நான் குருடனான கதை

தேவ வனங்களின் வண்ணங்களில் தோய்த்து

மொழிகளையொன்றாக்கி வரைந்திட்ட ஓவியத்துக்குக்

கண்களற்றுப் போயிற்று

காலம் நகரும் கணங்களின் ஓசையைக் கேட்கக்

காதுகளற்றுப் போயிற்று

காணச் சகித்திடா அவலட்சணத்தை

தன்னுள் கொண்டது நவீனத்துக்குள் புதைந்தது

புதிதாக மின்னக் கூடுமென்ற நம்பிக்கையோடு

யாரும் காணாச் சித்திரத்தின் உதடுகளில்

வண்ணங்கள் முணுமுணுத்துக் கண்களைத் தேடிற்று

எங்கும் தன் விம்பங்களைப் பொருத்தியபடி

திசைகள் தோறும் ஓடியது உயிரற்ற ஓவியம்

எனது விழிகளை உருவிக்கொண்டு

– எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,

இலங்கை