வேழம்னா ரெண்டு பொருள் உண்டுங்க; ஒண்ணு யானை; இன்னொண்ணு கரும்பு. பழைய தனிப்பாடல்ல ஒண்ணு வரும்; ஒரு பாணன் போயிப் பாடிட்டுப் பரிசு வாங்கிண்டு வருவான். அவன் மனைவி, “ நீ போயி என்னா வாங்கிண்டு வந்தே”ன்னு கேப்பா; அவன் யானைதான் வாங்கினு வந்திருப்பான்; ஆனா வேழம்னு பதில் சொல்வான்; ஒடனே அவ கரும்புன்னு நெனச்சுக்கிட்டு அப்படின்னா ஒடச்சித் தின்னும்பா; ஆனா இங்க வர்ற வேழம்றது ஒருவகையான புல்லுங்க. நாணல்னு சொல்லுவோம்ல; அது போல; உரையாசிரியர்லாம் இதுக்கு “கொறுக்கச்சி”ன்னு சொல்றாங்க; கரும்பு, மூங்கில் போல இதுவும் புல் வகையில்தான் அடங்குமாம். இனிமே வர்ற பத்துப் பாட்டுலயும் இந்த வேழம் வருமுங்க’ அதாலதான் இந்தப் பாட்டுகளுக்கு “வேழப்பத்து”னு பேருங்க. மொத பாட்டைப் பாப்போம்.
” மனைநடு வயலை வேழம் சுற்றும்
துறைகேழ் ஊரன் கொடுமை நாணி
நல்லன் என்றும் யாமே
அல்லன் என்னும்என் தடமென் தோளே”
அவன் தலைவியை விட்டுட்டு வேற ஊட்டுக்குப் போயிட்டாங்க; இப்ப தன் தோழனான பாணனைத் தூது விடறான்’ அப்ப அந்தப் பாணன்கிட்ட தலைவி சொல்ற பாட்டுங்க இது.
தலைவி சொல்றா, “அவன் ஊர்ல ஊட்ல எல்லாம் வாசல்ல இருக்கற வயலைக்கொடி[பசலைக் கொடி] என்னா செய்யும் தெரியுமா; போயி வேழன்ற மூங்கில் போல இருக்கறதை சுற்றிக்கிட்டிருக்கும். அவன் என்னை விட்டுட்டு பிரிஞ்சுபோன கொடுமையை வெளிய சொல்ல வெக்கப்பட்டுக்கிட்டு நான் அவனை நல்லவன்தான்ன்னு சொல்றன்; என்னா இருந்தாலும் அவனைக் காட்டிக் கொடுக்கலாமா? ஆனா அவன் போயிட்டதால இப்ப மெலிசா ஆயிட்ட என் தோளெல்லாம் அவனை நல்லவன் இல்ல காட்டிக்கொடுக்குதே”
===================================================================================
வேழப்பத்து—12
ரெண்டாவது பாட்டுல தலைவி தன் மனசுக்குள்ளேயே சொல்லிக்கறா; “ஒரு தண்ணித்துறைங்க; கொளமோ ஆறோ ஏதாவதுன்னு வச்சுக்கலாம்; அதன் கரைல வேழம்னு சொல்றமே அந்த வகைப் புல்லானது, கரும்பு போல அழகாப் பூ பூத்திருக்கு; இழிவான வேழம் அழகாப் பூ பூத்திருக்குங்க; அதப்போல எனக்கு செய்யற நல்லதெல்லாம் என் ஊட்டுக்காரன் அவன் போயி அவளுக்குச் செய்யறானே; என்னைக் கட்டினவன்தானேன்னு நானாவது பொறுத்துக்கலாம். ஆனா இங்க பாருங்க; என் தோளெல்லாம் அது பொறுக்காம எப்படி மெலிஞ்சு போச்சுங்க;”
”கரைசேர் வேழம் கரும்பில் பூக்கும்
துறைகேழ் ஊரன் கொடுமை நன்றும்
ஆற்றுக தில்ல யாமே
தோற்க தில்லஎன் தடமென் தோள
வேழப்பத்து—13
அருமையான பாட்டுங்க இது; அவ தனக்குத்தானே சொல்லிக்கறா; “என்னை உட்டுட்டுப் போக மாட்டேன்னு சொன்னவன் இப்ப அங்க போயிட்டான். அவங்களோட சேந்திருக்கான். அவளுவ ஊரெல்லாம் தூங்கும்போது கூட தூங்கமாட்டாளுவ; அப்படி இருக்கச்சே அவன் எப்படி அவங்களுக்குத் தெரியாம இங்க வருவான்?”
ஏன் அவங்கள்ளாம் தூங்கமாட்டான்னு நெனக்கறா தெரியுமா? எங்க தன்னைப் பிரிஞ்ச மாதிரி அவங்களையும் உட்டுட்டுப் போயிடுவானோன்னு பயம் அவங்களுக்கு; அதான்’;
”பரியுடை நன்மான் பொங்[கு]உளை அன்ன
அடைகரை வேழம் வெண்பூப் பகருந்
தண்டுரை ஊரன் பெண்டிர்
துஞ்சூர் யாமத்தும் துயிலறி அலரே”
இந்தப் பாட்டுல ’மான்’னு வர்றது குதிரைங்க; ’பரி’ன்னு வர்றது குதிரையோர நடை; ’உளை’ன்னா குதிரையோட தலையில கட்டற சாமரைன்னு ஒரு சுட்டி; இல்லன்னா குதிரையோட நெத்தியில அலையற தலைமயிருன்னு கூட வச்சுக்கலாம்ன்னு கூட வச்சுக்கலாம்; அதுதான் வேழம்ற கொடியிலஇருக்கற புல்லைக் காட்டுது. அதோட பூ குதிரையோட தலைமுடிக்கு உவமைங்க; அந்தப் பூ தலைமுடியைப் போல வெள்ளையா இருக்குமாம்;
நல்ல நடையைக் கொண்ட குதிரையோட தலைமுடியைப் போல வெள்ளையாப் பூ பூக்கற வேழம் இருக்கற குளிர்ச்சியான தண்ணி இருக்கற ஊரைச் சேர்ந்தவன்தாங்க அவன்;
குதிரயோட அழகான தலைமுடி குடும்பப் பொண்ணுக்கும், வேழப் பூ பரத்தைக்கும் உவமையாம்
======================
- ஐரோப்பிய விண்ணுளவி ரோஸெட்டா உறங்கும் வால்மீன் விழித்தெழும் ஒளிக்கிளர்ச்சியைப் பதிவு செய்தது.
- ஆஷா
- யானைகளும் கோவில்களும் ஆன்மிகப் பாரம்பரியமும் – 8
- திரும்பிப்பார்க்கின்றேன் பவளவிழா நாயகன் பத்மநாப ஐயரும் கலை – இலக்கிய பதிப்புலகமும்
- கவிஞர் அம்பித்தாத்தா
- பழக்கம்
- தொடுவானம் 134. கண்ணியல்
- சூழல் மாசு குறித்த கவிதைகள் சில
- ‘ இளைய ராணியின் நகைப் பெட்டி’ 4
- ‘ இளைய ராணியின் நகைப் பெட்டி’ – 3
- ‘ இளைய ராணியின் நகைப் பெட்டி’ – 2
- குறுநாவல் இளைய ராணியின் நகைப் பெட்டி – 1
- காப்பியக் காட்சிகள் 18. சிந்தாமணியில் சகுனம் சோதிடம் மந்திரம் குறித்த நம்பிக்கைகள்
- பகீர் பகிர்வு
- சிறந்த சிறுகதை எழுத்தாளர்கள் – சிறு குறிப்புகள் -1
- வேழப் பத்து—11
- விழியாக வருவாயா….?
- சபாஷ் தமிழா…! – காவிரி பற்றி பேசும் தகுதி நமக்கு உள்ளதா?
- தள்ளுபடியில் தள்ளாடும் குடும்பத்தலைவர்
- மிக அருகில் கடல் – இந்திரன்
