ஆர் வத்ஸலா
உன் மௌன விலகல்
கணக்கில்லா காலம்
என்னை வதைத்தது
துன்பத்தை துரத்த
கோபத்திற்காக
பிரார்த்தித்தேன்
ஒவ்வொரு நொடியும்
கோபம் செவி சாய்க்க மறுத்தது
கோபத்தின் மேல்
கோபமா கொள்ள முடியும்?
வதைத்து
வதைத்து
அலுத்தது துன்பம்
பழக்கப்பட்ட
துன்பம்
விலகுகையில்
விவரிப்புக்கு அப்பாற்பட்ட
பீதி சூழ்ந்தது
அதனிருந்தும்
மீண்டாகி விட்டது
உன் மேல்
கோபமில்லை
வருத்தமில்லை
புகாரில்லை
உனக்காக
முன்பு போல
பிரார்த்திப்பதில்லை
யாரையும் நான் சபிப்பதில்லை
உனை நினைக்கையில்
எனக்கு எந்த உணர்வுமில்லை
ஒரு சிறு ஆயாசத்தை தவிர
