உருமாறும் கனவுகள்…

This entry is part 18 of 34 in the series 17 ஜூலை 2011

நிலவுக்குள் ஒள‌வைப்பாட்டி
ந‌ம்பிய‌ குழந்தையாய் ‌
க‌வள‌‌ங்க‌ள் நிர‌ப்பப்படுகிறது
நாள்காட்டியில்
தொட‌ர்ந்த‌ இல‌க்க‌ங்க‌ள்.

க‌ருத்த‌ரித்துப் பின்
பின்ன‌ல் சட்டைக‌ளோடு
சுற்றும் ராட்டின‌ப் பூக்க‌ள்
எம் தொட்டிலில்
அடுத்த வீட்டுக் குழ‌ந்தை
நான் வைத்த பெயரோடு.

ச‌ரியில்லாத சுழ‌ற்சியால்
த‌டுமாறும் மாத‌விடாய்
உதிர‌ப்போக்கு
ம‌ருந்து
வைத்திய‌ர்
சுழ‌லாத‌ உட‌ல் உபாதையென‌
ஒற்றைக்க‌வலை‌.

க‌ட‌வுள்…
வ‌ர‌ம்…
வேண்டுத‌ல்…எல்லாமே
நான்…
நீ…
நம்பிக்கை…
மறுதலிப்பு!!!

ஹேமா(சுவிஸ்)

Series Navigationஎனது இலக்கிய அனுபவங்கள் – 7 எழுத்தாளரும் புத்தக வெளியீடும்வேறெந்த சொற்களும் அவனிடம் மிச்சமில்லை
author

ஹேமா(சுவிஸ்)

Similar Posts

Comments

  1. Avatar
    ramani says:

    Falling out of God’s grace consistently will be disgusting. Next door child occupying your ever expecting baby’s cradle with your christening evokes a very strange feeling. Beautiful lies never bore us provided we are child-hearted, children willing to beilieve ouvvaippaatty’s presence inside the moon being the best example. With the irregular cycle, the poem is pregnant with a single torturous worry.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *