புகழ் பெற்ற ஏழைகள்
(முன்னேறத் துடிக்கும் இளந்தலைமுறையினருக்கு வெற்றிக்கு வழிகாட்டும் வாழ்வியல் தன்னம்பிக்கைத் தொடர் கட்டுரை)
முனைவர் சி.சேதுராமன், தமிழாய்வுத்துறைத்தலைவர், மாட்சிமை தங்கியமன்னர் கல்லூரி, புதுக்கோட்டை.
31.சர்வாதிகாரியாக மாறின ஏழை
என்ன உலகம்…நல்லது சொன்னா ஏத்துக்க மாட்டேங்குறாங்க… கெட்டது சொன்னா ஒடனே ஏத்துக்குறாங்க…..புரிஞ்சுக்க
அவரு தொடக்கத்தில இருந்தே யாரோட பேச்சையும் கேக்கல…தன்னோட மனசுல பட்டதெல்லாம் செய்யத் தொடங்கினாரு…மொதல்ல இவரு பின்னால போக ஆரம்பிச்ச மக்கள் பின்னால..அவரையும் அவரது செய்கைகளையும் வெறுக்கத் தொடங்கினாங்க…ஒரு கட்டத்துல அவரோட அட்டூழியம் தாங்க முடியாததால அவரக் கொல்லத் துடிச்சாங்க.. கடைசியில என்னன்னா மக்களே அவரையும் அவரது குடும்பத்தினரையும் அடிச்சுக் கொன்னாங்க…..அவ்வாறு இறந்தவருதான் முசோலினி..அதுவும்,
“செயத்தக்க அல்ல செயக்கெடும் செயத்தக்க
செய்யா மையானும் கெடும்”
அப்படீங்கற திருக்குறளுக்கு சரியான உதாரணமா விளங்கினவருதான் முசோலினி.. அவரைப் பத்தி சொல்றேன் கேளுங்க..
பிறப்பும் வறுமையும்
மிகுந்த வறுமையான குடும்பத்துல பிறந்தவரு முசோலினி… இத்தாலி நாட்டிலுள்ள போர்லி மாகாணத்தினலுள்ள டோவியா டை பிரிடாப்பியோ என்ற ஊரில் 1883-ஆம் ஆண்டு ஜூலை மாதம் 29-ஆம் தேதி முசோலினி பிறந்தார். இவர் தந்தை பெயர்அலெக்சாண்ட்ரோ முசோலினி. இவர் ஒரு இரும்பு அடிக்கும் கொல்லர். ஏழைத் தொழிலாளி ஆவார். இவர் தாய் ரோசா முசோலினி ஆசிரியை. இவர் தாய் கத்தோலிக்க மதத்தில் அதிக இறை பற்றுடையவர். பெனிட்டோ அமில்கார் அன்டிரியா முசோலினி என்பதுதான் முசோலினியின் முழுமையான பெயராகும்.
முசோலினி அவரது பெற்றோருக்கு மூத்த மகனாவார். இவரின் உடன் பிறந்தோர் அமால்டோ முசோலினி மற்றும் எட்விக் முசோலினி ஆகியோராவர். சிறு வயதில் தன் தந்தையின் தொழிலுக்கு முசோலினி மிகவும் உதவியாக இருந்தார். முசோலினியின் தந்தை சீர்திருத்தக் கொள்கை உடையவராக இருந்தார். அதனால் முசோலினிக்கு முறையாக ஞானஸ்நானம் செய்யப்படவில்லை.
குழந்தைப் பருவத்தில் மற்ற குழந்தைகளைப் போல் முசோலினிக்குப் பேச்சு வரவில்லை. அக்குழந்தை எல்லோரையும் தன் பகைவராக நினைத்துக் கொண்டு எப்போதும் முகத்தை உம் என்று வைத்துக் கொண்டு தனித்து இருந்து வந்தது. பெற்றோர் முசோலினியைப் பேசவைக்க எவ்வளவோ முயன்றும் பயனில்லாமல் போனது.
முசோலினிக்குப் பேச்சு வராததால், அவரை மருத்துவரிடம் அழைத்துச் சென்று காண்பித்தனர். முசோலினியைச் சோதித்த மருத்துவர், “இந்தக் குழந்தையின் உடலில் எந்தவிதமான பாதிப்பும் இல்லை. இப்போது இவன் பேசவில்லை என்று கவலைப்படுகிறீர்கள். ஆனால் வருங்காலத்தில் இவன் தேவைக்கு அதிகமாகப் பேசுகிறானே என்று நீங்கள் நினைப்பீர்கள்” என்று தீர்க்கதரிசி போன்று கூறினார்.
அம்மருத்துவர் கூறியது உண்மையாக ஆகிவிட்டது. பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் ஒரு நாள் இரவில் சிறுவனாகிய முசோலினி வீட்டின் ஓர் அறையில் நான்கு சுவர்களுக்கு நடுவில் தனியே நின்று கொண்டு பேசிக்கொண்டிருந்தான். அதைக் கண்ட முசோலினியின் தாய் ஆச்சரியத்துடன் முசோலினியைப் பார்த்து, “இரவில் என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறாய்?” என்று கேட்டார்.
அதற்கு சிறுவன் முசோலினி, “அம்மா வருங்காலத்தில் இந்த நாடு முழுவதும் எனக்குப் பணிந்து நடக்கும்போது, நான் எப்படிப் பேச வேண்டுமென ஒத்திகை பார்க்கிறேன்” என்று கூறினான். முசோலினி குழந்தைப் பருவத்தில் தன்னிடம் இருந்த தாழ்வு மனப்பான்மையை உதறி எறிந்துவிட்டு, உயர்வு மனப்பான்மையுடன் நடந்து கொண்டார். முசோலினியின் தாயார் அவரைப் பாதிரியாராக ஆக்க நினைத்தார். ஆனால் முசோலினி ஆத்திகத்திற்கு நேர்மாறான நாத்திகராக மாறினார். இதுதான் உலக விந்தை..அதிலும் விந்தை என்னவெனில் அவர் நாத்திகராக இறுதிவரையிலும் இல்லாதிருந்ததுதான்…
நாடுகடத்தப்படுதலும் இராணுவப் பணியும்
முசோலினி 1902-ஆம் ஆண்டு தன் சொந்த மண்ணை விட்டு சுவிட்சர்லாந்துக்கு குடியேறினார். அங்கு அவருக்கு வேலை கிடைக்கவில்லை. அதனால் அவரும் அவரது குடும்பமும் மிகுந்த வறுமைக்கு உள்ளாயினர். முசோலினி சோசலிச இயக்கத்தில் சேர்ந்ததால்இத்தாலிக்கு நாடு கடத்தப்பட்டார். அங்கு தானகவே சென்று இராணுவத்தில் சேர்ந்து பணியாற்றினார். முசோலினி இராணுவத்தில் மிகச் சிறப்பாகப் பணியாற்றினார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
முசோலினி 1917 –ஆம் ஆண்டு வரை இராணுவத்தில் சிறப்பாகப் பணிபுரிந்தமையால் நாற்பதுக்கும் அதிகமான பதக்கங்களைப் பரிசாகப் பெற்றார். அதன்பின் முசோலினிக்கு டைபாய்டு காய்ச்சல் ஏற்பட்டு மிகுந்த துன்பத்திற்கு ஆளாயினார். இதனால் இவரது இராணுவப் பணியில் தொய்வு ஏற்பட்டது. இந்நோயின் காரணமாகவும் மார்ட்டர் வெடிவிபத்தில் சிக்கி விபத்துக்குள்ளானதாலும் இராணுவப் பணியை முசோலினியால் தொடரமுடியாமல் போனது. இராணுவத்திலிருந்து விலகிய முசோலினி பின்னர் சோசலிஸ்ட் கட்சியில் உறுப்பினராகச் சேர்ந்து வேலை நிறுத்தம், வன்முறைகள், ஆர்ப்பாட்டம் ஆகியவற்றைத் தூண்டும் முரட்டுக் குணம் படைத்தவராகத் திகழ்ந்தார். அவர் சோசலிஸ்ட் கட்சியிலிருந்தபோது பதினோரு முறை சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
முசோலினி, “சிறைச்சாலை ஒரு நல்ல ஆசிரியரைப் போல் எனக்குப் பாடம் கற்பித்தது. அங்கு பசிதான் எனது முதல் எதிரியாக இருந்தது” என்று தாம் சிறையிலிருநதைதைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறார். முசோலினி பத்தாண்டு காலம் சோசலிஸ்ட் கட்சியில் இருந்து அடிக்கடி சிறை சென்று கொண்டிருந்ததால் அவர் மக்களிடையே பரபரப்பாகப் பேசப்பட்டார்.
1914-ஆம் ஆண்டில் முதல் உலகப்போர் தொடங்கியது. போரில் இத்தாலி ஈடுபடக்கூடாது என்று சோலிஸ்ட் கட்சி தீர்மானித்தபோது அதனை முசோலினி எதிர்த்தார். மேலும் சோசலிஸ்ட் கட்சியிலிருந்து 31 வயதான முசோலினி வெளியேறினார். இந்நிகழ்வு முசோலினியை மேலும் பிரபலப்படுத்தியது. பாசிசக் கொள்கையை உருவாக்குதல்
முதலாம் உலகப் போரில் நேச நாட்டு படைபிரிவுக்காக பணிபுரிந்து திரும்பியவுடன் தன் சோசலிச கருத்துக்களுக்கு முசோலினி முற்றுப்புள்ளி வைத்தார். சோசலிசம் தோற்றுப்போன ஓன்று என்று கருதிய முசோலினி அதனைக் கைவிட்டுத் தன்னை மிகவும் கொடுரகுணம் கொண்ட மனிதனாக மாற்றிக்கொண்டார். இவ்வாறு கொடுமையான குணம் இருந்தால் மட்டுமே இத்தாலியை அதன் பழையநிலைக்கு உயர்த்தமுடியும் என்று முசோலினி நம்பினார். சோசலிசம் இறந்துபோய்விட்டது; அதனால் நாட்டுக்கு பயன் எதுவும்இல்லை என்பதை பகிரங்கமாக அறிவித்தார். மாறாகப் பாசிசத்தை வளர்த்தெடுப்பதில் முசோலினி பெருமுனைப்புக் கொண்டார்.
இராணுவத்தில் சேர்ந்து பணியாற்றிய முசோலினி 1918-ஆம் ஆண்டில் போர் முடிந்த பிறகு பொது மக்களின் நம்பிக்கைக்குரிய மனிதராகத் தன்னை உயர்த்திக்காட்ட விரும்பினார். 1919-ஆம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 23-ஆம் தேதி மிலான் நகரில் முசோலினி தமது 36-ஆம் வயதில் பாசிஸ்ட் கட்சியைத் தொடங்கினார்.
கட்சியின் தொடக்க விழாவிற்கு வந்த உறுப்பினர்களை முசோலினி கருஞ்சட்டையும், துருக்கி நாட்டுக் குல்லாயும் அணிந்து வரச் செய்தார். முதல் உலகப்போரில் கொரில்லாப் படை வீரர்கள் கருஞ்சட்டை அணிந்து இரண்டு கைகளிலும் வெடிகுண்டுகளை ஏந்திச் சென்று எதிரிகளை அதிரச் செய்தனர். அதுபோலக் கருஞ்சட்டை அணிந்த பாசிஸ்ட் கட்சியினரும் அதிரடிப் படையாகச் செயல்பட வேண்டுமென முசோலினி கூறினார்.
பாசிசம் வகுப்பு வாதத்தையும் வகுப்புவாதக் கலவரங்களையும் எதிர்த்த்து. பாசிசம் தேசியவாதிகளின் உரிமைகளை நிறைவேற்றவும் அவர்களின் பங்கினால் தேசத்தை ஒருங்கிணைத்து இத்தாலியை அதன் பழையநிலைக்கு உயர்த்தியது. பிரபுக்களையும் நடுத்தர வர்க்கத்தினரையும் இணைக்கும் பாலமாக பாசிசம் பயன்பட்டது. இதன் மூலம் முசோலினி ரஷ்யாவில் ஏற்பட்ட புரட்சியை இத்தாலியில் நுழைய முடியாமல் செய்துவிட்டார். தொழிலாள வர்க்கத்துக்கு முசோலினி எதிரியல்ல என்றாலும் பாசிச கொள்கைக்கு எதிராக யார்செயல்படுவதையும் முசோலினி பாசிஸ்டுகள் மூலம் தடுத்தார்.
இதன் கொள்கை விளக்க அறிவிப்பான பாசிசப் போராட்ட அறிக்கை (The Manifesto of the Fascist Struggle) 1919 – ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் வெளியிடப்பட்டது. இந்த கொள்கை பழமைவாதிகளையும், புதுமைவாதிகளையும் ஒரு சேர கட்டுபடுத்தியது. இக்கொள்கையை மக்கள் முதலில் வெறுப்பாகப் பார்த்தாலும் பின்னர் அதனை முழுமனதாக ஏற்றுக்கொண்டனர்.
கருஞ்சேனைப் படையை உருவாக்குதல்
முசோலினியின் பாசிசக் கொள்கையில் அதிக பற்று கொண்ட முசோலினியின் நம்பிக்கைக்குரிய டினோ கிராண்டி என்பவர் இராணுவத்தில் ஒய்வு பெற்றவர்களிடம் பரப்புரை செய்து அவர்களை ஒன்று திரட்டி கருஞ்சேனை (Black Shirts) என்ற தனி இராணுவப்பிரிவைஉருவாக்கினார். இந்த கருஞ்சேனைப் படையினர் கம்யூனிசவாதிகளையும், பொதுவுடமை வாதிகளையும் மற்றும் குழப்பவாதிகளையும் அடக்கும் பணியினை மேற்கொண்டது. இது அரசியலின் மூன்றாம் வழியாக (The Third Way) கையாளப்பட்டது.
கம்யூனிசத்தை அப்போதிருந்த அரசு வெறுத்ததால் இவற்றின் வளர்ச்சியையும், செயல்பாடுகளையும் அப்போதைய அரசு கண்டுகொள்ளவில்லை. இதன் காரணமாக பாசிஸ்டுகளின் எண்ணிக்கை இரண்டு வருடங்களில் கணிசமான எண்ணிக்கையை எட்டியது. பின்தேசிய பாசிசக் கட்சியாக (National Fascist Party) ரோமில் உருவெடுத்தது. 1921-ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற தேர்தலில் முசோலினி முதன் முறையாக இத்தாலி கீழ் சபை பாரளுமன்றக்குழு தலைவராகத் (Chamber of Deputies) தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
இத்தாலியின் டியூஸ் ஆதல்
நாளுக்கு நாள் பாசிஸ்ட் கட்சியினரின் எண்ணிக்கை அதிகரித்தது. தங்களது தலைவரைப் போலவே பாசிஸ்ட்ட கட்சினர் முரட்டுத்தனமாகச் செயல்பட்டனர். ஒரு நகரில் அந்தக் கட்சிக்குத் தலைவராக இருந்தவர் “வியாபாரிகள் அனைவரும் தங்கள் சரக்குகளின் விலையை 20 சதவிகிதம் குறைக்க வேண்டும் என்று உத்தரவிட்டார். அதற்கு இணங்காத வியாபாரிகளின் பொருள்கள் சூறையாடப்பட்டன.
1922-ஆம் ஆண்டு முசோலினி இத்தாலியின் சர்வாதிகாரியானார். சோசலிஸத்தில் சிறிதும் நம்பிக்கை இல்லாத பாசிஸ்ட்டுகள் மக்களாட்சி முறைகளை முற்றிலும் ஒதுக்கித் தள்ளிவிட்டுச் சர்வாதிகாரத்தை நிலைநாட்டத் தொடங்கினர். நாடெங்கும் ஒரே கட்சி ஒரே தலைவர் அவர்தான் டியூஸ்.
இத்தாலியின் டியூஸாகிய முசோலினி அப்பொறுப்பை ஏற்றுக் கொண்டதிலிருந்து நாள்தோறும் காலை 8 மணிக்கே வந்து தனது அலுவலகத்தில் பணியாற்றத் தொடங்கினார். இரவு ஒன்பது மணிவரை முசோலினி சுறுசுறுப்பாகச் செயல்பட்டார். மதிய உணவிற்குப் பிறகும் அவர் ஓய்வின்றிப் பணியாற்றினார்.
ஆட்சியின் விநோதங்களும் அவலங்களும்
முசோலினி பதவி ஏற்ற இரண்டே மாதங்களில் 32 முறை அமைச்சரவைக் கூட்டத்தை நடத்தினார். ஒவ்வொரு கூட்டமும் 5 மணி நேரத்திற்குக் குறையாமல் நடைபெற்றது. அரசு அலுவலர்கள் தேவைக்கு அதிகமாக உள்ளனர் என்று காரணம் காட்டி முசோலினி 35 ஆயிரம் பேரை வேலைநீக்கம் செய்தார். ஆனால் அடுத்த சில ஆண்டுகளில் அரசுப் பணிகள் அனைத்தும் பாசிஸ்ட் கட்சியினரால் நிரப்பப்பட்டன. அரசாங்கச் சலுகைகளும் அந்தக் கட்சியினருக்கே வழங்கப்பட்டன.
தீவிர நாத்திரகராக இருந்த முசோலினியின் ஆட்சியில் மூடநம்பிக்கைகள் வளர்ந்தன. 13 மற்றும் 17 ஆகிய தேதிகள் அதிர்ஷ்டமில்லாதவை எனக் கருதப்பட்டு, நாட்காட்டியிலிருந்து அவை அகற்றப்பட்டன. பிரதமரின் மேசை மீது பளபளப்பாகத் தேய்த்து வைக்கப்பட்டிருந்த குதிரை லாடத்தை அணுவளவும் நகர்த்தக் கூடாதென உத்தரவிடப்பட்டிருந்தது.
ஒரு சமயம் எகிப்திய மம்மி ஒன்று மரப்பெட்டியுடன் முசோலினிக்குப் பரிசாக வழங்கப்பட்டது. அதை அவரது அறைக்குக் கீழேயிருந்த ஸ்டோர் ரூமில் வைத்தனர். முசோலினி அதை உடனே அப்புறப்படுத்துமாறு உத்தரவிட்டார். அதை அகற்றும் வரை தனது நாற்காலியை விட்டு அவர் எழவில்லை.
முசோலினியின் அரசியல் எதிரிகள் யார்-யார் அவர்கள் எங்கெங்கு கூடிப் பேசுகிறார்கள் எனக் கண்காணிக்கப்பட்டது. பலரின் தொலைப்பேசி உரையாடல்கள் ஒட்டுக் கேட்கப்பட்டு பதிவு செய்யப்பட்டன. எதிரிகள் கூடிப்பேச இடம் கொடுத்த தங்கும் விடுதிகள் மூடப்பட்டன. பல இடங்களில் முன்னறிவிப்பின்றி திடீர் என்று சோதனைகள் நடத்தப்பட்டன. பலர் கைதுசெய்யப்பட்டு சிறையிலடைக்கப்பட்டனர்.
1926-ஆம் ஆண்டு ஜனவரியில் முசோலினி பிறப்பித்த உத்தரவின்படி இத்தாலியில் பாசிஸ்ட் கட்சி தவிர மற்ற எல்லாக் கட்சிகளும் தடை செய்யப்பட்டன. அதனை எதிர்த்தவர்கள் மீது குற்றம் சுமத்தப்பட்டு தண்டனை வழங்கப்பட்டது. இதனால் பயந்துபோன எதிர்க்கட்சியினர் பலர பிரான்ஸ், பிரிட்டன் உள்ளிட்ட நாடுகளுக்குத் தப்பியோடினர்.
அரசுக்கு எதிராகச் செயல்படுவோர் மீது நாள்தோறும் எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகள் குறித்து அறிக்கை கோரப்பட்டது. ரோம் நகரில் மட்டும் நாள்தோறும் நூற்றுக்கும் மேற்பட்டோர் அரசியல் காரணங்களால் கைது செய்யப்பட்டனர்.
சைது செய்யப்பட்டோர் தங்கள் மீது சுமத்தப்பட்டுள்ள குற்றச்சாட்டை எதிர்த்து வழக்காட உரிமை கிடையாது. வெளிநாட்டிலிருந்து வரும் கடிதங்கள் தணிக்கை செய்யப்பட்டன. அரசியல் கைதிகளைக் கயிற்றால் கட்டி உயரத் தூக்கி, தொபீரெனக் கீழே போட்டு…மறுபடியும் சற்று உயர்த்தி மீண்டும் கீழே போட்டு சித்திரவதை செய்தனர். இதனால் ஆயிரக்கணக்கான இத்தாலியர்கள் முசோலினி இறந்தால் நல்லது என்ற முடிவிற்கு வந்தனர். அவரைக் கொலைசெய்துவிட நான்கு முறை முயன்று அதில் தோல்வியும் கண்டனர்.
ஹிட்லருடன் நட்பு
முசோலினியும் இட்லரும் தொடக்க காலத்தில் எதிரிகளாகத்தான் இருந்தனர். 1933-ஆம் ஆண்டில் முசோலினியின் நண்பர் எய்ஞ்பெட் டால்பஸ் மற்றும் அவருடைய நண்பரும் ஆஸ்திரிய நாசிக்களால் கொல்லப்பட்டனர். அது முதல் முசோலினி ஹிட்லரைப் பகைவராகக் கருதினார். முசோலினியின் பாசிசக் கட்சியில் யூதர்கள், யூதரல்லாதவர், யூதபகைமை என்ற கோட்பாடுகள் கடைப்பிடிக்கப்படவில்லை. பாசிசக்கொள்கையை மட்டுமே வலியுறுத்தினார். ஆகையால் முசோலினிக்கு இட்லரின் கொள்கை பிடிக்கவில்லை.முசோலினி போப்பிடம் பற்றுகொண்டவர். அது மட்டுமில்லாமல் கலாச்சார பண்புகளையும், செயல்களையும் வைத்து ஒருவர் உயர்ந்தவர் தாழ்ந்தவர் என்ற வர்க்கபேதத்தை உருவாக்கலாம் ஆனால் பிறப்பினால் உயர்ந்தவர் தாழ்ந்தவர் என்ற பேதம் எடுபடாது என்றநம்பிக்கையுடையவர் என்பதால் ஹிட்லரின் நாசிசத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. 1920 – ஆம் ஆண்டு 1934 – ஆம் ஆண்டு வரை உள்ள காலகட்டத்தில் யூதர்கள் சமூகத்தின் எல்லா மட்டங்களில் இருந்ததால் இத்தாலிய பாசிசம் யூதர்களுக்கு எதிரான வர்க்கபேதத்தையும்,வகுப்புவாதத்தையும் வளர்க்கவில்லை. அவர்கள் ஒரு சிறு கூட்டமாக இருந்ததால் ரோம் அரசர் காலத்திலிருந்து அவர்களால் எந்த தொல்லையும் ஏற்படவில்லை.
1937-ஆம் ஆண்டு செப்டம்பரில் ஹிட்லர் முசோலினியை ஜெர்மனிக்கு வரவழைத்து அவருக்கு எதிர்பாராத வரவேற்பு அளித்தார். அதில் திக்குமுக்காடிப்போன முசோலினி இத்தாலியும் ஜெர்மனியும் ஒன்றே என்று பேசினார். மாபெரும் பொதுக்கூட்டத்தில்,”உங்கள் பியூரரை எனது நல்ல நண்பராகப் பெற்றிருக்கிறேன். இந்த நண்பருடன் இறுதிவரைக் கைகோர்த்துச் சென்று கொண்டிருப்பேன்” என்று முசோலினி முழங்கினார்.
1938-ஆம் ஆண்டு ஹிட்லர் இத்தாலிக்கு வந்தபோது அவரை வரவேற்க இன்றைய பணமதிப்பில் சுமார் 200 கோடி ரூபாய் செலவு செய்தார். அதில் ஹிட்லர் மனமகிழ்ச்சியானார். 1939-ஆம் ஆண்டு மே 22-ஆம் தேதி ஜெர்மனி – இத்தாலி ஆகிய நாடுகளுக்குள் எஃகு ஒப்பந்தம் என்ற பெயரில் கூட்டு உடன்படிக்கை ஏற்பட்டது. இது ஒரு நாடுகளும் ஒன்றுக்கொன்று ராணுவ உதவி செய்வதற்கு வழிகோலியது.
இரண்டாம் உலகப் போரில் ஈடுபடல்
ஹிட்லர் உலகப்போரைத் தொடங்கி நடத்திக் கொண்டிருந்த நிலையில் முசோலினி ஹிட்லருடன் கூட்டுச் சேர்ந்து ஆதாயம் தேட முனைந்தார். உலகப் போர் தொடங்கி ஐந்து மாதங்களுக்குப் பிறகு 1940-ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்க வெளியுறவு அமைச்சர் சம்னர் வெல்ஸ் என்பவர் ரோமாபுரிக்குச் சென்று முசோலினியைச் சந்தித்து நடுநிலை வகிக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டார். அப்போது முசோலினி 56 வயதைத் தொட்டிருந்தார்.
1940-ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 10-ஆம் தேதி முசோலினி போர்ப் பிரகடனம் செய்தார். அப்பிரகடனத்தை அவர் பிரான்ஸ், பிரிட்டன் நாட்டுத் தூதர்களிடம் கொடுத்தார். இத்தாலி முழுவதும் போர் அறிவிப்பு ஒலி பெருக்கியில் பரப்புரை செய்யப்பட்டது. மக்கள் அச்சமடைந்தனர். முன்போல் அவர்கள் தங்கள் டியூஸின் பேச்சைக் கேட்டுக் கைதட்டி மகிழ்ச்சி ஆரவாரம் செய்யவில்லை. மிலான் நகரத் தேவாலயத்தில் கூடியிருந்த மக்கள் அப்போதே அழுதனர். முசோலினி பிரான்ஸ் மீது 1940-ஆம் ஆண்டு ஜூன் 21-ஆம் தேதி தாக்குதல் நடத்தினார்.
அக்டோபர் மாதத்தில் முசோலினி கிரீஸ் நாட்டுடன் போர்தொடுத்தார். ஹிட்லர் மட்டும் பல நாடுகளை ஆக்கிரமித்து நமது ராணுவ உதவியைப் பெற்றார். நாமும் கிரீஸ் மிது போர் தொடுத்து, அவரிடம் ராணுவ உதவி கோருவோம் என்று முசோலினி கூறினார். ஆனால் இத்தாலியப் படை கிரீஸ் நாட்டில் தோற்று, அந்நாட்டு ராணுவத்தால் சுற்றி வளைக்கப்பட்டது. இத்தாலியப் படைகளை மீட்க ஹிட்லர் 7 லட்சம் ஜெர்மானிய வீரர்களை அனுப்பினார். ஆனால் அதற்குள் 20ஆயிரம் இத்தாலிய வீரர்கள் கிரீஸில் கொல்லப்பட்டு, 40 ஆயிரம் பேர் காயமடைந்தனர். 26 ஆயிரம் பேர் போர்க் கைதிகளாகப் பிடிக்கப்பட்டனர்.
ஹிட்லர் ரஷ்யாவில் பர்பராஸோ பகுதியைக் கைப்பற்ற முயன்று பல லட்சம் வீரர்களை இழந்து தோல்வியுற்றார். 1941-ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 7-ஆம் தேதி முசோலினியின் மகன் புருனோ விமானவிபத்தில் இறந்தார். இதனைக் கேள்வியுற்ற முசோலினி மிகுந்த துன்பத்திற்குள்ளானார். ரஷ்யாவில் தோல்வியைத் தழுவிய ஹிட்லருக்கு உதவுவதற்காக முசோலினி 4டிவிஷன் ராணுவத்தையும் 90 வோர் விமானங்களையும் அனுப்பினார். ஆனால் அங்கு சென்ற ராணுவத்தினர் கடுங்குளிர் தாளாமல் தங்களது டியூஸைத் திட்டித் தீர்த்துக் கொண்டே விறைத்து இறந்து போயினர். ஆயினும் இரக்கமற்ற முசோலினி அதுகுறித்து கவலைப்படாமல் இத்தாலிய மக்களின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றியதாகக் கொக்கரித்தார்.
சர்வாதிகாரியின் சருக்கல்
முசோலினியின் நீண்ட நாள் நண்பர்களில் ஒருவரான பர்ஸோனா என்பவர் முசோலினியின் தவறான கருத்துக்களைச் சுட்டிக்காட்டித் திருத்த முயன்றார். ஆனால் முடியவில்லை. விதிவிட்ட வழி என்று அவரும் பேசாதிருந்தார். வட ஆப்பிரிக்காவில் எத்தியோப்பியாவில் இருந்து வந்த இத்தாலிய ராணுவம் எதிரிகளுடன் போரிட முடியாமல் மே மாதம் 13-ஆம் தேதி சரணடைந்தது. பிரச்சனைகளுக்கு மேல் பிரச்சனைகள் உருவனதால் முசோலினியால் அவற்றைச் சமாளிக்க முடியவில்லை
முசோலினி தலைமறைவானார். ரோமாபுரியின் மீது போர் விமானங்கள் குண்டுகளை வீசித்தாக்குதல் நடத்தின. மக்கள் அனைவரும் இப்போரையும், அதனைத் தங்கள் மீது திணித்த முசோலினியையும் விரும்பவில்லை. மக்கள் சொல்லொணாத் துயரடைந்தனர். இதனைக் கண்ட மன்னர் தந்திரமாக முசோலினியைத் தன்னிருப்பிடத்திற்கு வரவழைத்துக் கைது செய்தார். அதோடு மட்டுமன்றி முசோலினியை டியூஸ் பதவியிலிருந்து நீக்கினார். முசோலினி கைது செய்யப்பட்டதை அறிந்த ஹிட்லர் அவரை தனது நம்பிக்கைக்குரிய ஜெர்மானிய வீரர்களைக் கொண்டு மீட்டார்.
தன் நண்பனான முசோலினியை வரவேற்ற ஹிட்லர் அவரைப் பார்த்து, சூரியனைக் கண்டதும் உருகிவிடும் பனிக்கட்டியைப் போல் உங்கள் பாஸிஸ்ட் கட்சியின் நிலவரம் ஆகிவிட்டதே? என்று கேட்டார். எதுவும் பேசாதிருந்தார் முசோலினி. ஹிட்லர் இத்தாலி மீது பல்வேறு கட்டுப்பாடுகளை விதித்தார். முசோலினியின் மருமகன் சியோனி மீது துரோகக் குற்றம் சாட்டி அவரைக் ஹிட்லர் கொன்றார். இதனை முசோலினியால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை.
லேக்கோர்ட்டாவைத் தனது புதிய தலைநகராக்கி முசோலினி ஹிட்லர் உதவியுடன் இத்தாலியை ஆட்சிபுரியலானார். ஆனால் அது நிலைக்கவில்லை. முசோலினியின் கெட்டகாலம் ஹிட்லரின் செல்வாக்கு சரிந்தது. முசோலினியைக் கொல்ல அவரால் பழிவாங்கப்பட்ட கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினர் முனைந்தனர். பாசிஸ்ட் கட்சி இத்தாலியில் இல்லாது மறைந்தது. மக்கள் அனைவரும் முசோலினியின் மீது வெறிகொண்டு அவரையும் அவரது குடும்பத்தினரையும் கொல்வதற்கு அலைந்து கொண்டிருந்தனர்.
இழிந்த இல்லறம்
முசோலினியின் முதல் மனைவி பெயர் இடா டாலசர் என்பதாகும். இப்பெண்ணை முசோலினி 1947 -ஆம் ஆண்டு டிரன்டோவில் திருமணம் புரிந்து கொண்டார். இவர்களுக்கு பெனிட்டோ அல்பினோ என்ற மகன் பிறந்தார். ஓராண்டு கழித்து 1915 – ஆம் ஆண்டில் முசோலினி ரேச்சலி குடி என்பவரை மணந்தார். முதல் மனைவியும் மகனும் பின்னாளில் முசோலினிக்கு அதிக தொல்லைகொடுத்தனர். ரேச்சலுக்கு எட்டா அன்னா மரியா இரு மகள்கள் இருந்தனர். இது மட்டுமல்லாது முசோலினிக்கு பல மனைவியர் இருந்தனர். மார்கெரிடா சபாட்டி கடைசியாக கிளாரா பெட்டாசி உள்ளிட்ட இன்னும் பல பெண்களுடன் காதல் தொடர்பு இருந்ததாக முசோலினியின் வரலாற்றை எழுதிய வரலாற்றறிஞர் நிக்கோலஸ் பேரல் குறிப்பிடுகிறார். இலக்கியத்தில் , “இன்பத்துறையில் எளியரானார்” என்றொரு வரி வரும் அது போன்றே சிற்றின்பத் துறையில் முசோலினி நடந்து கொண்டார். முசோலினி யாரிடமும் உண்மையானவராக நடந்து கொள்ளவில்லை. தமக்கு இன்பம் கிடைத்தால் அதுபோதும் என்றே வாழ்ந்தார்.
பாவத்தின் சம்பளம் மரணம்
ஒருவன் எதை விதைக்கின்றானோ அதையே அறுவடை செய்கிறான். அதற்கேற்பவே முசோலினியின் முடிவும் அமைந்தது. மன்னர் டியூஸைப் பதவி நீக்கம் செய்தததை அறிந்து கம்யூனிஸ்ட்டுகள் மீண்டும் தலையெடுத்தனர். பொதுவுடைமைக் கட்சியை எதிரியாகக் கருதும் அமெரிக்கா, முசோலினியை வீழ்த்த இத்தாலியக் கம்யூனிஸ்டுகளுக்கு ஆயுதங்களை வாரி வழங்கியது. அதோடு மட்டுமல்லாது விலைமதிப்பற்ற தங்கக் கட்டிகளையுமத் பல்லாயிரக்கணக்கான துப்பாக்கிகளையும் தோட்டாக்களையும் போர்க்கப்பல்களில் ஏற்றி வந்து கம்யூனிஸ்டுகளுக்குக் கொடுத்தது.
பொதுவுடைமைக் கட்சியில் மக்கள் ஆயிரக்கணக்கில் உறுப்பினர்களாகச் சேர்ந்தனர். முசோலினியைப் பழி வாங்குவதற்கு கம்யூனிஸ்டுகள் தக்க தருணத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். நாட்டில் ஏற்பட்ட நிலையை அறிந்த முசோலினி தனது காதலி கிலாரட்டாவுடன் தப்பிச் செல்ல முற்படுகையில் கம்யூனிஸ்டுகளால் கைது செய்யப்பட்டார். இத்தாலிய கம்யூனிஸ்டு தலைவர் பெல்லினி அவர்களைச் சந்தித்தார். அவர்களை விசாரித்த பின்னரே அவர்களுக்குத் தண்டனை கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறினார்.
ஆனால் அவரது கருத்துக்கு மாறுபட்ட கருத்துக் கொண்ட வால்டேர் ஆடிசோ என்னும் 36 வயது அவரைக் கொன்றுவிட முடிவு செய்தார். இவர் முன்னர் இத்தாலிய ராணுவக் காலனலாகப் பணியாற்றியவர். பாஸிஸ்ட் கட்சியின் எதிரி எனக் குற்றம் சாட்டப்பட்டுப் பின்னர் பதவி நீக்கம் செய்யப்பட்டவர். அவர் அமெரிக்கத் தளபதி டட்டோரியாவிடம் தந்திரமாக முசோலினியைக் கொல்வதற்கு ஒரு சுற்றறிக்கையில் கையொப்பம் வாங்கினார்.
ஆனால் பெல்லினி முசோலினியை விசாரிக்காது கொல்வதற்கு உடன்படவில்லை. ஆனால் ஆடிசோ யார் யாரைக் கொல்ல வேண்டும் என்ற பட்டியலை அவரிடம் படித்துக் காட்டிக் கொலைப் பட்டியிலில் இருந்து நான் யாரையும் நீக்க மாட்டேன் என்று கூறிவிட்டான். முசோலினியை மறைத்து வைக்க பெல்லினி நினைத்தபோது தந்திரமாக முசோலினியும் அவரது காதலியும் சென்ற பியட்காரைக் கைப்பற்றி அதில் ஏறிக் கொண்டு சென்றான். கார் மலைப்பகுதியில் வந்தபோது அதிலிருந்து குதித்த ஆடிசோ, முசோலினியையும் அவரது காதலியையும் சுட்டு வீழ்த்தினார்.
முசோலினியைச் சுடுவதற்கு துப்பாக்கியை நீட்டி ஆடிசோ குறிபார்த்தபோது முசோலினியின் காதலி சிலாரட்டா துப்பாக்கிக்கு முன் வந்து நின்று கொண்டு, “வேண்டாம்…….. வேண்டாம்……அப்படியெல்லாம் செய்யாதீர்கள்…..என்று அலறினாள். ஆனால் ஆடிசோ, அவளைப் பார்த்து, “நீ சாக விரும்பவில்லை என்றால் விலகி நில்” என்றான். அதனைப் பார்த்த முசோலினி தனது கோட்டிலும் சட்டையிலும் இருந்த பொத்தான்களைக் கழற்றி மார்பை நிமிர்த்தி, ‘என் மார்பில் சுடு’ என்றார்.
ஆனால் முசோலினியின் காதலி ஆடிசோவின் துப்பாக்கியைப் பிடித்துக் கொண்டு அதனை இழுத்துப் பறிக்க முயன்றாள். ஆடிசோ துப்பாக்கியின் விசையை இழுக்க மூன்று குண்டுகள் முசோலினியின் காதலி மார்பிலும் ஐந்து குண்டுகள் முசோலினியின் மார்பிலும் பாய்ந்தன. இருவரும் ஒருசேர வீழ்ந்தனர். இரக்கமற்றவனுக்குக்கூட இதயத்தை வழங்கிய காதலி இருந்திருக்கிறாள் என்பது விந்தையிலும் விந்தையல்லவா….?
1945-ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 28-ஆம் தேதி 61-ஆவது வயதில் முசோலினியும் அவருடன் அவரது காதலியும் கொல்லப்பட்டு 30-ஆம் தேதி விடிந்தபோது மிலான் நகரின் சாலை ஓரத்தில் நீட்டி நிமிர்த்திக் கிடத்தப்பட்டிருந்தன. பெருங்கூட்டம் திரண்டு வந்து இறந்து கிடந்த முசோலினியையும் அவரது காதலியையும் மிதித்து முகத்தில் காரி உமிழ்ந்தனர். முசோலினி கிலாரட்டா இருவரின் உடைகளும் கிழிக்கப்பட்டு இரு உடல்களையும் கால்களைப் பிடித்து தரதரவென்று இழுத்துச் சென்று அருகில் இருந்த பெட்ரோல் நிலையத்தின் கார்டரில் தலைகீழாகக் கட்டித் தொங்கவிட்டனர். முசோலினியின் மனைவி ரேச்சலும் கைதுசெய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டாள்.
இத்தாலி நாட்டில் மட்டுமல்லாது முசோலினியின் மரணச் செய்தி உலகம் முழுவதும் பரபரப்பை ஊட்டியது. அதைக் கேள்விப்பட்ட முசோலினியின் நண்பர் ஹிட்லர் தனக்கும் அத்தகைய நிலை ஏற்பட்டுவிடக் கூடாது என்று கருதி தனது காதலி ஈவா பிரவுனை மணந்து கொண்டு அவளுடன் விஷம் குடித்து மாண்டார். அவரது உடலை அவரது ஆதரவாளர்கள் பெட்ரோல் ஊற்றி எரித்துவிட்டனர். பாவத்தின் சம்பளம் மரணம் என்பது நிரூபணமாகிவிட்டது.
இரும்படிக்கும் ஏழைத் தொழிலாளியின் மகனாகப் பிறந்த முசோலினி இத்தாலியின் சர்வாதிகாரியானார்….இரண்டாம் ஜூலியஸ் சீஸர் என்றும் ஹிட்லரின் வழிகாட்டி என்றும் முசோலினி தன்னைத்தானே விளம்பரப்படுத்தினார். தனக்குக் கிடைத்த நல்ல வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி நன்மைகளைச் செய்து மக்களின் மனதில் இடம்பிடிக்காது, செய்யக் கூடாதவற்றையெல்லாம் செய்து தனக்குத் தானே இழிந்த முடிவைத் தேடிக்கொண்டார்..
என்னங்க இப்படி ஆச்சரியமாப் பாக்குறீங்க…நமக்குக் கெடச்ச வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி மத்தவங்களுக்கு உதவி செய்யாம தானும் வீணாப் போயி மத்தவங்களயும் வீணாக்கி வாழ்றதெல்லாம் எப்படி போகும் அப்படீங்கறதுக்கு முசோலினி வாழ்க்கைதாங்க எடுத்துக்காட்டு…நல்ல வழியில நடப்போம் நம்மால முடிஞ்ச நல்லதை மத்தவங்களுக்குச் செய்வோம்….நமக்கு வெற்றிதான்….அப்பறம் என்ன குறிக்கோள நோக்கி நடங்க…
அப்பா சிறிய பலசரக்கு கடை வைத்திருந்தவர். அதிக கடன் காரணமாக அவரால் குடும்பத்தை சீராக நடத்த முடியவில்லை. கடன்காரர்கள் நெருக்கடியை தாங்க முடியாமல் அவர் எப்போதும் மனம் உடைந்துபோன நிலையிலே இருந்தார். தங்களுக்கு உரிய பணத்தைகொடுக்காவிட்டால் சிறைக்கு செல்ல நேரிடும் என்று கடன்காரர்கள் மிரட்டவே ஒரு நாள் யாரிடமும் சொல்லிக் கொள்ளாமல் அவர் வீட்டிலிருந்து வெளியேறி ஒடிபோய்விட்டார்….
அப்பாவின் தலைமறைவு காரணமாக கடன்காரர்கள் அம்மாவை நெருக்கினார்கள். அவளுக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. அப்பாவை கண்டுபிடித்து அழைத்து வரஅம்மா புறப்பட்டாள். கடன்காரர்கள் பிள்ளைகளில் ஒன்றை அடமானமாக தாங்கள் பிடித்துவைத்துக் கொள்வதாகக் கூறினர். அவர்கள் கடனை தந்தபிறகு அந்த பிள்ளையை மீட்டு போகும்படியாக சொன்னார்கள். அப்படி கடனுக்கு பிடிபட்டு நிறுத்தி வைக்கபட்டு வறுமையின் உச்சத்தைக் கண்ட ஒருத்தரு உலகின் மிகச் சிறந்த கதைசொல்லிகளில் ஒருவர். சிறுகதை என்றால் உலகில் அவரைக் கூறிவிட்டுத்தான் மற்றவர்களைக் குறிப்பிடுவர்….அவரு ரஷ்யாவைச் சேர்ந்தவர்…சொல்லுங்க…என்ன கண்ணமூடிக்கிட்டீங்க…ஓ….ஹோ….
- மொழிவது சுகம் நவம்பர் 1 2013 – பிரான்ஸ், மொழிபெயர்ப்பு
- நாசாவின் காஸ்ஸினி விண்ணுளவி சனிக்கோளின் வட துருவ முழுவட்ட வடிவத்தை முதன்முறைப் படம் எடுத்தது.
- இளைஞன்
- அப்பா
- வால்ட் விட்மன் வசனக் கவிதை – 47 ஆதாமின் பிள்ளைகள் – 3 (Children of Adam) ஆத்மாவின் களிப்பு .. !
- ஜே.பிரோஸ்கான் கவிதை இரண்டு
- நீங்காத நினைவுகள் – 21
- காரைக்குடி கம்பன் கழகத்தின் நவம்பர் மாதக்கூட்டம்
- வாழ்க்கைத்தரம்
- சொல்வனம் இணைய இதழின் 94வது இதழ்
- புகழ் பெற்ற ஏழைகள் 31.சர்வாதிகாரியாக மாறின ஏழை
- சங்க இலக்கியத்தில் பண்டமாற்று முறை
- பிறவிக் கடன்!
- கனவு
- ஜாக்கி சான் – 14. மாய லோகத்தின் அறிமுகம்
- சீன தமிழ் வானொலி பொன்விழா போட்டி அமெரிக்க வாழ் தமிழருக்கு 2 முதல் பரிசுகள்!
- Online tickets site will be closed Thursday (Nov 31st) Midnight for Sangam’s Thamilar Sangamam event
- வேட்டை
- அணுவிலே ஆற்றல் நூல் வெளியீடு – சி. ஜெயபாரதன்
- பெண்சிசு/கரு கொலைகள் அதிகம் நடந்தால் அதன் பெயர் நல்லாட்சியா
- நினைவலைகள்
- மது அடிமைத்தனம்
- சீதாயணம் [முழு நாடகம்] [5] படக்கதையுடன்
- ஆற்று நீரின் ருசி – “நண்டு புடிக்கப் போய்” – ராஜ்ஜாவின் சிறுகதைகள்
- கடைசிப் பக்கம்
- கனவு நனவென்று வாழ்பவன்
- ஸ்ரீ கிருஷ்ண சரித்திரம் – அத்தியாயம் 7 ஜராசந்தன்
- திண்ணையின் இலக்கியத் தடம் – 7 செப்டம்பர் அக்டோபர் 2000 இதழ்கள்
- தாகூரின் கீதப் பாமாலை – 87 புல்லாங்குழல் வாசிக்கும் .. !