பிரகாஷ் தேவராஜு . ‘நான்’ நேசிக்கின்றேன் ….‘என்’ நண்பர்களை‘என்’ குடும்பத்தை‘என்’ மக்களை‘என்’ நாட்டை‘என்’ உலகத்தை‘என்’ பிரபஞ்சத்தை பிரபஞ்ச வெளியில் பறந்த பின்னரே உணர்கின்றேன்… ‘நான்’ நேசித்த யாவும் எனதில்லை.‘நான்’ அவற்றினுள்ளே –கலந்து போன கலவையாய், கரைந்து போன கரைசலாய்.கண் காணும் காட்ச்சித்துளியை நுண்ணோக்கி பெரிதாக்கி காட்டுவது போலே –இந்த மகா பிரபஞ்சத்தின் மீச்சிறு துளி நான்!நான், நீ, உன்னுடன், என்னுடன் இருக்குமனைத்தும்!மழைத்துளி மண்ணில் சேர்ந்து ஓடையாய், சிற்றாறாய், பேராறாய், கடலாய், சமுத்திரமாய் – ஆவது போலே ,உயிரானதும், […]
