நீ நீயாக இல்லை …

கவிதை

நீ
உன்னில் பெரும் பகுதியை
இழந்துவிட்டாய்
உன் குரல் மட்டும்
உன்னை
அடையாளம் காட்டுகிறது
உன் திசை ஒரே புள்ளியில்
நின்று கொண்டிருக்கிறது
ஏழையின் தோள் அழுத்தும்
கடனெனக்
கனக்கின்றன நாட்கள்
முதுமையிலிருந்து
உன் மனம்
குழந்தைமை கொண்டுவிட்டது
நீ அறிந்தவை பல
இன்று
உருத்தெரியாமல்
சிதறிக் கிடக்கின்றன

உணவு நீர்
ஊட்ட வேண்டியிருக்கிறது
நீ
நடப்பதற்கு
ஒருவர் துணை தேவைப்படுகிறது
கோலங்கள் உனக்குக்
புள்ளிகளாய்த் தெரிகின்றன
முகம் சோகத்தை
அப்பிக்கொண்டு திகைக்கிறது
வந்து பார்க்கும் தோழிகளிடம்
பாரா முகம் காட்டுகிறாய்

நீ திரிந்துபோய் இருக்கிறாய்
மறதிநோய் உன்னை
உன்னிலிருந்து
எடுத்துப் போய்விட்டது
நாங்கள் எல்லோரும்
உடைந்துபோய்க் கிடக்கிறோம்
—–