இயலாமை

This entry is part 29 of 53 in the series 6 நவம்பர் 2011

தூங்க ஆரம்பித்த ஒரு மழை ஞாயிற்றுக்கிழமையின்
பின்னிரவு பொழுதில் மூன்றாம்
வீட்டிலிருந்து ஏதோ அலறல் சத்தம்
ஜன்னலை திறந்து அலறலை உற்றுக்கேட்டால்
யாருக்கோ மோசமான உடல்நிலை
திங்கள்கிழமை வேலைப்பளு நினைவுக்கு வர
ஜன்னலை சாத்தி போர்வையை
இழுத்துப்போர்த்தி நல்ல தூக்கம்
ரெண்டு நாளாச்சு
அவருக்கு என்ன ஆச்சு
யாரவது சொன்னால் தேவலை.

**********
அ.லெட்சுமணன்

Series Navigationநிலத்தடி நெருடல்கள்நெகட்டிவ்கள் சேமிக்கப்படும்

6 நவம்பர் 2011

2 Comments

Leave a Reply Cancel reply

லெட்சுமணன் says:
November 8, 2011 at 10:31 am

Kavya says:
November 8, 2011 at 4.02 pm

இதை சொல்வதற்கு எல்லாம் ஒரு கவிதை தேவையா? 4 வரி உரைநடை எல்லாம் கவிதை என்கிறார்கள். கவிதையின் வடிவம் எதுவேன்றே இவர்களுக்கு தெரியவில்லை. இவர்களுக்கு ஆசிரியப்பா, வஞ்சிப்பா, குறிஞ்சிப்பா எல்லாம் எங்கே தெரிகிறது?
எதுகை மோனை, ஒருமை பன்மை தெரியாதவர்கள் எல்லாம் கவிதை எழுத வந்துவிட்டார்கள். பாரதி சினிமா பார்த்தவன் எல்லாம் கவிஞராக ஆகிவிட முடியாது. It is ridiculous to see such people. பக்கத்து வீட்டுக்காரனுக்கு உடல்நிலை சரியில்லை என்றால் போய் என்ன ஏது என்று பார்க்கும் சமூக அக்கறை இல்லாமல் கவிதை எழுதுகிறார்கள். என்னை பொருத்தவரை அந்த பக்கதுவீட்டுக்காரனுக்கு “மிட்நைட் அலரலோ போபியா” என்ற வியாதி இருக்கிறது. அதிலும் கூட இந்த வகைக்கு “பின்னிரவு மேனியா” என்று பெயர். சீக்கிரம் மன நல மருத்துவரிடம் சென்றால் குணம் அடையலாம்.

I have experienced two people affected by this problem. When I was in B’lore, I heard a voice in the midnight. I went there and checked that man. He was affected by “Midnight Alarolophobia”. I will write the other incident in my next feedback.

“கவிதை சமுதாயம் இன்று வரை நீடிருத்திருக்கும் பேரதிசயம்” என்று ஒரு கட்டுரை எழுத வேண்டும். அப்போது தான் லெட்சுமணன் போன்றவர்கள் கவிதை என்று கிறுக்குவதை நிறுத்துவார்கள்.

————————————————-
என்னுடையா எல்லா பிரசுரத்தையும் விமர்சனம் செய்யப்போவதாக சபதம் செய்துள்ள, காவ்யா என்ற திண்ணையின் முக்கியமான எல்லாம் தனக்கு மட்டுமே தெரிந்த வாசகர் இப்படிதான் விமர்சனம் எழுதப்போகிறார். அதான், நானே எழுதி அவர்களுக்கு ஒரு வேலையை குறைத்துவிட்டேன். அந்த நேரத்தில் அவர்கள், வேற ஏதாவது கட்டுரையை நார் நாரா கிழிக்கலாம் பாருங்க.
(ஹா, ஹா, ஹா……..)

Madhu says:
November 20, 2011 at 8:05 am

I have been reading all the postings you have been sending thus far and I do appreciate your involvement, efforts and interest. I particularly enjoyed your parody of how the other person might criticize your writing – this reveals your sense of humour, accpeting criticism etc. I do not personally believe that you don’t know the various formats and grammar of Kavidhai – but as you know, it’s not required/common that everyone well-versed with grammar aren’t necessarily lyricists. Of course, vice-versa is true too.

R.jayanandan on ஒரு தாம்பத்தியத்தின் தன்னிழப்புDecember 16, 2024
மெளனத்தில் அன்பையும், வாழ்வின் நீண்டு போன, தாம்பத்ய உறவுகளும், நான்-நீ-நாம் எல்லாமாக தத்துவாரத்த கடலில் கலந்துவிட்ட காலா நதியை போல, வாழ்வின் அர்த்தங்கள் அர்த்தமற்றதாய் போய்விடுகின்றது முடிவில்.…
R.jayanandan on சுயநலம்December 16, 2024
நட்பின் ஆழத்தில் மறந்து போகின்ற அன்பின் வடுக்கள், தாங்க முடியாத துயரத்தை தருகின்ற உணர்ச்சி கொந்தளிப்பு, உங்கள் கவிதையில் வழிகின்றது. நிறைய எழுதுங்கள். ஜெயானந்தன்.
R.jayanandan on எழுத்தாளனின் முகவரிDecember 16, 2024
மிக்க நன்றி நண்பரே. எங்கோ மூலைக்கு போன எழுத்தாளனின் முகவரியை கண்டு பிடித்ததற்கு. வாருங்கள் பயணிப்போம். அன்புடன், ஜெயானந்தன்.
Kalaivanan Ganesan on எழுத்தாளனின் முகவரிDecember 12, 2024
தமிழ் நாட்டில் இன்று இப்படி நடப்பதில்லை. இந்தி இலக்கிய படைப்பாளிகள் வெற்றிலை பாக்கு கடை வைக்கிறார்கள். கடைக்காரர் ஓர் எழுத்தாளர் என்று எவருக்கும் தெரியாது. அவர்களை யாரும்…
Kalivanan Ganesan on வெற்றியின் தோல்விDecember 7, 2024
நல்ல கதை. ஆனால் புதுமை எதுவும் இல்லை. கதாசிரியர் பல தவறுகளை செய்து விட்டார். அவற்றை, வரும் கதைகளில் தவிர்த்தால் நல்ல கதாசிரியர் ஆகும் வாய்ப்பு உண்டு.…

அ.லெட்சுமணன்

Similar Posts

இயந்திரப் பொம்மை

கல்லடி

2 Comments

Leave a Reply Cancel reply