சொன்னதைச் சொல்லும்
கிளிப் பிள்ளை போல்.
சொல்லாமல் சொல்லும்
ஊழ்விதி போல்.
மெல்லச் சொல்லும்
செவிட்டுக் காதில்.
ஊசிமருந்து போல் உள்ளிருக்கும்
நெஞ்சினில்.
உரக்க இடிக்கும் முழக்கி
முரசு போல் !
அலை அலையாய் அடிக்கும்
ஆலயமணி போல்.
அசரீரி போல் சொல்லும்
வானிலிருந்து.
உன் எதிரே கூசாமல்
உரைக்கும்.
பையிக்குள் இருந்து
குரான், பைபிள், குறள் போல்
வழிகாட்டும்.
குத்தூசி போல் புகுந்து
உடல் நோய்க்கு மருந்து தரும்.
தூங்கும் ஆத்மாவை எழுப்பி
தூங்காமல் வைக்கும்.
ஆத்மாவின்
ஆணி வேரை அசைக்கும்.
சொல்லிச் சொல்லிக்
கொல்லும்.
சொல்லாமல் கொல்லும்
உன்னைக்
கொல்லாமல் கொல்லும்.
கொன்றபின்
உயிர்ப்பித்து எழுப்பும் உன்னை
புதுப் பிறவியாய் !
+++++++++++++++++++++++
- கரையைக் கடந்து செல்லும் நதி – சிறுகதைகள் – ஸிந்துஜா
- சின்னக் காதல் கதை
- கண்ணீரின் கருணையில் வாழ்கிறேன்
- கைகளிலே உயிர் இழந்தால் பாசம் தோன்றுமா….
- எக்ஸ்க்யூஸ் மீ ! எங்க வீடு எங்க இருக்கு ?
- சூம்
- தி. ஜானகிராமனின் சிறுகதை உலகம் -4
- ஆம் இல்லையாம்
- கவிதை என்பது யாதெனின்
- ஒரு விதை இருந்தது
- வாழ்வின் மிச்சம்
- பவளவண்ணனும் பச்சைவண்ணனும்
- அந்தநாள் நினைவில் இல்லை…..
- குழந்தைகளை என்னிடம் வரவிடுங்கள்!
- பெரியாரின் *பெண் ஏன் அடிமையானாள்?* நூல் திறனாய்வுப் போட்டி
- மாங்கனிகள் தொட்டிலிலே தூங்குதடி அங்கே – பாகம் இரண்டு
- கோவை ஞானியும் நிகழும் கவிதையும்
- பெருந்தொற்றின் காலத்தில்
- முருகபூபதி எழுதிய இலங்கையில் பாரதி ஆய்வு நூல் – நூல் நயப்புரை
- பரமன் பாடிய பாசுரம்
- வெகுண்ட உள்ளங்கள் – 10
