நிஜத்தைச் சொல்லிவிட்டு

நிஜத்தைச் சொல்லிவிட்டு
கனவு செத்துவிட்டது

கடவில் விழுந்த காசு
செலவு செய்ய முடியாது

கிளைகளை துணைகளை
அறுத்துவிட்டு கடலானது ஆறு

தோம்புக்காரர் முதுகில்
என் மஞ்சள் டீ சட்டை

வெள்ளிக்கிழமை தொழுகையில்
என் ஒரு வெள்ளிக்காசு
அந்த நோயாளிக்கு இழப்பு

நான் படித்த
என்னைப் படித்த புத்தகங்கள்
நூலகங்களுக்கு நன்கொடை

என் எழுத்துப்படிகள்
தோம்பில் தற்கொலை

மின்தூக்கிக் கடியில்
என் ரோஜாத் தொட்டி
உயிர்விடப் போகிறது

நான் கவிதை எழுதும் மூலையில்
உலர்கின்றன உள்ளாடைகள்

அடையாளம் இழந்தது
என் அடையாள அட்டை

மருத்துவமனை எனக்கினி
தேதி குறிக்காது

பிரிக்கப்படாமலேயே
என் கடிதங்கள்

நான் பிடுங்கப்பட்ட வேரா
முளைக்கும் விதையா
இனிமேல் தெரியலாம்

என் சுயசரிதை சுபம்
முற்றுப்புள்ளியாக
முகம் அறிந்தோர் கண்ணீர்

என் முகவரியின் முதல்வரியில்
இனி நான் இல்லை

இன்னுமா புரியவில்லை…..
நான் மரணித்துவிட்டேன்.

அமீதாம்மாள்