ரிஷி (லதா ராமகிருஷ்ணன்) ஒருபோதும் மலைகளாக முடியாதவர்கள், மலைமேல் ஏறக்கூட முடியாதவர்கள் மலையின் அடிவாரத்தில் நின்று அண்ணாந்துபார்த்தாலே மளுக்கென்று கழுத்து சுளுக்கிக்கொள்கிறவர்கள் மலையிலிருந்து உருளும் ஒரு கல்லைக் காட்டி மலை மாபாதகம் செய்துவிட்டதாக மண்ணை வாரித்தூற்றுகிறார்கள்; காலமெல்லாம் கையில் கற்களோடு சுற்றிக்கொண்டிருப்பவர்கள் பாவனைக் கண்ணீர் பெருக்கிக் கருணைக்கடலாகிவிடுகிறார்கள். கனியிருப்பக் காய் கவரலாமோ என்ற குறட்பாவை மேற்கோள் காட்டி கையோடு தனித்துவமான தமது வசைபாடலை ஒலிக்கச்செய்கிறார் கோரஸ்களோடு. ‘கலி முத்திப் போச்சு’ என்பதாய் கவனமாய் நவீன தமிழில் கருத்துரைத்து […]
