நூலக அறையில்

மஞ்சுளா

என் இரவுப் பாடலுக்காய் 

திறந்து விடப்பட்ட 

அறையெங்கும் 

பொங்கி எழுகிறது 

நூல்களின் வாசம் 

என் கண்களை 

களவாடிச் செல்ல காத்திருக்கும் 

வரிகள் 

எந்த நூலின் இடுக்கிலோ 

ஒளிந்திருக்கின்றன 

தேடித் திரிந்த பொழுதெல்லாம் 

களைத்துவிடாமல் 

இருக்க 

இளைப்பாறக் 

கிடைத்து விடுகிறது 

ஒரு கவிதை 

சிதறிய மணிகளை கோர்த்தெடுத்து 

சிந்தனைக் கோப்புக்குள் 

வைத்த 

அவையாவற்றையும் 

கொத்தி எடுக்கின்றன 

சிறு குருவிகள் 

கலையாமல் 

பாடிக்

கொண்டேயிருக்கிறேன் 

அறையின் நூல்களை 

தின்று கொண்டே….

                -மஞ்சுளா 

                  மதுரை