வளவ. துரையன்
வண்டியில் பூட்டப்பட்ட காளை
அடுத்த பயணத்திற்குத்
தயாராக இழுக்கிறது.
சுமை சற்று அதிகம்தான்.
நுகத்தடியைத் தாங்கும்
இடத்திற்கு மேலே கழுத்தில்
இருக்கிறது சிறு புண்.
கவனமாக அதைப் பார்த்துக்
காக்கை கொத்துகிறது.
காளையின் கவலை
காகம் அறியாது.
வாலால் அடிக்க இயலாமல்
முடிந்தமட்டும் தலையை
ஆட்டிப் பார்க்கிறது காளை.
விலகி விலகிப் போனாலும்
மீண்டும் மீண்டும் வந்து
கொத்தி வாழ்க்கையைக்
கற்றுத் தருகிறது காக்கை.
- முள்வேலிப் பூக்கள்
- ஆதியோகி கவிதைகள்
- நட்புக்காக
- தன்னைத்தானே அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டவர்
- பழித்தலும் பழித்தல் நிமித்தமும்
- மாணவர் சேர்க்கையும் பேராசிரியர்கள் நிலையும்
- நாவல் தினை அத்தியாயம் இருபது பொ.யு 1900
- உள்மன ஆழம்
- கற்றுத் தரல்
- காற்றுவெளி மின்னிதழ் – அமரர்.செம்பியன்செல்வன் ஞாபகார்த்த சிறப்பிதழ்
- பாடம்
- முதியோர் காப்பக நுழைவு அனுபவம் – 1
- பல்லியை நம்பி
- வலி
- டைட்டானிக் கப்பலால் மீண்டும் உயிரிழப்பா?
- வாளி கசியும் வாழ்வு
- நான் ஒரு மலையாதல் அல்லது என்னில் ஒரு மலை உருவாதல்
- ரோஹிணி கனகராஜ் கவிதைகள்
- தமிழ்நாட்டில் காங்கிரஸ் ஆட்சி அமைக்க ஒரு மகத்தான வாய்ப்பு – 2