கலீல் கிப்ரானின் நியாயங்கள்! (சட்டம்)

உவகையுடன் சட்டம் இயற்றும் நீவிர்
அதனை முறிக்கையிலும் பேருவகை கொள்கிறீரே.

கடலோரம் விளையாடும் சிறார்கள்
மணற்கோபுரங்களைக் கருத்தாய் கட்டி
குதூகலத்துடன் அதைச் சிதைக்கவும் துணியும்
அச்செயலுக்கொப்பானத்ன்றோ இதுவும்.
ஆயின்,நீவிர் மண்ற்கோபுரம் அமைக்கும்
தருணமதில் கடலன்னையவள் கரைசேர்க்கும்
மணற்குவியலதையும் சேர்த்தே சிதைக்கும்
உம்மோடு தாமும் குதூகலம் கொள்கிறதே அக்கடல்.
உண்மையில் மாசற்ற நகைப்பன்றோ.அது.

ஆயினும், கடலென பரந்து விரிந்த
வாழ்க்கையற்றவருக்கு மாந்தர் உருவாக்கிய
அச்சட்டம் மட்டும் மணற்கோட்டையாய்
இல்லாமல் போனாலும்தான் என்ன,
ஆயினும், உறுதிமிக்க பாறையாக
இருக்கக்கூடிய வாழ்க்கையின்மீது
தம் சுயவிருப்புகளைச் செதுக்கக்கூடிய
சிற்றுளியாக எவருக்கு இருக்கப் போகிறது அச்சட்டம்?

நாட்டியக்காரரை வெறுக்கும் முடவனால்
ஆகப்போவதுதான் என்ன?

வழிதவறி நிலைமாறி சுற்றித்திரியும்
காட்டுமானையும், கலைமானையும் கண்டு
தம் நுகத்தடியே காப்பு என்று கருதிக்கொண்டு
திரியும் எருதைப்பற்றி யாருக்கு என்ன?

தம் புறச்சட்டையை அகற்ற இயலாத முதுபாம்பு அதையே
இயல்பாய்க் கொண்டோரை நிர்வாணி, வெட்கங்கெட்டவன்
என எள்ளி நகையாடுதலால் ஆகப்போவதுதான் என்ன?

மணவிழாவிற்கு விரைவாய்வந்து அதிகமாய்
விருந்தும் உட்கொண்டதால் ஏற்பட்ட களைப்பு
மேலீட்டிலும் வந்தவழியே சும்மா செல்லாது
விருந்தெல்லாம் வன்முறை விருந்தளிப்பவனோ
சட்டமீறல் செய்பவன் என்று
புலம்புவோரைப்பற்றி ஆகப்போவது என்ன?

கதிரொளியில் புறமுதுகு காட்டி நிற்போரை
காப்பது எங்கனம்?

தங்களின் பிம்பத்தை மட்டுமே காட்சியாய்க் கொள்ளும் இவர்களுக்கு இவர்களின் நிழல்களே இவர்தம் நியாய ஏற்பாடாகிறதே.
அக்கதிரோன் இவர்தம் நிழற்கால்களின் சக்கரமாய் மட்டுமே சுழலக்கூடுமன்றோ?

சட்டங்களை ஏற்றதோடு அதனை அதள பாதாளத்திலும் தள்ளி அதன் நிழல்களை மட்டும் தரணியின் மீது கோலமாக்குவதில் பயன் எங்கனம் கிடைக்கும்?

கதிரோனை நோக்கி நடக்கும் உம்மில் எவரை, பூமியின் மீது விழும் எந்த பிம்பங்கள் தாங்கிப் பிடிக்க இயலும்?

வளியோடு பயணிப்போரில் எவருக்கு, எந்தக் காற்றாடித் திசைக்காட்டி வழி நடத்தப்போம்?

அடுத்தவரின் சிறைவாயிலின் மீதல்லாதவரை உம் நுகத்தடியினை நீரே முறித்தாலும் உம்மை எம்மனிதச்சட்டம் கட்டுப்படுத்த இயலும்?

எம்மனிதரின் இரும்புச் சங்கிலியின்மீதும் தடுமாறி சாயாமல் நீவிர் நடனமாடும் பட்சத்தில் எச்சட்டத்தைக் கண்டு நீவிர் அச்சம் கொள்ளப்போகிறீர்?

மற்றையோரின் பாதையின் தடைக்கல்லாய் இராது, உம் ஆடையைக் கிழித்துக் கொண்டு நீவிர் அலைய நேர்ந்தாலும், எவர் உம்மை தீர்ப்பாயத்தினுள் கொணர இயலும்?

ஆர்பலீசு மாந்தரே, உம்முடைய முரசை பாதுகாப்பாக திரையிட்டு வையுங்கள், யாழிசைக் கருவியின் நரம்புகளைத் தள்ர்த்தக் கூடும். ஆனால் கீதமிசைக்கும் வானம்பாடியை கட்டுப்படுத்தக் கூடியவர் எவர் உளர்?

THEN a lawyer said, But what of our Laws, master?

And he answered:

You delight in laying down laws,
Yet you delight more in breaking them.

Like children playing by the ocean who
build sand-towers with constancy and then
destroy them with laughter.

But while you build your sand-towers the
ocean brings more sand to the shore,
And when you destroy them, the ocean
laughs with you.

Verily the ocean laughs always with the
innocent.

But what of those to whom life is not an
ocean, and man-made laws are not sand-
towers,
But to whom life is a rock, and the law
a chisel with which they would carve it in
their own likeness?

What of the cripple who hates dancers?

What of the ox who loves his yoke and
deems the elk and deer of the forest stray
and vagrant things?

What of the old serpent who cannot
shed his skin, and calls all others naked
and shameless?

And of him who comes early to the
wedding-feast, and when over-fed and tired
goes his way saying that all feasts are
violation and all feasters law-breakers?

What shall I say of these save that they
too stand in the sunlight, but with their
backs to the sun?

They see only their shadows, and their
shadows are their laws.

And what is the sun to them but a caster
of shadows?

And what is it to acknowledge the laws
but to stoop down and trace their shadows
upon the earth?

But you who walk facing the sun, what
images drawn on the earth can hold you?

You who travel with the wind, what
weathervane shall direct your course?

What man’s law shall bind you if you
break your yoke but upon no man’s prison
door?

What laws shall you fear if you dance
but stumble against no man’s iron chains?

And who is he that shall bring you to
judgment if you tear off your garment yet
leave it in no man’s path?

People of Orphalese, you can muffle the
drum, and you can loosen the strings of the
lyre, but who shall command the skylark
not to sing?

-excerpt from The Prophet, by Kahlil Gibran