மார்க்ஸின் கொடுங்கனவு – தனியுடமை என்பது தொடர்கதையா ? – புதிய சித்தாந்தத்திற்கான நேரம்?

This entry is part 30 of 45 in the series 4 மார்ச் 2012

– டெனிஸ்கொலன்

நாகரத்தினம் கிருஷ்ணா

மார்க்ஸை மறுவாசிப்பு செய்ய இதைக்காட்டிலும் உகந்த தருணம் இருக்க முடியாது. 1989 ம் ஆண்டு பெர்லின் சுவர் இடிந்ததும், கிழக்கு ஐரோப்பாவை பொறுத்தவரை பொதுவுடமையும் உடன் இடிந்ததென சொல்லவேண்டும். குடியில்லாத வீட்டில் குண்டுபெருச்சாளி உலாவும் என்பதுபோல பாசாங்குகாட்டி பொதுவுடமையை சுற்றிவருகிற நாடுகளும் ஒன்றிரண்டு இருக்கத்தான் செய்கின்றன. இவற்றுக்கெல்லாம் மார்க்ஸை குறை சொல்ல முடியுமா? சோவியத் நாட்டில் காம்ரேட்டுகள் தோற்றதற்கு சோவியத் மார்க்ஸிஸம் (லெனினிஸமும், ஸ்டாலினிஸமும்) காரணமேயன்றி கார்ல்மார்க்ஸின் மார்க்ஸிஸம் காரணமல்ல என்பதை நினைவுகூர்தல் வேண்டும். இன்றைக்கும் எதிர்கால வல்லாதிக்க நாடுகள் என தீர்மானிக்கபட்டிருக்கிற இந்தியாவிலும் சீனாவிலும்(?) என்ன நடக்கிறது, ஏன் இந்த நாடுகளைத் தேடி மேற்கத்தியநாடுகளின் மூலதனம் வருகிறது? மார்க்ஸிடம் கேட்டால் காரணம் சொல்வார். தொழிலாளிகளின் ஊதியத்தை முடிந்த மட்டும் குறைத்து உபரிமதிப்பை அதிகரிப்பதென்ற விதிமுறைக்கொப்ப முதலாளியியம் தொழிற்பட இங்கு சாத்தியக்கூறுகள் அதிகமுள்ளன என்பதுதான் உண்மை.

ஆக மார்க்ஸின் தீர்க்க தரிசனம் சாகாவரம்பெற்றது, ஆனால் பாதி கிணறுமட்டுமே தாண்டுகிறது. முதலாளியியமோ நெருக்கடியிலிருந்து மீளும் சாமர்த்தியம் பெற்றதாக உள்ளது. எனவே யோசிக்க வேண்டியிருக்கிறது. இவ்வுண்மைகளின் அடிப்படையில் மார்க்ஸ் அன்றைய காரணகாரியங்களின் அடிப்படையில் கட்டமைத்த கருத்தாக்கத்தை மாறுபட்ட இன்றைய சூழலில் மறு ஆய்வுசெய்வது அவசியமாகிறது. அவர் கருதுகோள்களில் சில இன்றைக்கு ஒத்திசைவானவை அல்ல. உ.ம். மார்க்ஸ் காலத்தில் ஓரிடத்தின் இயற்கை மூலகூறுகளை சரக்காக மாற்றும் போக்கு, உற்பத்தி நிகழ்முறையாக இருந்தது. உலகமயமாக்கல் என்ற பெயரில் இன்று உற்பத்திநிகழ்முறையில் பங்கெடுப்பவர்களையும், இறுதியில் இலாபம் பார்ப்பவர்களையும் அத்தனை சுலபமாக அடையாளபடுத்திவிடமுடியாது. தொழிலாளிகளுக்கு எதிராக முதலாளிகள் என்றவரிசையில் இடைத்தரகர்களாக செயல்படும் அரசியல்வாதிகள் போன்றோரையும் கணக்கிற்கொள்ளவேண்டும்.அதுவன்றி ஆயிரத்தெட்டு காரணங்கள் இருக்கின்றன.

பொதுவுடமையை வீழ்த்தியதாக பரணிபாடும் முதலாளியியம் வென்றிருக்கிறதென்று உருதியாய் சொல்வார்களா என்றால், இல்லை. எத்தைத் தின்றால் பித்தம் தெளியலாம் என்ற நிலமை. மேற்கத்திய நாடுகளும்; தன்னை வெல்வார் இல்லையென இருமாந்திருந்த அமெரிக்காவும் தலையில் கைவத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்திருக்கின்றன. சீனாவும் இந்தியாவும் பிரேசிலும், ரஷ்யாவும் இவர்களுக்கு கைகொடுத்து கரையேற்றவேண்டிய கட்டாயம் நாளை நிகழலாம். ஆக மார்க்ஸை மறுவாசிப்பு செய்து மாற்று வழிமுறைகளை கண்டெடுத்தாக வேண்டிய சூழலில் உலகம் இன்றிருக்கிறது. நூலாசிரியர் டெனிஸ் கொலன் தன் பங்கிற்கு சிலவற்றை முன்வைக்கிறார்.

தத்துவ பேராசியராக பணியாற்றிவரும் டெனிஸ் கோலன்(Denis Collin). கார்ல்ஸ் மார்க் சிந்தனையில் தோய்ந்தவர். மார்க்ஸிய சிந்தனையை பழமைவாதிகளிடமிருந்து விடுவித்து நவீன காலத்திற்கொப்ப மாற்றங்களை கொண்டுவர நினைக்கும் சிந்தனாவாதி. பதினைந்துக்கு மேற்பட்ட அவரது நூல்கள் (தத்துவம் மற்றும் மார்க்ஸிய சிந்தனையை மையமாகக்கொண்டவை) அனைத்துமே உலகின் கவனத்தைப் பெற்றவை, விவாதத்திகுரியவை.

மார்க்ஸின் கொடுங்கனவு -தனியுடமையென்பது தொடர்கதையா (Le Cauchemar de Marx Le capitalisme est-il une histoire sans fin ?, Max Milo னditions, 2009) இந்த நூல் நிச்சயம் வரவேற்பை பெறுமென்பதில் ஐய்யமில்லை. இந்திய மொழிகளில் ஏனைய மொழிகளுக்கு கிடைக்காத வாய்ப்பு தமிழுக்கு கிடைத்திருக்கிறது. நூலுக்க்காக திரு தியாகுவின் மொழிபெயர்ப்பில் வெளிவந்த தமிழ் ‘மூலதனம்’ நூலையும், பிரெஞ்சு மொழி பெயர்ப்பில் வெளிவந்த ‘Le Capital’ நூலையும் படிக்கவேண்டியிருந்தது. நூலின் வெற்றிக்கு தியாகுவும் மறைமுகமாக உதவி செய்திருக்கிறாரென சொல்லவேண்டும். அவருக்கு நன்றிகள். இந்நூலின் பதிப்பிற்கு வழிவகுத்த காலச்சுவடு பதிப்பகத்திற்கும் நண்பர் கண்ணனுக்கும், வழக்கம்போல அரிய யோசனைகளை வழங்கி மொழிபெயர்ப்பு சிறப்பாக அமைய காரணமாகவிருந்த மரியாதைக்குரிய திரு.எம்.எஸ் அவர்களுக்கும் நன்றிகள் பல.

“மனிதன் என்பவன் இயல்பிலேயே தனித்தவன் பிறருடனான சூழலில் மகிழ்ச்சிகொள்பவனல்ல” என்ற ரூஸ்ஸோ வின் வரிக்கும் இந் நூலுக்கும் நிறையவே தொடர்புள்ளது அன்னாருக்கு இந்நூல் சமர்ப்பணம்.

(மார்க்ஸின் கொடுங்கனவு – தனியுடமை என்பது தொடர்கதையா ?
நூலுக்கு மொழிபெயர்ப்பாளர் முன்னுரை)

மார்க்ஸின் கொடுங்கனவு
– தனியுடமை என்பது தொடர்கதையா ?
விலை ரூ 200
Kalachuvadu Publications Pvt.Ltd.
669 K.P. Road, Nagarcoil -629001

Series Navigationஉழுதவன் கணக்குபருந்தானவன்
author

நாகரத்தினம் கிருஷ்ணா

Similar Posts

6 Comments

  1. Avatar
    sathyanandhan says:

    Sir, The essence of Marxism are of two folds one the supremacy of human resource and the other is the duty of the government to ensure fair and equitable distribution of wealth. Missing the core of his ideology is the mistake of his followers only. Globalization has clearly shown that capitalist (read corporate also) if left unchecked can even make governments bankrupt. Regards Sathyanandhan

  2. Avatar
    K.R.Athiyaman says:

    டாஸ் கேபிடல் உபரி மதிப்பை பற்றி தான் விரிவாக பேசுகிறது. மார்க்ஸிசத்தின் அச்சாணி அதுதான். ஆனால் இந்த labour theory of surplus value கடந்த 150 ஆண்டுகளில் பொய்பிக்கப்பட்டு பல காலம் ஆகிறது. அடிப்படையே தவறு. இதை பற்றி நான் முன்பு எழுதிய பதிவு :

    http://nellikkani.blogspot.in/2009/11/blog-post.html
    ‘உபரி மதிப்பு என்னும் மாயயை’

  3. Avatar
    K.R.Athiyaman says:

    மார்க்சிஸம் ஒரு pseudo-science என்பதற்க்கு முக்கிய காரணம் : மார்க்ஸ் predict செய்த decay of capitalism due to progressive decrease in the ‘net suprlus value’ of the system வரவேயில்லை. அவரின் projection of recurring cycles of business cycles, with each new cycle being worse than the previous one while the standard of living of the workers decrease in due course : இவை நடக்கவில்லை. மாற்றாக, தொழிலாளர்களின் standard of living improved over the decades, esp in developed nations.

  4. Avatar
    Nalliah Thayabharan says:

    அன்று தமக்குச் சொந்தமான கிழக்கிந்தியக் கம்பனி மூலம், இந்தியா, இலங்கை போன்ற நாடுகளைக் கொள்ளையடித்த ரொத்ஸ்சைல்ட் (ROTHSCHILD) கும்பல், இன்று அமெரிக்க டாலரை அச்சிடும் தமக்குச் சொந்தமான பெடரல் ரிசெர்வ் (FEDERAL RESERVE) போன்ற தனியார் வங்கிகள் மூலம், எதுவித ஆதார சொத்துக்களும், மூலதனமும் இன்றி நூற்றுக் கணக்கான பில்லியன் கணக்கில் நாணயத்தாள்களை அச்சிட்டு உலகைக் கொள்ளையடிக்கிறார்கள்.
    அன்று உழைப்பை சார்ந்து உழைப்பாளர்களாலும் தொழிலாளர்ளாலும் உருவாக்கப்பட்ட விவசாயப்பொருட்கள், உற்பத்திப்பொருட்கள் போன்றன தங்கத்திற்கும் வெள்ளிக்கும் கைமாறின. ஆனால் இன்று தங்கம், வெள்ளிக்கு கைமாறியது போய் சர்வதேச செலாவணியான எதுவித ஆதார சொத்துக்களும், மூலதனமும் இன்றி ரொத்ஸ்சைல்ட் (ROTHSCHILD) கும்பலுக்குச் சொந்தமான பெடரல் ரிசெர்வ் (FEDERAL RESERVE) அச்சிட்ட அமெரிக்க டாலருக்கு மக்களின் உழைப்பும், நாடுகளின் இயற்கை வளங்களும், உற்பத்தி பொருட்களும் கைமாறுகின்றன என்றும், ரொத்ஸ்சைல்ட் (ROTHSCHILD) கும்பலுக்கும் அவர்களது ஏகபோகக் கூட்டுகளுக்கும் இல்லாமையிலிருந்தே உருவாக்கிய கடனட்டைகளை, வங்கிகளுக்கு விஸ்தரித்து, கடனட்டைகள் மூலம் சாதாரண மக்களை பில்லியன் கணக்கில் கொள்ளையடிக்கின்றார்கள்.
    தனிநபர்களும், பெருநிறுவனங்களும், வங்கிகளிடமிருந்து நுகர்வு மற்றும் முதலீட்டுக் கடனை நம்பி இயங்க வேண்டிய கட்டாய சூழ்நிலை உருவாகிவிட்டது. எதுவித ஆதார சொத்துக்களும், மூலதனமும் இன்றி, வெறுமையிலிருந்து உருவாக்கம் பெற்ற வங்கிக்கடன்களைப் பெற்றுக் கொண்ட பன்னாட்டு தொழில் நிறுவனங்களும், எதுவுமேயில்லாமல் வெறுமையிலிருந்து உருவாக்கம் பெற்ற வங்கிகளின் நுகர்வோர் கடன், ஈட்டுக் கடன் மற்றும் கடனட்டைகளைப் பெற்றுக் கொண்ட தொழிலாளர்களும், நிரந்தரமாகக் கடன்காரர்களாக மாற்றப்படுவதோடு இவ்வங்கிக் கடன்பழுக்கள் மேலும் உயருமே தவிர, முற்றாக திருப்பிச் செலுத்தப்பட இயலாது.
    வங்கிக் கடன்தான் மூலதனம் என மாறிப்போயுள்ள, சேமிப்பே இல்லாத “கடன்” (CREDIT) மயமான உலகில், தொடர்ந்து துரத்தும் கடன் பழுவால் ஏற்படும் பணப் பாய்ச்சல் (CASH FLOW) குறைவினால், பன்னாட்டு தொழில் நிறுவனங்களும், தொழிலாளர்களும் ஒருவருக்கொருவர் எதிராகச் சண்டையிட்டுக் கொள்வார்களே தவிர, பன்னாட்டு தொழில் நிறுவனங்களும், தொழிலாளர்களும் ஒன்றுபட்டு எதுவுமேயில்லாமல் வெறுமையிலிருந்து உருவாக்கம் பெற்ற வங்கிக்கடன்கள் மற்றும் கடனட்டைகள் மூலமாக தம்மைத் தொடர்ச்சியாகக் கொள்ளையடித்துக் கொண்டே இருக்கின்ற ரொத்ஸ்சைல்ட் (ROTHSCHILD) கும்பலுக்கும் அவர்களது ஏகபோக நிதி மூலதனக் கூட்டுகளுக்கும் எதிராகப் போராடமாட்டார்கள்.
    நாட்டு மக்களின் ஆரோக்கியம், கல்வி போன்றவற்றை பேண, செலவிடப்பட வேண்டிய மக்களின் வரிப்பணம், அரசாங்கங்களின் வங்கிக் கடன் சுமைக்கு வட்டியாக செலவிடப்படுகின்றது. 20,000 பில்லியன் டாலர் வங்கிக் கடனில் மூழ்கி இருக்கும் அமெரிக்க அரசாங்கம் முதல் 500 பில்லியன் டாலர் வங்கிக் கடனில் ஆழ்ந்து போயுள்ள கிரேக்க அரசாங்கம் வரை அனைத்து அரசாங்கங்களும், பெருவர்த்தக நிறுவனங்களும், சாதாரண மக்களும் தீராத வங்கிக் கடன்களில் மூழ்கி, முன்னொருபோதும் முகம் கொடுத்திருக்காத புதிய “கடன்” சவால்களை எதிர் கொண்டு திண்டாடும், அனைத்தும் “கடன்” மயமான இன்றைய உலகில், வீடுகள், வியாபாரங்கள் உட்பட அனைத்தும் ஈட்டுக் கடன்கள் மூலம் வங்கிகளின் கைவசமான இன்றைய காலகட்டத்தில், உலக நிதிச் சந்தையில் உண்மையான உற்பத்தி சம்பத்தப்பட்ட நிதி பரிவர்த்தனைகள் வெறும் 1 சதவீதமாகவும், 99 சதவீதமான பரிவர்த்தனைகள் பந்தய ஒப்பந்தங்களும் ஊக வணிகங்களாகவும் (FUTURES & DERIVATIVES) மாறிவிட்ட தற்போதைய சூழ்நிலைகளில் “மூலதனம்” பற்றி நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னர் எழுதப்பட்ட பல விடயங்களெல்லாம் இத்துப்போன கருத்துக்களினதும் காலாவதியான தகவல்களினதும் குவியல்களாக மாறிவிட்டன.
    உலகம் பூராக, உலகவங்கி (WORLD BANK), சர்வதேச நாணய நிதியம் (INTERNATIONAL MONETARY FUND), பெடரல் ரிசெர்வ் (FEDERAL RESERVE), உள்ளிட்ட பல்வேறு வங்கிகளினதும், நிதி மையங்களினதும் சொந்தக்காரர்களான சர்வவல்லமை பொருந்திய ரொத்ஸ்சைல்ட் (ROTHSCHILD) கும்பலினதும், ரொக்கபெல்லர் (ROCKEFELLER), வாபேர்க் (WARBURG) மற்றும் மோகன் (J.P.MORGAN) உள்ளிட்ட ரொத்ஸ்சைல்ட் கும்பலினது ஏகபோக நிதி மூலதனக் கூட்டுகளினதும் “பணநாயகம்” அனைத்து நாடுகளிலும் ஜனநாயகத்தை அழித்தொழித்துவிடும்.
    அமெரிக்கா முதல் ஆபிரிக்கா வரை உலகளாவிய ரீதியில், மக்களனைவரும் அச்சுறுத்தல்கள் மூலமும், பயத்தினூடாகவும், கட்டுப்படுத்தப்பட்டு, இலகுவில் ஆளப்படக் கூடியவர்களாக உருவாக்கப்படுகின்றார்கள். 99 சதவீதமான மக்களின் சிந்தனை அன்றாட வேலைச் சுமையுடனும், அடுத்தநேர உணவுடனுமே மட்டுப்படுத்தப்படுகின்ற சூழ்நிலை உருவாக்கப்படுகின்றது.
    எண்பதுகளில் மேற்குலகமும், சோவியத் யூனியனும் பொருந்திக் கொண்டிருந்த போது, சோவியத் யூனியனை வீழ்த்துவதற்காக, ஆப்கானிஸ்தானில் வேற்றுநாட்டு இசுலாமிய தீவிரவாத இளைஞர்களை ஆயுதபாணிகளாக்கி, சோவியத் யூனியனுக்கு எதிராக யுத்தத்தை நடாத்தி வந்த அமெரிக்காவுக்கு மட்டுமல்ல, இதரநாடுகளுக்கும் எதிர்காலத்தில் அதே இசுலாமிய தீவிரவாத இளைஞர்களால், பலத்த பிரச்சனைகள் வருவதோடு, எதையும் உருப்படியாக மக்களுக்காக செய்யாது அழிவை மட்டுமே செய்கின்ற இசுலாமிய தீவிரவாத இளைஞர்களினால், அதிகளாவினாலான உயிரிழப்புகளையும், அழிவுகளையும் ஏற்படுத்த முடியுமே அன்றி, ஒருபோதும் மக்களுக்கு அமைதியையும் நிம்மதியையும் ஏற்படுத்த இயலாது
    – நல்லையா தயாபரன்

  5. Avatar
    Nalliah Thayabharan says:

    Moses Mordechai Marx Levi’s (aka Karl Marx) effort to derive the market price of goods from their value, the labor that went into them, was a vestige of the 19th-century economic theories of David Ricardo and John Stuart Mill. By the time Marx died, economists had already given up trying to relate price to value and were beginning to understand that value was a chimera. With the growing dominance of technology, it had become impossible to locate value in the time required to produce goods, as Marx, following Ricardo and Mill, had tried to do. Machines can make products incredibly fast; but these products aren’t worth any less than if workers had spent days toiling at them, as Marx’s theory suggests. Marx’s essential idea, influenced by Ricardo, was that capitalism would become less and less profitable and that its downward spiral toward the abyss of deflation—lower prices, lower profits—would be followed by worldwide revolution. Instead, capitalism has become vastly more profitable.

    Marx’s writing style was a calamity: full of sometimes puerile vehemence, Marx heaped scorn on his opponents, inaugurating the long Marxist tradition of mercilessly deriding anyone with incorrect opinions. Marx displayed particular contempt for the high-living, dandyish Ferdinand Lassalle, a fellow socialist also of Jewish origin. In a letter to Engels, Marx mocked Lassalle, who supposedly had African ancestry, as a repulsive “combination of Jewry and Germanism with the negroid basic substance”; “the pushiness of this lad is also nigger-like,” he added. In Marx’s pamphlets, mudslinging abounds: His opponents are generally idiots, traitors, and scoundrels, but these heavy-handed insults tend to make us doubt Marx himself, since he relies so much on vituperation instead of reasoned argument.

    The purpose of Marx’s work was to sabotage the nascent socialist movement; he reframed all of the socialists who came before him as exponents of “utopian socialism” and his ideas as so-called “scientific socialism”, the theory of which the people must follow dogmatically as a secular religion, no matter how much it fails in practice. It should be noted that before Marx ever wrote a word the socialist movement already existed in Germany, France, Britain and elsewhere, each with their own national expressions and ideas of how to improve the situation of the working-class following the Industrial Revolution. In later times, after Marx and especially after Lenin used his work to create Bolshevism, his followers have tried to monopolise the phrase and insist unless you follow Marx’s theories, you cannot be a socialist. This is a clear fraud and usurpation.

    Marx’s best known work is the book Das Kapital, which fails to mention that money is printed out of thin air and keeps the name of his cousins, the Rothschilds, out of it, despite the fact that they were the richest and most powerful capitalist family in the whole world. Rothschild hired Marx to draft a social doctrine to invert moral order for centralizing their nation state’s wealth Into Rothschild controlled coffers. Marx saw free trade as positive because it undermines established nations and cultures.

    The most pronounced and consistent aspect of Marx’s ideology was his extreme and radical hatred of Russia and everything to do with the culture of that nation. Marx and Engles regarded Russians and Slavs in general as subhuman (völkerabfall) barbarians. Marx used the newspaper Neue Rheinische Zeitung to try and incite a war against Russia. This Russophobia was also behind the strange alliance with Tory, David Urquhart, when he moved to London and Marx thus has the blood of the people who died in the Crimean War on his Jewish hands. Henry Hyndman, who spent many hours in Marx’s company in his Record of an Adventurous Life attributed this anti-Russian obsession to Marx’s Jewish ethnocentrism.

    In 1863, President Abraham Lincoln discovered that the Tsar of Russia (by then, Alexander II) was also having problems with the Rothschilds; as he was refusing their continual attempts to set up a central bank in Russia. The Tsar then gave President Lincoln some unexpected help: he issued orders that if either England or France actively intervened in the American Civil War, and help the South, Russia would consider such action a declaration of war, and would take the side of President Lincoln. To show that he wasn’t messing about, he sent part of his Pacific Fleet to port in San Francisco and another part to New York. Neither England nor France intervened in the American Civil War, but the Rothschilds would not forget about Russia.

    But first let’s go to Germany a few years back to look at a key figure from the communist movement. It is well known that Marx was from a Jewish origin; he was the son of Herschel Mordechai (lawyer and socialist philosopher), who changed his name to Heinrich Marx. But what most people don’t know is that Karl Marx had family ties with the Rothschilds; through his great grandfather (Barent Cohen), who was also the paternal grandfather of Nathan Rothschild’s wife (Hannah Barent-Cohen). In 1845, Karl Marx moved to Brussels, where, with German philosopher, Friedrich Engels, who he met in Paris in 1844 (where they allegedly joined the Grand Orient Lodge, and together reorganized the Communist League. In 1848 Marx and Engels published the Communist Manifesto; commissioned by the Communist League; though it is also believed that most of the ideals contained in it were already circulating around secret societies since the times of Adam Weishaupt. Marx and Engels’ writings would later inspire the leaders of the Russian Revolution, like Leon Trotsky and Vladimir Ilyich Ulyanov (Lenin); both also from Jewish origins.

    However, to understand how the Rothschild family was directly involved in the Russian Revolution, we first need go back again to 18th century Germany. In 1785, Mayer and his family moved to a larger house, at 148 Judengasse; a five story house known as “The Green Shield” which they shared with the Schiff family; a distinguished rabbinical family. In 1866, Jacob Schiff moved to New York. In 1867, he joined the Budge, Schiff & Company, and in 1875 he leaded the Kuhn, Loeb & Co (and married Solomon Loeb’s daughter). He then directed many important corporations, including: the National City Bank of New York, Equitable Life Assurance Society, Wells Fargo & Company, and the Union Pacific Railroad.

    On December 07,1895, Lenin was arrested for plotting against Tsar Alexander III and was then imprisoned and later exiled to Eastern Siberia. At exile’s end in 1900, Lenin travelled Russia, Munich, Prague, Vienna, Manchester and finally London; where he co-founded the newspaper Iskra (“Spark”). Leon Trotsky was also arrested in 1898 and also sent to exile to Siberia in 1900. In 1902, he escaped from exile and also moved to London, were he wrote for the Iskra newspaper; where he met Lenin. To cut a long story short, Trotsky travelled to New York, where in 1917 he got $20 million dollars from Jacob Schiff. Along with Schiff’s $20 million, he also received money from: Sir George Buchanan, the Warburgs, the Rockefellers, the partners of J.P. Morgan (with at least $1 million), Olaf Aschberg (of the Nye Bank of Stockholm, Sweden), the Rhine Westphalian Syndicate, a financier named Jovotovsky (whose daughter later married Leon Trotsky), William Boyce Thompson (a director of Chase National Bank who contributed $1 million), and Albert H. Wiggin (President of Chase National Bank). According to Jacob Schiff’s grandson, and as it is shown in a report on file with the State Department, Jacob Schiff (long time associate of the Rothschilds) not only financed the Communist Revolution in Russia, he also bankrolled the first five year plan for Stalin through his firm, Kuhn Loeb and Co. Schiff spent millions to overthrow the Tsar. He was sending money to Russia long after the true character of the Bolsheviks was known to the world. Schiff raised $10 million, supposedly for Jewish war relief in Russia, but later events revealed it to be a good business investment. Arsene de Goulevitch, an important White Russian General, wrote: “The main purveyors of funds for the revolution, however, were neither the crackpot Russian millionaires nor the armed bandits of Lenin. The ‘real’ money primarily came from certain British and American circles which for a long time past had lent their support to the Russian revolutionary cause. The important part played by the wealthy American banker Jacob Schiff in the events in Russia, though as yet only partially revealed, is no longer a secret.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *