அருணா சுப்ரமணியன் –

This entry is part 9 of 13 in the series 25 ஜூன் 2017

இதமாய் வருடுது காற்று

இன்பத் தேனாய் பாயுது

குருவிகளின் கொஞ்சல்

குதித்து ஓடும் அணிலின்

துள்ளலில் அத்தனை குதூகலம்

பூக்களின் வண்ணங்கள்

கண்களை குளிர்வித்தன

நடைப்பயிற்சியின்

ஒவ்வொரு சுற்றிலும்

என்னை நோக்கி வீசப்பட்ட

குழந்தையின் சிரிப்புகளை

பத்திரமாய்ச் சேகரித்தேன்

கூடவே மறக்காமல் இருக்க

மனதிடம் சொல்லிவைத்தேன்..

மறந்து வைத்த கைபேசியை

நினைவாக நாளையும்

மறந்து வர வேண்டுமென….

எங்கோ காய்த்து வெடித்த

பஞ்சு திரிக்கப்படுகிறது

எவ்விடம் தீபம் ஆவோம்

அறிவதில்லை திரிகள்

விளக்குகளை ஏற்றும் சிலர்

எண்ணெய் நிரப்பியும்

திரிகளை தூண்டியும்

தீபத்தின் ஆயுளை

நீட்டிக்கின்றனர்..

விளக்கு ஏற்றியதையே மறந்தவர்

தீபம் அணைவதையோ

திரிகள் கருகுவதையோ

உணர்வதில்லை…

அனைத்தையும்

அவதானிக்கும்

திரிகள் மட்டும்

தீபங்களாக

எரிதலின் பொருட்டே

வாழ்கின்றன…