பாதியில் நொறுங்கிய என் கனவு

பதினேழைத் தொட்ட ஓர் இளையவளின்

ஸ்பரிசங்களுடைத்த அந்திம நேர தழுவலைப் போல்

இனித்துக் கிடந்தது அந்த அதிகாலைக் கனவு

முழுதுமாய் வெளிச்சம் விரித்துக் கிடந்த

பகலுலகின் சம்பாஷனைகளில் உலர்ந்த படியே

என் குருட்டு கனவுலகின் இருளை

வியாபித்துக் கிடந்தேன் இன்னுமேற்று

எக்கணமும் கவிழக் கணம் நோக்கும்

விசையழுத்தப்பட்ட சூறாவளிப் பொழுதின்

கிழடு தட்டிய மரத்தைப் போல்

தங்களை நகர்த்தும் பொழுதுகள்

என் கனவை தின்னத் தொடங்கின

சிதிலமடைந்த சுண்ணாம்புக் காரையென

சதா தன் மேனியலிருந்து வினாடிகளை

உதிர்க்கத் தொடங்கியது என் கனவு

என் கனவை விரைந்து முடிக்கக் கோரி

தூபமிடத தொடங்கி விட்டன

ஆளுமையேந்திய ஜனரஞ்சகத்தின் சலசலப்புகள்

வீட்டின் ஏதோ ஒரு மூலையில்

விழுந்துடைந்த கண்ணாடிச் சிதறல்களின்

நிலை கொள்ளா பிம்பங்களினூடே

என் கனவும் விளங்கப்படாமல்

தன்னைச் சிதைத்து வெளியெங்கும்

மினுமினுக்கத் தொடங்கியது.

எஸ்.எம்.ஜுனைத் ஹஸனீ