ஸ்ரீரங்கம் சௌரிராஜன் பெரியவர் நீலமணி 1936 – இல் பிறந்தவர். 57 ஆண்டுகளாகக் கவிதைகள் எழுதி வருகிறார். 1970 -இல் இருந்து புதுக்கவிதைகள் எழுதத் தொடங்கினார். இவர் ஆங்கிலத்தில் எழுதிய கவிதைகள் Second thoughts என்ற தலைப்பில் புத்தகமாக வெளிவந்துள்ளன. ‘ நனையும் ஆம்பல் ‘ என்ற தொகுப்பில் உள்ள நீள்கவிதைதான் ‘ உப்பு நதிகள் ‘ ! இந்த ஒரே கவிதை 29 பக்கங்கள் — 693 வரிகள் கொண்டதால் குறுங்காவியமாக அமைந்துள்ளது. நீலமணிக்கு ‘ […]
தமிழ்மணவாளனின் ‘ அதற்குத் தக ‘ தொகுப்பில் 112 கவிதைகள் உள்ளன. பல கவிதைகள் எளிமையும் நேரடித்தன்மையும் கொண்டவை; சில அடர்த்தியான வெளியீட்டு முறை கொண்டவை. ‘ எதையும் கவிதையாக்கலாம் ‘ என்னும் அணுகுமுறை தெரிகிறது. ‘ தொலைந்து போன கவிதைகள் ‘ — ஒரு படைப்பாளியின் தவிப்பைக் கருப்பொருளாகக் கொண்டது. இது பலரை உஷார்ப்படுத்தும். ஒரு சிறுகதையில் , வைக்கம் முகம்மது பஷீர் ஒரு ஓய்வூதியரின் பாஸ் புத்தகம் தொலைந்து போன தவிப்பைச் சொல்லியிருப்பார். இக்கவிதை […]
‘ இன்னும் சில வீடுகள் ‘ தொகுப்பு 1995 – இல் முன்றில் வெளியீடாக வந்துள்ளது. இவரது கவிதைகள் எளியவை ; தகவல்தன்மை கொண்டவை. சில இடங்களில் வாக்கியங்களில் இடையில் முற்றுப்புள்ளி அமைந்துவிடுகிறது. இது கவிதையில் வடிவச் சிதைவை உண்டாக்கிவிடுகிறது. முதல் கவிதை ‘ பேறு ‘ . இது கிராமியப் பாங்கு கொண்டது . கவிதையின் தொடக்கமே நன்றாக இருக்கிறது. சமீபத்தில் காதல் சுருக்கிட்ட கயிற்றில் தொங்கினாளாம் ஒரு பெண் — ‘ காதல் தோல்வியால் […]
அவன் நடந்து போய்க்கொண்டிருக்கிறான் அவன் நடந்து போய்க்கொண்டிருக்கிறான் தன்னுள் தன்னை அதிகம் நிரப்பிக் கொண்டதில் வழிந்து கொண்டிருக்கிறான் வானத்தை வளைத்துப் போட்ட பின் கடல்களையும் சொந்தமாக்கிய மகிழ்ச்சி அவன் நெஞ்சில் கற்பனைக் கோட்டையின் சுவர்கள் பளபளக்கின்றன அவன் மனத்தில் இருந்த கூரிய முட்காடு முற்றிலும் எரிக்கப்பட்டதில் அவ்விடம் கருமை பூத்துக் கிடக்கிறது அவன் பின்னால் வந்து விழுகிற பழிச்சொற்கள் அவன் செவி புகுவதேயில்லை யாரும் ஏற்றுக் கொள்ளாத தனி ராஜ்ஜியத்தில் அவன் மட்டும் இருக்கிறான் ராஜாவாக … […]
ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்க்க முடியாதபடி கெட்டி தட்டிப்போய் மலையாய் நிற்கிறது வெறுப்பு முதுகின் பின்னால் நீ பேசிய எல்லா சொற்களும் முள் கிரீடம் அணிந்த வண்ணம் என் முன் வந்து கோரமாய்ச் சிரிக்கின்றன தீயின் முன் நின்றுகொண்டு உன்னால் இனிப்பு உண்ண முடிகிறது என் திசை வரும் காற்று முழுவதையும் வெப்பமேற்றி அனுப்புகிறாய் தீயைப் பங்கு வைக்கும் முயற்சியில் எனக்கு மட்டும் அதிக அளவு கிடைத்தது எப்படி ? […]
உதடுவரை வந்து திரும்பிப் போன சொற்கள் எல்லோருக்கும் உண்டு காதலைச் சொல்லவோ கடன் கேட்கவோ வேலை கேட்கவோ மன்னிப்புக் கேட்கவோ என எத்தனையோ இயங்குதள பேதங்கள் கொண்டவை அவை நஷ்டத்தை மட்டுமன்றி சமங்களில் லாபம் தந்து உறவு காத்தல் நாகரிகம் பேணல் பொறுமைக்கான அடையாளம் சேர்த்தல் எனப்பல பரிமாணங்கள் கொள்கின்றன அந்தச் சொல்லாத சொற்கள் அதன் விலை சிலர் வாழ்கையையே பலியிடும் ஆனாலும் சொல்லாத சொற்களுக்கு சொன்ன சொற்களைவிட நன்மதிப்பு இருக்கத்தான் […]
ஸ்ரீரங்கம் சௌரிராஜன் கரசூர் பத்மபாரதி புதுச்சேரி மண்ணின் மகள். ‘ நரிக்குறவர்கள் இனவரைவியல் ‘ என்ற வாழ்வியல் ஆய்வு நூலின் ஆசிரியை. ‘ சிசு ‘ இவருடைய மூன்றாவது கவிதைத் தொகுப்பு. இதில் உள்ளவை அனைத்தும் துளிப்பாக்கள். பெண்ணியச் சிந்தனையாளரான பத்மபாரதியின் பல புதிய சிந்தனைகள் இதில் காணப்படுகின்றன. இதைப் படக்கவிதைப் புத்தகம் என்றும் சொல்லலாம். கண்ணும் கண்ணும் பார்த்தால் சாதல் என்றே அர்த்தம் ‘ பல்லிகளின் நடுவே கொசு ‘ — மேலோட்டமாகப் பார்த்தால் திரைப்படத் […]
பள்ளிக்குச் செல்லும் முதல் நாள் கண்ணீரில் மூழ்கிக்கிடக்கும் அந்தக் குழந்தையின் முகம் மெல்ல மேலெழுந்து தெரிகிறது பல நாட்கள் பள்ளிக்குச் செல்வதுபோல் பாவனை காட்டிய ஆர்வம் இப்போது வடிந்துவிட்டது புதிய உடைகள் அவனை மகிழ்ச்சி அடையாமல் செய்தது இதுதான் முதல் முறை கனமில்லாப் பள்ளிப் பைகூட அவன் தோளை வலுவாக அழுத்தியது இதுவரை சுமக்காத பாரம் தண்டிக்கிறது அம்மாவின் பாதுகாப்பை முதன்முதலாக அவன் இவ்வளவு மூர்க்கமாய் வெறுத்தில்லை ஆட்டோவில் […]
1. அபாண்டம் நம் மீது வீசப்படும் அபாண்டம் ஆயிரம் கால்கள் முளைத்த விஷப் பூச்சியாய் ஊர்ந்து நம் மனத்தை அரிக்கத் தொடங்குகிறது கல்வி நிலையத்தில் படிப்பவர்கள் மீதும் அலுவலகத்தில் பணியாற்றுபவர்கள் மீதும் இன்னும் மிக எளிதாக வீட்டில் வயதானவர்கள் மீதும் அது வீசப்படுகிறது அதை வீசுபவர்கள் எப்போதும் சந்தேக இயல்பினராய் பொறுப்பற்றவர்களாய் இருக்கிறார்கள் நேரடியாகவும் புறங்கூறுதல் மூலமும் அது எந்தத் தடையுமின்றி நம்மைத் தைக்கிறது இந்தக் கசப்பை விழுங்கவும் முடியாமல் துப்பவும் முடியாமல் நாம் துன்புறுகிறோம் அபாண்டம் […]
அறைந்து பூட்டப்பட்டுவிட்டது கதவு ! அதன் சாவி ஒரு முரட்டுக் கரத்தால் யாரும் மீட்டெடுக்க முடியாத ஆழ் கடலில் வீசப்பட்டுவிட்டது ! மனிதர்களுக்குப் புரியாத குயிலின் குரலில் அதை நான் முகரியில் இசைத்துக் கொண்டிருக்கிறேன் எனக்கான உலகத்தில் தனிமையின் விரல் பிடித்தபடி என் கூடவரும் சொற்களால் வண்ண வண்ண உருவங்கள் செய்து மகிழ்கிறேன் ! எப்போதும் கோடையின் தகிப்பை உண்டு காலம் நொண்டியடிக்கிறது ! […]