நினைவு நதியில் ஒரு உயிரின் மிச்சம் !

இதுநாள் வரை
பிரிந்திராத
மரக்கிளை விட்டு
கிளம்புகிறது
பழுத்த இலை ஒன்று …..

முடிந்துவிட்ட
ஆயுள் எண்ணி
பெருமூச்சொன்றை
பிரித்தபடி தொடங்குகிறது
அதன் இறுதிப்பயணம் ….

விம்மிவெடிக்கும்
அதன் துயரங்கள்
யார் காதிலும்
கேட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை ….

இலையை பிரிந்த
சோகம் தாளாமல்
சுழன்று சுழன்று
மரக்கிளை வைக்கும்
ஒப்பாரியை கவனிக்க
யாருக்கும் இங்கே
விருப்பமில்லை …..

இலையொன்று போனால்
துளிர் ஒன்று முளைக்கும்
என்கிற
சமாதானத்தையும்
மரக்கிளை ஏற்ப்பதாயில்லை .

இதோ !
அழுதபடி ஓடும்
என் நினைவு நதியில்
சலனமில்லாமல் மிதக்கிறது
ஆயுள் முடிந்த இலை ….

விழுந்த இலை
சலனமில்லாமல் மிதக்கிறது ,
எனக்குத்தான் இதயம்
சலனப்பட்டு கனக்கிறது …….

—- க.உதயகுமார்