கல்லா … மண்ணா

என்னவோ  துரத்துகிறது

எப்படியோ  தப்பிக்கிறேன்

போயிராத கோயிலிருந்து

பிரசாதம் வருகிறது – கடவுள்

கொடுக்க சொன்னதாக ..

ஒடி  ஒடி வருகிறேன்

ரயில் கிளம்பிவிட்டது !

பகீர் என்றானது – வாழ்க்கை

முடிந்து விட்டது  போல் ..

தோளில் தட்டுகிறார்கள் – திரும்புகிறேன்

சிறுவயதில் உடன்  படித்த தோழி.

சிரிக்கிறாள் , நானும் சந்தோஷமாக

வீடு வாங்கியதை தேவையற்று

சொல்லி கொண்டிருக்கிறேன் – அவள்

முகம் கோரமாக மாற தொடங்குகிறது

இறந்தவர்கள் நடக்கிறார்கள்

இயல்பாக  பேசுகிறார்கள்

யாருடைய குழந்தையோ

பூங்கொத்து கொடுக்கிறது

என்னன்னவோ நடக்கிறது

முன்னுக்கு பின் முரணாக

விழித்து கொள்கிறேன்

கனவு கலைகிறது

நிகழ்வுகள் நிகழ்கின்றன

என்னன்னவோ  நடக்கிறது – தொடர்கின்றன

புரிதலுக்கு பிடிபடாமலேயே …

இறந்தவர்கள் தென்படுவதில்லை

என்பதை தவிர ..

– சித்ரா