ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் (Shakespeare’s Sonnets : 34) முகிலும், மழையும்

மூலம் : வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியர்
தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா

முன்னுரை: நாடக மேதை வில்லியம் ஷேக்ஸ்பியர் 154 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் எழுதி யிருப்பதாகத் தெரிறது. 1609 ஆம் ஆண்டிலே ஷேக்ஸ்பியரின் இலக்கிய மேன்மை அவரது நாடகங்கள் அரங்கேறிய குலோப் தியேட்டர் (Globe Theatre) மூலம் தெளிவாகி விட்டது. அந்த ஆண்டில்தான் அவரது ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் தொகுப்பும் முதன்முதலில் வெளியிடப் பட்டது. ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் ஆங்கில மொழியில் வடிக்கப் பட்டுள்ள காதற் கவிதைகள். அவை வாலிபக் காதலருக்கு மட்டுமின்றி அனுபவம் பெற்ற முதிய காதலருக்கும் எழுதியுள்ள ஷேக்ஸ்பியரின் ஒரு முதன்மைப் படைப்பாகும். அந்தக் காலத்தில் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் பளிங்கு மனமுள்ள அழகிய பெண்டிர் களை முன்வைத்து எழுதுவது ஒரு நளின நாகரிகமாகக் கருதப் பட்டது. ஷேக்ஸ்பியரின் முதல் 17 பாக்கள் அவரது கவர்ச்சித் தோற்ற முடைய நண்பனைத் திருமணம் செய்ய வேண்டித் தூண்டப் பட்டவை. ஆனால் அந்தக் கவர்ச்சி நண்பன் தனக்குப் பொறாமை உண்டாக்க வேறொரு கவிஞருடன் தொடர்பு கொள்கிறான் என்று ஷேக்ஸ்பியரே மனம் கொதிக்கிறார். எழில் நண்பனை ஷேக்ஸ்பியரின் ஆசை நாயகியே மோகித்து மயக்கி விட்டதாகவும் எண்ணி வருந்துகிறார்.. ஆனால் அந்த ஆசை நாயகி பளிங்கு மனம் படைத்தவள் இல்லை. அவளை ஷேக்ஸ்பியர் தன் 137 ஆம் ஈரேழ்வரிப் பாவில் “மனிதர் யாவரும் சவாரி செய்யும் ஒரு வளைகுடா” (The Bay where all men ride) – என்று எள்ளி இகழ்கிறார்.

அவரது 20 ஆவது ஈரேழ்வரிப் பாவின் மூலம் அந்தக் காதலர்கள் தமது ஐக்கிய சந்திப்பில் பாலுறவு கொள்ளவில்லை என்பதும் தெரிய வருகிறது. ஐயமின்றி ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழு வரிப்பாக்கள் அக்கால மாதரின் கொடூரத்தனத்தையும், வஞ்சக உறவுகளைப் பற்றியும் உணர்ச்சி வசமோடு சில சமயத்தில் அவரது உடலுறவைப் பற்றியும் குறிப்பிடுகின்றன ! ஷேக்ஸ்பியரின் நாடக அரங்கேற்ற மும் அவரது கவிதா மேன்மையாகவே எடுத்துக் கொள்ளப் படுகிறது. அவரது முதல் 126 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் தனது நண்பன் ஒருவனை முன்னிலைப் படுத்தி எழுதப் பட்டவையே. மீதியுள்ள 28 பாக்கள் ஏதோ ஒரு கருப்பு மாதை வைத்து எழுதப் பட்டதாக அறியப் படுகிறது. இறுதிப் பாக்கள் முக்கோண உறவுக் காதலர் பற்றிக் கூறுகின்றன என்பதை 144 ஆவது பாவின் மூலம் அறிகிறோம். ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்களில் சிறப்பாகக் கருதப்படுபவை : 18, 29, 116, 126 & 130 எண் கவிதைகள்.

ஷேக்ஸ்பியரின் ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் எந்த ஒரு சீரிய ஒழுங்கிலோ, நிகழ்ச்சிக் கோர்ப்பிலோ தொடர்ச்சியாக எழுதப் பட்டவை அல்ல. எந்தக் கால இணைப்பை ஓட்டியும் இல்லாமல் இங்கொன்றும், அங்கொன்றுமாக அவை படைக்கப் பட்டவை. நிகழ்ந்த சிறு சம்பவங்கள் கூட ஆழமின்றிப் பொதுவாகத் தான் விளக்கப் படுகின்றன. காட்டும் அரங்க மேடையும் குறிப்பிட்டதாக இல்லை. ஷேக்ஸ்பியர் தனது நண்பனைப் பற்றியும் அவனது காதலியின் உறவைப் பற்றியும் எழுதிய பாக்களே நான் தமிழாக்கப் போகும் முதல் 17 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள். இவற்றின் ஊடே மட்டும் ஏதோ ஒருவிதச் சங்கிலித் தொடர்பு இருப்பதாகக் காணப் படுகிறது. ஷேக்ஸ்பியர் தனது பாக்களில் செல்வீக நண்பனைத் திருமணம் புரியச் சொல்லியும் அவனது அழகிய சந்ததியைப் பெருக்கி வாழ்வில் எழிலை நிரந்தரமாக்க வேண்டு மென்றும் வற்புறுத்து கிறார். ஆதலால் ஷேக்ஸ்பியரின் முதல் 17 ஈரேழ்வரிப் பாக்கள் “இனப் பெருக்கு வரிப்பாக்கள்” (Procreation Sonnets) என்று பெயர் அளிக்கப் படுகின்றன.

++++++++++++++

(ஈரேழ் வரிப்பா -34)

இத்தகைய இனிய நாளை எனக்கு நீ ஏன் வாக்களித்தாய்
ஏன் நான் மழையங்கி மூடாது வெளியேற நீ வழி வகுத்தாய்
மூலாதார வான் முகில்கள் வழியில் என்னைச் சூழ்ந்திடவா
நின் மன வலுவை வெறுக்கும் புகை மூட்டம் மூடி மறைக்கவா
என் சூரியனே ! அது போதாது நீ முகிலை ஊடுருவிச் சென்று
புயல் அடித்த முகத்தின் மீது மழைத் துளிகள் உலர வைப்பது
எவனும் உரைக்க இயலாது சரியாய் திரவம் சுகமாக் குவதை
காயம் ஆறிப் போன தாயினும் அவமானம் நீக்கப் பட வில்லை.
வெட்கப் படினும் அது ஆறுதல் கூறாதென் மனத் துயர்க்கு
வருத்தம் தெரிவிப்பினும் இன்னும் உள்ள தெனக்கு இழப்பு
தீங்கிழைத் தோன் சோகம் சிற்றளவு தெளிவுதான் அளிக்கும்
பெரிதும் பாதிப் படைவோன் அதைத் தாங்கிக் கொள்வான்
ஆ ! காதல் சிந்தும் கண்ணீர்த் துளிகள் யாவும் முத்துக்களே
அவை மதிப்புறும் ஆதலால், தீய வினைகள் நியாயப் படும் !

+++++++++

SONNET 34

Why didst thou promise such a beauteous day,
And make me travel forth without my cloak,
To let base clouds o’ertake me in my way,
Hiding thy brav’ry in their rotten smoke?
‘Tis not enough that through the cloud thou break,
To dry the rain on my storm-beaten face,
For no man well of such a salve can speak,
That heals the wound, and cures not the disgrace:
Nor can thy shame give physic to my grief,
Though thou repent, yet I have still the loss,
Th’ offender’s sorrow lends but weak relief
To him that bears the strong offence’s cross.
Ah but those tears are pearl which thy love sheds,
And they are rich, and ransom all ill deeds.

++++++++++++++

Sonnet Summary : 34

The poet speaks of a quite different feeling than he did in Sonnet 33. He is puzzled and painfully disappointed by the youth, whose callousness dashes any hope of his enjoying a dependable friendship. The opening complaint, again based on the metaphor of the young man as the sun, shows how much the poet’s perceptions have changed. He has been wounded by the youth, and apologies notwithstanding, the scar remains: “For no man well of such a salve can speak / That heals the wound, and cures not the disgrace.”
The poet might lament the inner hurt that he feels because of the youth’s actions, but the sonnet ends with him unable to remain angry. Just as in Sonnet 33’s line 13, “Yet him for this my love no whit disdaineth,” the poet remains steadfast in his devotion to the youth. Although disgraced because of the youth’s actions, the poet in the concluding couplet forgives his friend: “Ah, but those tears are pearl which thy love sheeds, / And they are rich and ransom all ill deeds.” The young man apparently cries because of his offense against the poet and effectively manipulates the poet’s sentiments so that the poet forgives him for jeopardizing their relationship

++++++++++++++++++++++++

Sonnet 34

(Paraphrased)
——————————————————————————–

01. Why did you, the morning sun, promise such a beautiful day,

02. And lead me to leave home without my raincoat,

03. Only to let offensive clouds overtake me on my way,

04. To hide your beauty behind their repugnant fumes?

05. It isn’t enough that you, the sun, now break through the clouds,

06. And dry the raindrops from my weathered face,

07. For no man can speak well of the kind of treatment,

08. That heals the wound, but doesn’t cure the mortification;

09. Nor can your expression of regret give comfort to my sorrow;

10. Although you change your ways, even so, I still have the loss;

11. The offender’s sorrow provides only scant relief

12. To him who suffers the great offense’s burden.

13. Ah, but those raindrops are pearly tears, which you, the morning,
shed because of your love for me,
14. And since they’re rich, they make up for all your bad deeds.

++++++++++++++++

Information :

1. Shakespeare’s Sonnets Edited By: Stanley Wells (1985)
2. http://www.william-shakespeare.info/william-shakespeare-sonnets.htm (Sonnets Text)
3. http://www.sparknotes.com/shakespeare/shakesonnets/section2.rhtml (Spark Notes to Sonnets)
4. http://www.gradesaver.com/shakespeares-sonnets/study-guide/ (Sonnets Study Guide)
5. http://www.gradesaver.com/shakespeares-sonnets/study-guide/short-summary/ (Sonnets summary)
6. The Sonnets of William Shakesspeare By :Lomboll House (1987)

+++++++++++++
S. Jayabarathan (jayabarat@tnt21.com) August 23, 2012
+++++++++++++