தொடுவானம் 150. நெஞ்சில் நிறைந்த அண்ணா.

மீண்டும் விடுதி வாழ்க்கை. தேர்வு முடிவுகள் வந்திருந்தன. எதிர்பார்த்தபடியே சட்டஞ்சார் மருத்துவமும் நஞ்சியியலும்  பாடத்தில் நான் தேர்ச்சி பெறவில்லை. மீண்டும் ஆறு மாதங்கள் கழித்து எழுதி தேர்ச்சி பெறலாம். நஞ்சியியலில் அதிகம் கவனம் செலுத்தினால் போதும்.

ஒரு பாடத்தில் தேர்ச்சி பெறாவிட்டாலும், நான் ஐந்தாம் வருடம் வகுப்பில் சேரலாம். இது எங்களுக்கு இறுதி ஆண்டு! இந்த ஆண்டு இறுதியில் மருத்துவம், அறுவை மருத்துவம், பிரசவமும் பெண்கள் நோயியலும் ஆகிய மூன்று முக்கிய பாடங்களில் தேர்ச்சி பெற்றாக வேண்டும். அதோடு மருத்துவப் படிப்பு முடிந்துவிடும். நான்  மருத்துவன் ஆகிவிடுவேன். என்னுடைய இலட்சியமும் நிறைவேறிவிடும். அப்பாவும் மகிழ்வார். அவர் சிங்கப்பூரிலிருந்து தாயகம் திரும்பிவிடலாம்.

இந்த இறுதி ஆண்டில் நான் மனதை வேறு எதிலும் செலுத்தாமல் இந்த மூன்று பாடங்களில்தான் செலுத்தவேண்டும். அப்போதுதான் காலம் கடத்தாமல் படிப்பை முடிக்கலாம். இந்த மன உறுதியுடன் முதல் நாளிலிருந்தே செயல்படலானேன்.

இந்த மூன்று   பாடங்களும் கடினமானவை. ஒரே முயற்சியில் தேர்ச்சி பெறுவது சிரமம். பலர் பல வருடங்கள் தேர்ச்சி பெறாமல் திரும்பத்திரும்ப முயற்சி செய்வார்கள். இம் மூன்று பாடங்களையும் மூன்று விதத்தில் தேற வேண்டும். எழுத்துத் தேர்வு, நோயாளி பரிசோதனை, நேர்முகத் தேர்வு என்பவயே அம் மூன்றும். இவற்றில் ஒவ்வொன்றிலும் தேர்ச்சிபெற்றாக வேண்டும். ஒன்றில் தவறினாலும் அந்தப் பாடத்தை மீண்டும் ஆறு மாதங்கள் கழித்தே எழுதலாம். இதனால் இறுதி ஆண்டுத் தேர்வுகளை மிகுந்த பயத்துடன்தான் சந்திக்கவேண்டியுள்ளது!

இந்த மூன்று பாடங்களையும் வகுப்பிலும், வார்டிலும் பயின்றும் பயிற்சியும் பெற்றாகவேண்டும். வகுப்பில் பயிலும் நோயை வார்டில் சென்று அந்த நோயால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள நோயாளிகளிடம் சென்று பரிசோதனை செய்து அந்த நோயின் அறிகுறிகள், தன்மைகள், தேவையான பரிசோதனைகள், சிகிச்சை முறைகள், பின் விளைவுகள் போன்றவற்றை அறிந்துகொள்ளவேண்டும். இரவில்  விடுதியில் பாட நூலில் அந்த நோய் உண்டாவதின் தொற்று அல்லது குறைபாடு போன்றவற்றையும் படித்து உணரவேண்டும். அதோடு அது தொடர்புடைய நோய்க்கிருமிகளைப் பற்றியும் நுண்ணியிரியியல் நூலில் படித்தாக வேண்டும். இப்படித்தான் ஒவ்வொரு நோய் பற்றியும் முழுதாக தெரிந்துகொள்ள முடியும். தேர்வின்பொது செயல்முறைத் தேர்விலும் , நேர்முகத் தேர்வில் ஒரு நோய் பற்றி எது வேண்டுமானாலும் கேட்பார்கள். நன்கு தயார் செய்யாமல் போனால் தடுமாறவேண்டிவரும்.தேர்ச்சி பெற முடியாது.

ஆங்கில மருத்துவத்தில் நோய்கள் பற்றி எவ்வளவு ஆழமாக ஆராய்ந்து ஒவ்வொன்றைப் பற்றியும் விளக்கமாகக் கூறியுள்ளனர் என்பதை எண்ணி வியந்தேன். எதையும் அறிவியல் பூர்வமாக ஆராய்வதில் அவர்கள் வல்லவர்களாகவே இருக்கின்றனர். நாமோ எதை எடுத்தாலும் அதில் மூடத்தனத்தை மூலதனமாக வைத்துப்   பார்த்துப்  பழகிவிட்டோம்!  நாட்டு மருத்துவத்திலும், ஆயுர்வேத மருத்துவத்திலும் இதுபோன்ற முறையான ஆராய்ச்சிகள் இல்லாமல் போனது நமக்கு பெருங்குறையே! அதற்கு காரணம் உடற்கூறும், உடலியலும் தெரியாமல் வெறும் மருந்துகளையும் மூலிகைகளையும் தந்து நோயின் தன்மையை உணராமலேயே குணப்படுத்த முயல்வதாகும் என்று நானே எண்ணிக்கொள்வதுண்டு. பாரம்பரிய மருத்துவ முறைகள்  கொண்ட இந்தியாவில் அவற்றை முறையான ஆராய்ச்சிக்கு உட்படுத்தி பதிவு செய்திருந்தால் எவ்வளவோ மேலானதாக இருந்திருக்கும். ஆங்கில மருத்துவத்தின் வரலாறு படிக்க பிரமிப்பூட்டும் வகையில் இருக்கும். ஒவ்வொன்றையும் அவர்கள் எவ்வளவு பாடுபட்டு கண்டுபிடித்துள்ளனர் என்பது வியக்கத்தக்கதாகும். அதையெல்லாம் அறியாமல் இன்று நாம் சுலபமாக அவர்களின் மருத்துவ முறையையும், மருந்துகளையும் சுலபமாக பயன்படுத்தி வருகிறோம்!