வளவ. துரையன்
கல்லூரி மாணவனின்
அடையாள அட்டை
அநாதையாகக் கிடக்கிறது.
ஓட்டுநர் முன்பக்கம் சாய்ந்து
உறங்குவதுபோலக் கிடக்கிறார்.
முதுகு ஏறி இறங்குகிறது.
காலைப் பிடித்துக் கொண்டு
கதறும் கிழவர் ஒருவர்
கதறலை நிறுத்தவே இல்லை.
அலுவலகமோ பள்ளியோ
செல்லவேண்டிய
அந்தப் பெண்மணி
கீழே கிடக்கும்
சாப்பாட்டுப் பெட்டியின்
நசுங்களைப் பார்க்கிறார்.
நகரம் பார்க்கலாம்
என்றிருந்த காய்கறிகள்
வழி தெரியாமல்
கீழே சிதறி அழுகின்றன.
லேசாகத்தான் மோதினாய்
பரவாயில்லை என்கிறது
புளியமரம்
தன்னை முத்தமிட்டு நிற்கும்
அந்தப் பேருந்திடம்.
—–வளவ. துரையன்
