மனனம்

எண்ணிப்பார்க்கவியலாத பொழுதுகளில்

உள்ளுக்குள் கரைகிறது

இனம் புரியாதது

சொற்களால் கலையாத கரைகளின் மீதமர்ந்து

வருத்துகிறது நினைவு

படாத தழும்புகளில் வலி நிரப்பி

பாடாய் படுகிறது மனது

சொல்வதற்கு என்ன இருக்கிறது

கழுவ முடியாத கறைகள் பற்றி

எனக்கென்று வாய்கும் அது

நிச்சயமான ஒரு நிகழ்வு தான்

கனிந்து கீழ் வீழ்ந்தாலும்

முளைப்பதில்லை மனித விதை

அதனால்

திளைத்து மகிழ்வதில்லை

மனனித்த வாழ்க்கை.

– சு.மு.அகமது.