சுதந்திரம் கிடைத்தது ‘இந்தியா’ என்ற இந்த நாட்டிற்கு மட்டும் தானா? அந்த நாட்டில் வாழும் மக்களுக்கு இல்லையா? தற்போது நடைமுறையில் நடக்கும் செயல்களைப் பார்த்தால் திருடர்களுக்குத் தான் ‘ஏகபோக சுதந்திரம்’ கிடைத்து விட்டதை அனுபவ பூர்வமாக உணர முடிகிறது. சொல்லப் போனால், ஒரு விஷயம் என்றில்லாமல் அனைத்து தீய செயல்களிலும் சுதந்திர மனப்பான்மையோடு செயல்படும் கும்பலை எப்படி சமாளிப்பது என்று தெரியாமல் விழிக்க நேரிடும் நாள் இன்னும் தூரத்தில் இல்லை. திருட்டும், குற்றங்களும் புரையோடிக் கொண்டிருக்கும் வேளையிது . வகை வகையாக யோசித்து வைத்துக் கொண்டு திருடுகிறார்கள். இதில் படித்த இளைஞர்களும், பெண்களும் கூட உண்டு என்பதை அறியும் போது ஏனோ மனது சமாதானம் அடைய மறுக்கிறது. ஒரு செலவில்லாமல், நொந்து நூடுல்ஸ் ஆகாமல் தனது சில நிமிட முயற்சியால்..!! மட்டும் பல ஆயிரன்களைப் பார்த்துப் பழகி விடுவதாலோ என்னவோ, அதுவே அவர்களுக்கு பணம் சம்பாதிக்க இலகுவான வழியாகிப் போகிறதோ என்று தான் எண்ணத் தோன்றுகிறது.கடந்த பதினைந்து நாட்களில் மட்டும் நான் கேள்விப்பட்ட, பார்த்த, என் சொந்த அனுபவத்தில் தொலைத்த, என்று சில மணித்துகளில் பணத்தை,பொருளைத் தொலைத்து விட்டு மன உளைச்சலில் ஆளாகி, அதனால் எழுந்த எண்ணங்கள் தான் எழுத்து வடிவமாகி தற்போது பயணம் செய்கிறது.
‘வேலையில்லாப் பட்டதாரிகள்’ வேலை தேடி அலுத்துப் போய், விளையாட்டாக தங்களின் பேராசைகளுக்கு தீனி போட சின்னத் திருட்டுக்களில் விளையாடி பின்பு அதுவே பழக்கமாகி பெரிய அளவில் விளையாடிப் பார்த்தால்..! என்ன? என்ற எண்ணம் தோன்றியதாம்…அதற்கு ‘சூது கவ்வும்’ என்ற திரைப்படம் நிறைய வழி சொல்லிக் கொடுத்தது என்றும் பெருமையோடு சொல்லிக் கொள்ளும் குற்றவாளிகளைக் காணும் போது, யாரு பெத்த பிள்ளையோ…இப்படி இந்தச் சின்ன வயதில் இப்படி தலையெழுத்து மாறிப் போகிறதே என்று மனம் வெம்புகிறது. நாளைய ‘இந்தியா’ இப்படிப்பட்டவர்களின் கையிலா சிறைபடப் போகிறது …? (இப்பொழுது மட்டும் என்ன வாழ்கிறதாம் ?) என்ற எண்ணம் தோன்றாமலில்லை.
பதினைந்து நாட்கள் முன்பு, எங்கள் வீட்டின் அடுத்த சந்தில், ஐம்பது வயதுப் பெண்மணி காலை பத்து மணியளவில் அருகிலிருக்கும் கோயிலுக்குச் சென்றுவிட்டு வந்து கொண்டிருந்தாராம். திடீரென்று இரண்டு இளைஞர்கள் பைக்கில் வந்தவர்கள். திடீரென அந்தப் பெண்மணி எதிர்பாராத நிமிடத்தில் அவள் அருகே வந்து முகத்தருகே பலத்த சத்தத்துடன் ‘பே……பே..’ என்று கத்தியதும் அவர் அப்படியே அதிர்ச்சியில் பயந்துபோய் அப்படியே மயக்கமடைந்து நிலை தடுமாறி விழுந்துவிட்டார். அந்த நேரத்தை தங்களுக்கு சாதகமாக எடுத்துக் கொண்ட திருடர்கள் இருவரும் கழுத்தில், கையில் கிடந்ததை சாவகாசமாக கழட்டிக் கொண்டு ஓட்டம் பிடித்தனர். மயக்கம் கலைந்து விழித்துப் பார்த்த அந்தப் பெண்மணி நகை திருட்டுப் போனதை அறிந்து அந்த அதிர்ச்சியில் மீண்டும் மயக்கமடைய, தங்கம் விற்கும் விலையில், கிட்டத்தட்ட இரண்டு லட்சங்களைப் பறிகொடுத்துப் பரிதவித்தவர் யாரைப் பார்த்தாலும் பயத்துடன் அலறிக் கொண்டிருக்கிறாராம். எத்தனை நூதனமான முறையில் ரூம் போட்டு யோசித்து இந்த வகையில் திருட்டை செயல் படுத்தி இருக்கிறார்கள் என்பதை நினைத்துப் பாருங்கள்.
அடிக்கடி, குழந்தைகளுக்காக டெலிபோன் செய்து பீட்ஸா , பர்கர் வரவழைக்கும் ஒரு குடும்பம். அன்றும் அப்படித்தான்,யாரும் சொல்லாமலேயே பீட்ஸா அட்டைப்பெட்டியை எடுத்துக் கொண்டு வந்த ஒருவர், அந்த வீட்டின் கதவைத் தட்டி, இந்தாங்க வழக்கம் போல நீங்கள் கேட்ட பீட்ஸா என்று அந்தப் பெட்டியை நீட்டியதும், யார் சொன்னார்கள்….? என்ற யோசனையோடு அதை வாங்கிக்கொண்டு சென்றவர், பில் எவ்ளோ என்று கேட்டபடியே….வேண்டாம் என்று கூட சொல்லத் தோன்றாமல், ஆயிரம் ரூபாயை எடுத்துக் கொடுக்கவும், இந்தாங்க…பில் என்று அவரது கையில் ஒரு வெள்ளை நீள பேப்பரை நீட்டியவன், சார், ஒரு நிமிஷம் வண்டில சேஞ் வெச்சுருக்கேன்…எடுத்துட்டு வரேன்…என்று சொல்லிவிட்டு விரைந்தவன் , பின்பு வரவேயில்லையாம். அவன் கொடுத்த பில், ஏதோ சூப்பர் மார்கெட்டின் பழைய பில் என்றும், அவன் கொடுத்த அட்டை பெட்டியில் ‘பீட்ஸா வடிவில் தெர்மாகோல் அட்டை’ யைக் கண்டதும் தான் அவர் ஏமாற்றப் பட்டதை உணர்ந்து கொண்டாராம்.வந்தவன் யாரென்றே தெரியாது? என்றும் சொல்லிக்கொண்டார். ஆயிரம் ரூபாய் அவருக்கு அம்பேல்.
காலை ஆபீஸ் அவசரம். போற வழியில இறங்கிக்கறேன்….கூடவே நானும் தொற்றிக் கொண்டேன். பைக்கில் ஏறியதும் தான் அவருக்குப் பெட்ரோலின் நினைவு. மாதக் கடைசி. இன்னும் ஒரு வாரம் ஓட்டியாகணும்.சட்டைப் பையில் ஐநூறு ருபாய் நோட்டு ஒன்றே ஒன்று ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது. மனக்கணக்குப் போட்டு, துட்டு இருக்கும் போதே ஒரு இருநூறு ரூபாய்க்கு பெட்ரோலை வாங்கி ஊத்து என்று காலி டாங்க் உத்தரவு போட்டது. வேறு எங்கும் சக்கரம் சுழலாமல் நேராக பெட்ரோல் பங்குக்குச் சென்று அழுத்தமாக நின்று உறுமியது.
‘இருநூறு ரூபாய்க்குப் போடுப்பா ‘ சட்டைப் பை காலியானது. பெட்ரோலை எங்கியாச்சும் குறைச்சுப் போட்டுடப் போறானுங்க, திருட்டுப் பசங்க…கண்களும், மனமும் ஓடும் மீட்டர் மேலேயே ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது.
ம்ம்ம்…போட்டாச்சு……எடுங்
சார்..துட்டு கொடுத்துட்டு அப்பால நகருங்க…அதட்டினான்.
அதான் கொடுத்தாச்சேப்பா….சந்தேகத்து
எங்கே….? யார்கிட்டே…? எப்போ..என்று வெகுண்டவன்….எத்தனை பேருய்யா….இப்படிக் கிளம்பிருக்கீங்க….சாவுக்கிறா
அவருக்கு நெஞ்சுகுள் பகீர்…..! முகம் முழுதும் அவசர அவசரமாக அவமான ரேகை கோலம் போட்டது.
அந்த சமயத்தில் என்னிடமிருந்து இரு நூறு ரூபாயை வாங்கி அவனிடம் கொடுத்துவிட்டு….’பாடம் கற்றுக் கொண்டு’ வெளிறிப் போன முகங்களுடன் வெளியேறினோம்.
நான் என் அம்மாவுடன் ஆட்டோவில் சென்று கொண்டிருந்தேன். அது ஒரு மாலைப் பொழுது, சிக்னல் தாண்டி அவசரமாக அத்தனை வண்டிகளும் வேகேடுத்தது. திடீரென கீழே ஓர் மொபைல் கைபேசி ஒரு பைக்கிலிருந்து தவறி கீழே விழுந்தது. உடனே, நான் சென்று கொண்டிருந்த ஆட்டோ ஓட்டுனர் ஆட்டோவை அதனருகில் கொண்டுசென்று ‘லபக்’ கென்று கழுகு கோழிக்குஞ்சை கவ்வி எடுத்துச் செல்வது போல ஒரு நிமிடத்தில் எடுத்து தனது கைப்பையில் போட்டுக் கொண்டான். அதைக் கண்ட எனக்கு அவனிடம் அதைக் கேட்டகாமல் இருக்க முடியவில்லை.
“ஏன்பா…..அந்த மொபைலை அந்த பைக்கைத் துரத்திச் சென்று கொடுத்து விடேன் ..அவர்கள் கவலைப் படுவார்கள்’ அது ரொம்ப விலை உயர்ந்த கைபேசி. நீ பாட்டுக்கு இந்தப் பக்கம் திரும்பிட்டியே….அந்த மொபைலை என்னிடம் கொடு, நான் அவர்களுக்கு தகவல் தெரிவித்து கொடுத்து விடுகிறேன். அல்லது போலீஸிடம் ஒப்படைத்து விடேன்.
அவனுக்கு வந்த கோபத்தில், நீ இங்கியே இறங்கிக்கம்மா…வண்டி ஓடாது…என்று சொல்லி வண்டியை நிறுத்தி எங்களை இறங்கச் சொன்னான்..
நான் சற்று உரத்த குரலில் அந்த மொபைல் பற்றி கேட்டதும்…
எந்த மொபைல்.?….யார் எடுத்தது? என்று அவன் அதற்கு பதிலாக இன்னும் சத்தமாகக் கத்தியவன், எங்களிடம் ஆட்டோ சார்ஜை வாங்கிக்கொண்டு அடுத்த நொடி நிற்காமல் கிளம்பிச் சென்றான்.
நாங்கள் இருவரும் நடுவழியில் திகைத்தபடி நின்றோம்.
இதைப் போன்றே, எனது தோழி , வீட்டிற்குத் தேவையான மளிகைச் சாமான்களை சூப்பர் மார்க்கெட்டில்’ க்ரெடிட் கார்டில் வாங்கிவிட்டு, வீட்டிற்கு வந்து விட்டார். அன்று இரவு அவரது கைபேசியில் குறுந்தகவல் அடுத்தடுத்து வந்து கொண்டே இருந்ததாம். கடலூரிலிருந்து ‘யுனிவர்சல்’ மொபைல் ஸ்டோரில் இரண்டு மொபைல்கள் கிட்டத்தட்ட முப்பதாயிரம் ரூபாய்க்கு க்ரெடிட் கார்ட் ஸ்வைப் செய்து வாங்கியிருக்கும் செய்து. அந்த குறுஞ்செய்தி அறிந்து திடுக்கிட்ட என் தோழி, உடனே தனது க்ரெடிட் கார்ட் அந்த சூப்பர் மார்க்கெட்டில் தான் தொலைந்திருக்க வேண்டும் என்று அறிந்து கொண்டு. உடனே அங்கு தொடர்பு கொண்டார். அங்கிருந்த ‘ஃப்ளோர் மேனேஜர்’ தான் விசாரிப்பதாகச் சொன்னவர், பிறகு அப்படி எந்த கார்டும் இங்கு கண்டெடுக்கப் படவில்லை என்றும் தகவல் கொடுத்தார்.
விடாமல் எனது தோழி கடலூரில் இருக்கும் அந்தக் கடைக்குச் சென்று விசாரித்ததில், அவர்களது கண்காணிக்கும் காமெரா மூலமாக யார் வந்து தனது கிரெடிட் கார்டால் இரண்டு மொபைல்கள் வாங்கினார்கள்? என்று தெரிந்து கொண்டார். அந்தக் படக்காட்சியில் கிடைத்த உருவத்தை அப்படியே தனது கைபேசியில் படம் பிடித்துக் கொண்டு, நேராக மீண்டும் அந்த சூப்பர் மார்க்கெட் சென்று, விசாரித்ததில் அந்தக் போட்டோவில் இருப்பது அந்த மேனஜேர் தான் என்பது உர்ஜிதமானது. இந்த விஷயம் அறிந்ததும், அவர் தனியே வந்து தன் தவறை ஏற்றுக் கொண்டு, தன்னை மன்னித்து விடும்படி கண்ணீர் மல்கக் கேட்டுக் கொண்டார். “நான் பிள்ளைகுட்டிக் காரன்மா. மனைவிக்குத் தெரிந்தால் அந்த அவமானம் தாளாமல், தற்கொலை செய்து கொள்வதைத் தவிர வேறு வழியில்லை, தயவு செய்து போலீசுக்கு தகவல் கொடுத்து விடாதீர்கள், இன்னும் 24 மணி நேரத்தில் எப்படியாவது அந்த பணத்தை வங்கியில் கட்டி விடுகிறேன் என்று சத்தியம் செய்தார். அதே போல மனைவின் நகைகளை விற்று நேரத்திற்கு முன்பே பணத்தைக் கட்டிவிட்டார். மனிதாபிமான அடிப்படையில் தோழியின் மனது இறங்கியதால் அவர் செய்த தவறிலிருந்து தப்பினார்.
மிகவும் நொந்து போனது. பத்திரமா வந்து சேர்ந்தோம் என்ற நிலை இல்லாமல் பயத்தோடு பயணம் செய்ய வேண்டிய நிர்பந்தத்தைத் தருகிறது இந்த சமுதாயம்.
இதில் தவறு பறிகொடுத்தவரின் அஜாக்கிரதையும் தான் அதிகம் நடைபெறுகிறது என்னும் உண்மை இருந்தாலும் கூட, எப்போதும் எப்போ திருட்டுப் போகுமோ என்று திருடர்களின் நினைவுடனேவா இருக்க முடியும்?
- யேல் பல் கலையில் அயான் ஹிர்ஸி அலி உரை – கருத்து சுதந்திரத்திற்கு முஸ்லிம் மாணவர்களின் எதிர்ப்பு
- நிஸிம் இசக்கியேல் – இருளின் கீதங்கள் – வயது வந்தோருக்கான கவிதைகள்
- ஒரு புதிய மனிதனின் கதை
- வாழ்க்கை ஒரு வானவில் – 21
- ஈரத்தில் ஒரு நடைபயணம்
- எக்ஸ்ட்ராக்களின் கதை
- முக்கோணக் கிளிகள் (பெரிதாக்கப்பட்ட நெடுங்கதை) படக்கதை – 22
- பேசாமொழி 22வது இதழ் வெளியாகிவிட்டது
- தொடுவானம் 34. சிறு வயதின் சிங்கார நினைவுகள்
- பாவண்ணன் கவிதைகள்
- ஆனந்த பவன் [நாடகம்] காட்சி-6
- அமர காவியம்!
- சூரிய மண்டலத்திலே முதன்முதல் வாயுக் கோள்களான பூத வியாழனும், சனியும் தோன்றி இருக்க வேண்டும் என்று கணனிப் போலி வடிவமைப்புகள் [Simulations] மூலம் அறிய முடிகிறது.
- உஷாதீபன் “தவிக்கும் இடைவெளிகள்” சிறுகதைத் தொகுப்பு பரிசு
- தினம் என் பயணங்கள் -34 திரு. வையவன் வருகை
- இந்த நிலை மாறுமோ ?
- அப்பா
- அழகுக்கு அழகு (ஒப்பனை)
- பெர்லினும் தமிழ் இலக்கியத்துள் வந்தாச்சு
- பாகும் பாறையும் – பெருமாள் முருகன் நாவல் – பூக்குழி
- வாக்குமூலம்
- சிறந்த நாவல்கள் ஒரு பட்டியல்- 1
- அதிகார எதிர்ப்பும் ஆழ்மனநிலையும்
- சாகித்ய அகாதெமியின் திரையிடல் என்னும் இலக்கியச்சடங்கு
- வால்ட் விட்மன் வசனக் கவிதை – 93
- என் சுவாசமான சுல்தான் பள்ளி
- தந்தையானவள் – அத்தியாயம்-1