மொழிக்கும் ஒரு தனிச் சிறப்பு உண்டு. ஆகக் குறைவாக இருபத்தாறே எழுத்துக்களைக் கொண்ட ஓர் எளிய மொழி என்பதுதான் அந்த தனிச் சிறப்பு.அதனால்தானோ என்னவோ அந்த மொழி இன்று உலக மொழியாக இருக்கிறது. அந்த உலக மொழிக்கு அழகு சேர்த்தவர்கள் பலர். பெருமை சேர்த்தவர்கள் சிலர். அவர்களுள்தலையாயவர் என்று இன்றும் உலகின் பெரும்பாலான பல்கலைக்கழகங்களும், கல்லூரிகளும் தங்கள் பாடத்திட்டத்தில் இணைத்துக் கொண்டிருக்கும் பல அமரஇலக்கியங்களைத் தந்த ஆங்கில இலக்கியமேதை ஷேக்ஸ்பியர்.
அவர் பிறந்ததும், இறந்ததும் ஒரே தினத்தில்தான் ஏப்ரல் 23. 1564-ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 23-ஆம் தேதி லண்டனுக்கு அருகில் உள்ள ஸ்ட்ராட் ஃபோர்டு- அபான் -அவான் (Stratford-upon – Avon) என்ற சிற்றூரில் வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியர் பிறந்தார் .
அவர் பிறந்தது ஏழ்மையில்தான். வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியர் எட்டுப் பிள்ளைகளில் மூன்றாமவர். அவரது தந்தை ஜான் ஷேக்ஸ்பியர் கையுறை தைத்து விற்கும்சிறுவியாபாரி. தொழிலில் அவ்வுளவு இலாபம் கிடைக்காததால் அவரது குடும்பம் வறுமையில் வாடியது.
இதனால் பன்னிரெண்டாவது வயது வரைதான் சேக்ஸ்பியரால் பள்ளிக்குச் செல்ல முடிந்தது. அதன்பிறகு அவரால் முறையான கல்வி கற்க முடியாமல் போனது.பன்னிரெண்டு வயது வரை இலத்தீன் மொழியில் இலக்கண, இலக்கியத்தை அவர் கற்றார். அவருக்கு பதினெட்டு வயதானபோது தன்னைவிட எட்டு வயது மூத்தவரான ஆன்ஹதாவே (Anne Hatha way) என்ற பெண்ணை மணந்து கொண்டார். அவர்களுக்கு மூன்று குழந்தைகள் பிறந்தன. 23 வயதான போது அவர் பிழைப்புத்தேடி 1587-ஆம் ஆண்டு லண்டன் வந்து சேர்ந்தார். அடுத்த ஆறு ஆண்டுகள் அவர் என்ன செய்தார் என்பது குறித்து பலதரப்பட்ட கருத்துகள் நிலவுகின்றன. அவற்றைப் பற்றி யாதொன்றும் தெளிவாகப் புலப்படவில்லை.
அந்தக் காலகட்டத்தில் நாடகங்களுக்குப் புகழ் பெற்ற நகரமாக லண்டன் விளங்கியது. அங்கு சில இடங்களில் தினசரி நாடகங்கள் மேடையேறும். பல பகுதிகளிலிருந்துசெல்வந்தர்கள் தங்களது குதிரை வண்டிகளில் நாடகம் பார்க்க வருவார்கள்.
அப்படிப்பட்ட ஒரு நாடகக் கொட்டகையில் குதிரை வண்டிகளை காவல்காக்கும் வேலை ஷேக்ஸ்பியருக்குக் கிடைத்தது. அப்படி குதிரைகளைக் காவல் காத்தஷேக்ஸ்பியர்தான் பிற்காலத்தில் ஆங்கில இலக்கியத்தின் முகவரியை மாற்றப் போகிறார் என்பது யாருக்கும் தெரியாது. அதோடு மட்டுமல்லாது அந்த நாடகக்கொட்டகையின் உரிமையாளரும் அதனை அப்போது தெரிந்திருக்க நியாயமில்லை.
ஷேக்ஸ்பியருக்கு நினைவாற்றல் திறன் அதிகம். குதிரைகளை காவல் காக்கும் அதே நேரத்தில் நாடகங்களை ரசித்துப் பார்த்த அவர் நாடகத்தில் வரும் வசனங்களைமனப்பாடம் செய்துகொள்வார். இந்த வசனம் இப்படி இருந்திருக்கலாமே என்று தனக்குள்ளேயே நினைத்துக்கொள்வார்.
இது திரைப்படக் கதை போல் இருந்தாலும் ஒருநாள் அந்தச் சம்பவம் நடந்தது. அரங்கம் நிறைந்த கூட்டம், நாடகம் தொடங்குவதற்கு சில நிமிடங்களுக்கு முன்புநாடகத்தில் முதன்மைப் பாத்திரத்தில் நடிப்பவர் வர வில்லை. இதனை அறிந்த நாடகக் கம்பெனியின் நிர்வாகிப் பதறிப்போனார். என்ன செய்வதென்று அவருக்குப் புரியவில்லை. நாடகம் பார்க்க வந்தவர்கள் நாடகத்தைத் தொடங்குமாறு கூச்சலிட்டனர். நாடகக் கம்பெனியின் நிர்வாகிக்கு அவமானமாகப் போய்விட்டது. இதிலிருந்து எப்படி மீள்வது என்று கண்ணீர்விட்டுத் தவித்தார்.
நிலமையை உணர்ந்த ஷேக்ஸ்பியர் நிர்வாகியின் அருகே வந்து, “ஐயா நான் அந்தப் பாத்திரத்தில் நடிக்கலாமா?” என்று அமைதியாகக் கேட்டார், கலக்கத்தில் இருந்த நிர்வாகி அந்தக் குரல் வந்த திசையைப் பார்த்தார். அங்கு குதிரைக் கொட்டகையைப் பாதுகாக்கும் பாதுகாவலரான ஷேக்ஸ்பியர் நின்றிருந்தார். நிர்வாகிக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. அப்பாதுகாவலன் தன்னைக் கேலி செய்கின்றானா? அல்லது உண்மையிலேயே உதவுவதற்கு வந்திருக்கின்றானா? என்று அவருக்குக் குழப்பமாக இருந்தது. வேறு ஒரு சமயமாக இருந்திருந்தால் அந்த நிர்வாகி நகைத்திருப்பார். சிரித்ததோடு நிற்காமல் அவரை அடித்துத் துரத்தியிருப்பார். ஆனால் அப்போது வேறு வழிதெரியாததால் நிர்வாகியும் சம்மதித்தார். ஷேக்ஸ்பியருக்கு ஒப்பனை செய்யப்பட்டது. நாடகமும் தொடங்கியது.
தனக்கு முன் நடித்தவரைக் காட்டிலும், அந்த பாத்திரத்தில் மிகச் சிறப்பாக நடித்து ரசிகர்களின் பலத்த கைதட்டலையும், பாராட்டையும் பெற்றார் ஷேக்ஸ்பியர். நாடக நிர்வாகிக்கு மகிழ்ச்சி கரைபுரண்டு ஓடியது. நாடகத்தில் வந்த சில முக்கிய காட்சிகளில் ஷேக்ஸ்பியர் சொந்தமாகவும் வசனம் பேசினார். நாடகம் முடிந்தவுடன் நன்றிப் பெருக்கால் நிர்வாகி ஷேக்ஸ்பியரைக் கட்டித் தழுவிக் கொண்டார்.
நாடக ரசிகர்கள் ஷேக்ஸ்பியரின் நடிப்பை வரவேற்றனர். அவரைப் பலவாறு புகழ்ந்தனர். ரசிகர்களின் வரவேற்பைப் பார்த்து மகிழ்ந்துபோன நிர்வாகி தொடர்ந்துநாடகத்தில் நடிப்பதற்கு ஷேக்ஸ்பியருக்கு வாய்ப்புக் கொடுத்தார். ஷேக்ஸ்பியர் சில நாடகங்களையும் அந்த நிறுவனத்திற்காக எழுதிக் கொடுத்தார்.
1592-ஆம் ஆண்டு லண்டன் மாநகரை பிளேக் எனும் கொடிய நோய் பரவி அலைக்கழிக்கத் தொடங்கியது. பிளேக் நோயால் லண்டன் மாநகரம் முடங்கிப் போனது.அதனால் கிட்டதட்ட இரண்டு ஆண்டுகள் அனைத்து நாடக கொட்டகைகளும் மூடிக்கிடந்தன. நாடகக் கலைஞர்களுக்கு பிழைப்பு இல்லாமல் போனது.
லண்டனை அலைக்கழித்த அந்த நோய்தான் பல அமர காவியங்களைப் படைக்கும் வாய்ப்பையும், கால அவகாசத்தையும் ஷேக்ஸ்பியருக்குத் தந்தது. அந்த இரண்டுஆண்டுகளில் அவர் நிறைய நாடகங்களையும், கவிதைகளையும் எழுதிக் குவித்தார். இத்தாலியிலிருந்து வந்த இலக்கிய வகையான சானட் (sonnet) எனப்படும் புது வகைக்கவிதைகளையும் ஷேக்ஸ்பியர் புனைந்தார். 154 சானட் கவிதைகளை, காதல் நட்பு ஆகிய பொருள்களில் ஷேக்ஸ்பியர் எழுதியுள்ளார். லண்டனில் பிளேக் நோய்முடிந்தவுடன் அவரது நாடகங்கள் புத்தகமாக வெளிவரத் தொடங்கின. ஷேக்ஸ்பியர் 24 ஆண்டு இலக்கியப் பணியில் அவர் மொத்தம் 37 நாடகங்களை எழுதினார். அவர் எழுதினார் என்று கூறுவதை விட இயற்றினார் என்றுதான் கூற வேண்டும். ஒவ்வொரு நாடகத்தையும் திறம்படைத்த தேர்ந்த சிற்பியைப் போன்று வடித்தெடுத்தார்.
துன்பியல், இன்பியல் என இரு பிரிவுகளாக அவரது நாடகங்களை வகைப்படுத்தலாம். A Midsummer Night’s Dream, As You Like It, The Taming of the Shrew, The Merchant of Veniceபோன்றவை ஷேக்ஸ்பியரின் இன்பியல் நாடகங்கள் ஆகும். Romeo and Juliet, Hamlet, Othello, King Lear, Julius Caesar, Antony and Cleopatra, போன்றவை அவரது புகழ் பெற்ற துன்பியல்நாடகங்களாக விளங்குகின்றன. எத்தனையோ மொழிகளில் எத்தனையோ இலக்கியங்கள் வந்தாலும் இன்றும் காதலுக்கு முகவரி சொல்லும் மிக முக்கியமான உலகஇலக்கியம் ‘ரோமியோ ஜூலியட்’ என்னும் நாடகமாகும் என்பதை எந்த மொழி அறிஞராலும் ஒருபோதும் மறுக்க முடியாது. உலகம் முழுவதும் ரோமியோ, ஜூலியட் பெயரைஉச்சரிக்காத காதலர்கள் இருப்பார்களா? என்பது சந்தேகம்தான். அதேபோன்று தன் உயிர் நண்பன் புரூட்டஸ் தன்னை கத்தியால் குத்தும் போது அதிர்ந்து போய் (Et tu Brutus?) “நீயுமா புரூட்டஸ்?” என்று கேட்டுவிட்டு உயிர் விட்ட ஜூலியஸ் சீசரின் கதாபாத்திரத்தையும் இலக்கிய உலகம் ஒருபோதும் மறக்க முடியாது.
இவ்வாறு உலக மக்களின் இதயங்களில் சிம்மாசனமிட்டு என்றும் கோலோச்சும் பாத்திரங்களைப் படைத்தார் ஷேக்ஸ்பியர். கதைமாந்தர்களுக்குத் தனது வலுவான வசனங்களால் ஷேக்ஸ்பியர் உயிர் ஊட்டியதால்தான் இன்றும் அவை உயிரோவியங்களாக உலகில் உலா வருகின்றன.
தமது படைப்புகள் மூலம் இன்றும் நம்மிடையே உலா வரும் ஷேக்ஸ்பியர் 1616-ஆம் ஆண்டு ஏப்ரம் 23-ஆம் நாள் தாம் பிறந்த தினத்திலேயே இறந்து போனார். ஓர்இலக்கிய மேதை 52 வயதில் மறைந்து போனது நாடக இலக்கிய உலகிற்கு பேரிழப்புதான். தமிழ் இலக்கிய உலகின் அமரகவி கம்பன் என்றால் ஆங்கில நாடக இலக்கியஉலகின் அமரகவி ஷேக்ஸ்பியர் ஆவார். இருவரின் படைப்புகளுமே அமர காவியங்களாக, அழியா ஓவியங்களாக அனைத்துத் தரப்பு மக்களாலும் ஏற்றுப்போற்றப்படுகின்றன.
ஷேக்ஸ்பியரால் எழுதப்பட்டு நானூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும் அவரது நாடகங்களுக்கு உயிரோட்டம் இருக்கிறது என்பதால்தான் உலகத்தில் உள்ள அனைத்துப்பல்கலைக்கழகங்களும் இன்றும் அவற்றை கற்பிக்கின்றன. ஷேக்ஸ்பியருக்கு எந்தப் பட்டமும் யாராலும் கொடுக்கப்படவில்லை. எந்தப் பட்டத்திற்காகவும் அவர் ஏங்கவில்லை. ஆனால் அவரது எழுத்துக்களைப் பயின்று இன்று பலரும் பட்டங்கள் பெற்று வாழ்கின்றனர். இது அவரது நாடகத்திற்கும், அவரது முயற்சிக்கும், உழைப்பிற்கும் கிடைத்த மாபெரும் வெற்றியாகும்.
ஏழ்மையை நினைத்து அவர் மூலையில் முடங்கிப் போயிருந்தால் இன்று உலகம் அவரைப் பற்றிப் பேசுமா? அல்லது அவரது பெயரைத்தான் உச்சரிக்குமா? அனைத்திற்கும் காரணம் அவரது விடாமுயற்சியும் உழைப்புமே அவரது ஏழ்மையை விரட்டியடித்தது. அவரைப் புகழின் உச்சத்திற்குக் கொண்டு சென்றது.
ஏழ்மையில் பிறந்து அடிப்படைக் கல்வியைகூட முறையாகக் கற்க முடியாத ஒருவரால் உலகப் புகழ்பெற முடிந்தது. ஏழை என்பது தலையெழுத்தல்ல. ஏழ்மையில்இருந்து இறந்து போவதும் தலையெழுத்தல்ல.
நாளையப் பொழுது நம்முன்னேற்றத்திற்காகக் காத்திருக்கிறது என்ற நம்பிக்கையுடன் முயன்றால் வானம் கூட விரைவில் வசப்படும். இலக்கியம் என்ற வானம்ஷேக்ஸ்பியருக்கு வசப்பட்டதற்கு அவரது திறமை மட்டும் காரணம் அல்ல. அவரது தன்னம்பிக்கையும்தான் காரணமாகும். உலக நாடக இலக்கிய உலகில் என்றென்றும் ஒளிவிடும் வைரமாக ஷேக்ஸ்பியர் ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கின்றார். அவர் நம் அனைவருக்கும் கலங்கரை விளக்கமாகவும் திகழ்கிறார். அவரது வாழ்க்கை நமக்குப் பாடமாகத் திகழ்கின்றது. நாம் தன்னம்பிக்கையை முதலீடு செய்து உழைப்போம். வானம் வசப்படும்.
என்ன நண்பர்களே இதப் படிச்சீங்களா? இப்ப வறுமைங்கறது சாபமல்லன்னு முடிவுக்கு வாங்க.. அது வாழ்க்கையில் முன்னேறுவதற்கு இறைவன் கொடுத்த வரம்ன்னு நினைங்க…அட ஆமாங்க…. இதைவிட இன்னொரு நிகழ்ச்சி ஒண்ணு இருக்கு.. அது நெஞ்சை உலுக்குறதுங்க… ஆமா..வறுமை வந்தாலும் முயன்று உழைத்த ஒருத்தரோட வாழ்க்கைதாங்க..
சிறுவன் ஒருவன் பசியால் துடித்தான். அவனைத் தேற்றுவதற்கு யாருமில்லை. தாய் பைத்தியம்…………பொறுப்பில்லாத குடிகாரத் தந்தை…….. அவனை வறுமை துரத்தியது… இருந்தாலும் வறுமையை எதிர்த்துப் போராடினான்…வெற்றிபெற்றான்… உலகமே அவனைப் பார்த்து மயங்கியது.. அத்தகையவன் யார்? என்ன ஆவலா இருக்கா…? கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க..வறுமைக்கு வறுமையைக் கொடுத்துப் புகழ் பெற்ற அந்த ஏழையைப் பற்றி அடுத்த வாரம் பார்ப்போம்…(தொடரும்………..2)
- காவல் நாய்
- ரேபீஸ்
- ‘சிதைவுகளோ’டு’தேம்பிஅழாதேபாப்பா’
- “சூது கவ்வும்” இசை விமர்சனம்
- டௌரி தராத கௌரி கல்யாணம்…!
- வேதாளத்தின் மாணாக்கன் (The Devil’s Disciple) அங்கம் -2 பாகம் -3 மூன்று அங்க நாடக
- கந்தா ( தமிழ் )
- தமிழகத்தில் ஈழ தமிழர் ஆதரவு ப்போராட்டங்கள்
- பரதேசி டாக்டர் – நல்லவரா..? கெட்டவரா…?
- கூலித்தமிழரே நம் தோழர்கள், சொந்தங்கள்…
- கவிதைகள்
- நாகூர் புறா.
- நம்பிக்கை
- விவசாயிகள் போராட்டமா?
- அமீரகத் தமிழ் மன்றத்தின் 13-ஆம் ஆண்டு விழா
- கேள்
- ஆத்தா…
- போதிகை (Bearing)
- பூங்காவனம் 12 ஆவது இதழ் மீது ஒரு பார்வை!
- ரேடியம் கண்டு பிடித்த விஞ்ஞானி மேடம் கியூரி
- வால்ட் விட்மன் வசனக் கவிதை -17 என்னைப் பற்றிய பாடல் – 10 (Song of Myself) எதிலும் நீ இருக்கிறாய் ..!
- நான் ரசித்த முன்னுரைகளிலிருந்து…………23 சுஜாதா – ‘இரயில் புன்னகை’
- ஜெயந்தி சங்கரின் “ திரிந்தலையும் திணைகள்”
- தாகூரின் கீதப் பாமாலை – 58 தனிமை விளிம்பிலே வனிதை !
- போதி மரம் பாகம் ஒன்று – யசோதரா அத்தியாயம் – 14
- புகழ் பெற்ற ஏழைகள் – ஷேக்ஸ்பியர்
- தமிழ்ப் பட்டி மன்றக் கலைக் கழகத்தின் 74வது நிகழ்ச்சியாக நீயா நானா இறுதிச் சுற்று.
- குருக்ஷேத்திரக் குடும்பங்கள் 4
- அக்னிப்பிரவேசம்-28
- விஸ்வரூபம் – பறவைகளை நஞ்சு தாங்கிகளாக்கும் மனித அவலங்கள்
- குறு நாவல் அத்தியாயம் – 2 நன்றியுடன் என் பாட்டு…….