தாகூரின் கீதப் பாமாலை – 17 விருப்பமற்ற இல்லம்

மூலம் : இரவீந்தரநாத் தாகூர்
தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

நேற்றுக் கடந்த இரவை நான்
மீட்டு வருவ தெப்படி ?
வீணாய் விழிகள்
ஏன் கண்ணீர் துளிகள் சிந்தும் ?
இந்த அங்கியை அணிவாய்
என் நண்பனே !
இந்தப் பூமாலை பாரமாய்த்
தெரியும் !
ஏகாந்தியாய்க் காத்திருக்கேன்
படுக்கையில்,
இம்மாதிரி இரவு
கடந்து செல்லட்டும் !

நான் வந்திப்பது யமுனா
நதிக் கரைக்கு
நண்பனை தேடி !
இன்னும் வந்திலன் அவன் !
இதயத்தில்
வீணாய் நம்பிக்கை கொண்டு
நான் அதிகமாய் நேசித்தேன்
இரவு விடியும் போது
கருகிய முகம், களைத்த பாதம்
கவன மில்லா மனம் !
விருப்ப மற்ற எந்த வீட்டுக்கு நான்
திரும்பவும் போகிறேன் ?

அந்தோ மறப்பது நல்லது
சிந்த வேண்டும் ஏன்
இன்னும்
வீணாய் விழிநீர்த் துளிகளை ?
நான் போக வேண்டும்
அந்தோ !
ஏன் திரும்பி நோக்குது
என் இதயம் ?
காலை வந்தது
ஓலைக் குடில் ஓரத்தில் !
காத்துக் கிடக்கிறேன் நெடு நேரம்
மூடனைப் போல் !
என் வசந்த காலம்
இப்பிறப்பில்
தப்பிச் சென்றது
இச்சமயம் !

+++++++++++++++++++
பாட்டு : 247 தாகூர் தன் 32 ஆம் வயதில் எழுதியது (ஜூன் 29, 1893).
+++++++++++++++++++

Source

1. Of Love, Nature and Devotion Selected Songs of Rabindranath Tagore Oxford University Press, Translated from Bengali & Introduced By : Kalpana Bardhan
2. A Tagore Testament,
Translated From Bengali By Indu Dutt
Jaico Publishing House (1989)
121 Mahatma Gandhi Road,
Mombai : 400023

*********************
S. Jayabarathan [jayabarat@tnt21.com] June 4, 2012