உன் செல்வீகம் கற்பிக்கும் வறுமை -14

This entry is part 9 of 17 in the series 23 ஜனவரி 2022

 

ஆங்கில மூலம் :  எமிலி டிக்கின்ஸன்

தமிழாக்கம் :  சி. ஜெயபாரதன், கனடா

 

 

 

 

உன் செல்வீகம் எனக்கு வறுமை கற்பிக்கும்

ஒரு கோடீஸ்வரி, நான் !  எனக்கு

சிறிது சொத்து பெண்டிர் பீற்றல் போல்

பியூனஸ் ஆரஸ்  பிரதேச விந்தை.

 

 

நாடு மாறிப் புலம் பெயர்ந்தாய் நீ

பெரு என்பது வேறுபட்ட நாடு.

வறுமை யாவும் நான் மதிப்பவை

எல்லாம்  ஆழ்ந்து நோக்கினேன்

நல்வாழ்வுச் செல்வம் உனக்குளது.

 

Stanzas One and Two

Your Riches — taught me — Poverty.

Myself — a Millionaire

In little Wealths, as Girls could boast

Till broad as Buenos Ayre —

 

You drifted your Dominions —

A Different Peru —

And I esteemed all Poverty

For Life’s Estate with you —

 

வைரச் சுரங்கம் பற்றி சிறிது அறிவேன்

கற்கள் பெயர் மட்டுமே  தெரியும்

பொதுக் கற்களின் வண்ண மயங்கள்

கிரீட வைரங் களின் அரிய காட்சி

 

ராணி சந்தித்தால் நிரம்ப அறிவேன்

ராஜாங்கப் பெரும்புகழ் அறிய வேண்டும்

ஆயினும் அது வேறுவிதச் செல்வம்

அதனை இழப்பின் அரசியும் ஏழையே

 

Stanzas Three and Four

Of Mines, I little know, myself —

But just the names, of Gems —

The Colors of the Commonest —

And scarce of Diadems —

 

So much, that did I meet the Queen —

Her Glory I should know —

But this, must be a different Wealth —

To miss it — beggars so —

 ********************

உறுதி இந்திய சுக வசிப்பு அனுதினம்

உன்னைக் கவனிப்பது அனைவரும்

சிறு தவறின்றி, ஒரு புகாரின்றி

செல்வீக யூத வாழ்வு எனக்குமா ?

 

ஐயமின்றி அது குபேர புரி வாழ்வு

என் ஆற்றலுக்கு எல்லை மீறியது

சிரிப்புக் கொரு சுரங்கம் தினம் எனின்

வைரம் ஒன்றை விடமிகச் செழிப்பு/

 

Stanzas Five and Six

I’m sure ’tis India — all Day —

To those who look on You —

Without a stint — without a blame,

Might I — but be the Jew —

 

I’m sure it is Golconda —

Beyond my power to deem —

To have a smile for Mine — each Day,

How better, than a Gem!

 

தங்கச் சுரங்கம் அங்கே உளதெனத்

தெரிந்து கொள்வது திருப்தி செய்வது.

சரியான தருணம் நிரூபித் தாலும்

தூரத்தை சற்று சிந்திக்க வேண்டும்

 

தூரம், புதையல் சுரங்கம் ஊகிப்பாய்

முத்து விலை மதிப்பை எண்ணிப்பார்

நழுவிச் செல்லும் விரல் நடுவே

பள்ளிக் கூடப் பாவை போல்.

 

Stanzas Seven and Eight 

At least, it solaces to know

That there exists — a Gold —

Altho’ I prove it, just in time

Its distance — to behold —

 

Its far — far Treasure to surmise —

And estimate the Pearl —

That slipped my simple fingers through —

While just a Girl at School.

 

 

பாதை தெரியவில்லை – 15

 

பாதை  தெரிய வில்லை சொர்க்க புரியின்

கதவுகள் பூட்டிக் கிடந்தன தூண்கள் சரிந்து

பூகோளப் பாதிகள் தலைகீழாய்ப் போயின

பிரபஞ் சத்தை தொட்டது என் கரம்.

 

பின்புறம் அது நுழையும், நான் மட்டும்

பூகோ ளத்தில்  ஒருதனிப் புள்ளி

வட்டத்தின் சுற்றளவு விட்டு விலகி   

மணித் தண்டின் நுனிக்கு அப்பால்.

 I saw no Way—The Heavens were stitched—


I felt the Columns close—
The Earth reversed her Hemispheres—
I touched the Universe

And back it slid—and I alone
A Speck upon a Ball—
Went out upon Circumference—
Beyond the Dip of Bell—

**************************

Series Navigation‘ரிஷி’(லதா ராமகிருஷ்ணன்) யின் 3 கவிதைகள்விமானங்களைப் பயமுறுத்தும் ஐந்தாவது தலைமுறை
jeyabharathan

சி. ஜெயபாரதன், கனடா

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *