அகலிகைக் கல்

மஞ்சுளா 

நீ சொல்ல விரும்பிய 

ஏதோ ஒன்றை 

என் செவிகள் 

புரிந்து கொண்டன 

ஆனாலும் 

உன் விழிகளில் 

ஏதோ ஒரு ஏமாற்றம் 

உன் உதடுகள் 

முணு முணுக்கிறது 

என் இதயம் திறக்க 

எந்தச் சொல்லை 

தேடி எடுப்பது என்று? 

இனிக்கும் சொற்களை 

ஈக்கள் மொய்த்து தின்று விட்டன 

காலத்தின் இடுக்குகளிலிருந்து 

கவனமாக குறி கேட்டு திரும்புகிறேன் 

காற்றோ வெவ்வேறு திசைகளிலிருந்து 

வெவ்வேறு சொற்களை 

சுமந்து வருகிறது 

ஆணின் எந்தச் சொல்லும் பெண்ணில் 

ஒரு கல்லாகி கிடக்கிறது 

அகலிகையின் 

சாபம் அறியாயோ நீ? 

          +++++             -மஞ்சுளா