கருப்பு விலைமகளொருத்தி

வளையல்களைத் தேர்ந்தெடுத்த இடத்தில்

நான் சந்தித்த விலைமகள்

மிகவும் அகங்காரத்துடனும்

அழகுடனும்

கருப்பாகவுமிருந்தாள்

காலையில் நாம் உணவுக்காகச் செல்லும்

உணவகத்தின் இன்னுமொரு மூலையில்

பீங்கான் நிறையச் சோறெடுத்து உண்பாள்

அவளது வயிறு மேடிட்டிருப்பதை

கதிரைகளுக்கிடையேயிருந்து கண்டேன்

கருவுற்றிருந்தாள்

பசியகன்றதும்

மரத்தடிக்குச் சென்றாள்

நாள்தோறும் சந்திக்க நேரும்

அவ் வதனத்தை

எவ்வாறு தாங்கிக்கொள்ள இயலும்

வங்கி முன்னாலிருக்கும்

ஒரேயொரு சிறு நிழல் மரம்

அவளது இருப்பிடம்

ஒருவர் மாத்திரமே இருக்க முடியுமான

அவ்விடத்திலமர்ந்து வயிற்றைத் தடவிக் கொண்டிருப்பாள்

இன்னும் சிறு குழந்தைகள் இருக்கக் கூடும்

இறுதி நாளில்

நான் விசாரித்தேன்

உணவக முகாமையாளரிடமிருந்து

சில தகவல்கள் கிடைத்தன

‘ஆம். அவள் கருவை அழித்துக் கொண்டாள்

இப் பக்கத்து ஆட்களல்ல.’

கவலையோடு சேர்த்து கோபமும் எழுந்ததன்

காரணம் எனக்குத் தெரியும்

என்னால் அப் பெண்ணின் உள்ளத்தை

புரிந்துகொள்ள இயலாது

வயிறு நிறையச் சாப்பிட்டு

செய்வதறியாது

எழுந்து நடந்தேன்

– குமாரி பெர்னாந்து

தமிழில் – எம்.ரிஷான் ஷெரீப்