‘கவிதைகள்’ படைப்புகள்
எனக்குள் தோன்றும் உலகம்
எஸ்.ஆல்பர்ட் திடுமென அழகு நிறைந்தது அந்த அளவு பெரிய கண்ணாடி ஜன்னல் வெண்பனியை விளைத்திருந்தது அருகருகே எதிரே சிவப்பு ரோஜாக்கள் மௌனமாக பொருந்தாமல் கற்பனையைக் காட்டிலும் விரைந்து தோன்றும் உலகம். நாம் நினைப்பதைக் காட்டிலும் பித்தமுடையதாகவும் பெரியதும், திருத்தமுடியாத patippaலவும் ஆகக் காணும் உலகம் ஒரு ஆரஞ்சை உரித்து சுளைவிரித்துத் தின்று விதைகளை துப்பிவிட்டு veறு [Read More]
பின்தொடரும் சுவடுகள்
அ.டெல்பின் திரும்பிப் பார்த்த இடமெங்கும், காலடிச் சுவடுகள், மெலிதாயும்,நீண்டும் பெரிதாகவும்,ஆழப் பதிந்தும் சோர்ந்தும் …………… இறந்த காலத்தின் முடிவுகள் எதிர்காலத்தின் வெளிச்சத்தை பாதித்துத் தான் இருந்தன. எங்கோ தொலைதூரத்தில் மங்கலாய் ஒளிக்கீற்று நம்பிக்கைகளை முன்னோக்க சுவடுகள் பின்தொடர்ந்தன . [Read More]
முன்பதிவில்லா தொடா் பயணம்
முனைவா் சி. இரகு மனிதனே உனக்கு முகவரி தேடுகின்றாயோ? அப்படியானால் இரவில் தொடா்வண்டியில் நெடுந்தூர பயணத்தை……… முன்பதிவில்லா பதிவுச்சீட்டில் பயணத்தை பயணித்துப்பார். அளவுகடந்த பொறுமை நிதானம் பிறக்கும். புதிய மனவலிமை உதயமாகும்…….. ஆணவத்தோடு அலைகின்றாயோ அத்துணையும் ஓரு நொடியில் தொலைந்துபோகும். சாதரண மனிதன் சாமானிய மனிதனாய் மகத்துவம் அடைவாய். [Read More]
ஆப்பிள் தோப்புக்குப் போவோமா ? மூலம் : பீட்டில்ஸ் பாடகர்
தமிழாக்கம் : சி. ஜெயபாரதன், கனடா ++++++++++++ உன்னைக் கூட்டிச் செல்லவா ? ஆப்பிள் தோப்புக்கு போகிறேன். எதுவும் மெய்யல்ல ! எதையும் பற்றித் தொங்காதே ! ஆப்பிள் தோப்பிலே நீ எப்போதும் கிடக்காதே ! விழிகளை மூடிக் கொண்டு வாழ்வது எளிது ! பார்ப்ப தெல்லாம் புரியாது திரிக்கப் படுகிறது ! அடுத்தவன் உடலுக்குள் புகுந்து நடிப்பது கடினம் ! எல்லாம் நடக்குது எப்படியோ ! எனக்கொரு கவலையும் இல்லை ! [Read More]
காலண்டரும் நானும்
எஸ்.அற்புதராஜ் என் வீட்டின் கதவுகளை நானே திறந்து வைக்கிறேன், பூட்டுவதும் நானே. என் வாழ்க்கையின் கதவுகளை நித்தமும் நானே திறந்துவைக்கிறேன் . கடந்த நாற்பது ஆண்டுகளாக காலையில் எழுந்ததும் தினசரித் தேதித் தாளைக் கிழிப்பதும் நானே. நேற்றைய தாளைக் கிழித்துவிட்டால் புதியநாள் தொடங்கிவிட்டதாக அர்த்தம் கொண்டுவிடும். காலண்டரும் நானும் ஒன்றாகவே நாட்களைக் கழித்து [Read More]
·மனப்பிறழ்வு
‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்) ஒரு படைப்பாளியைவிட, பெரிய அறிவாளியைவிட திறமைசாலியைவிட, தொலைநோக்குப்பார்வையாளரைவிட சிந்தனாவாதியைவிட, செயல்வீரரைவிட நேர்மையாளனைவிட, நீதிமானைவிட இலட்சியவாதியைவிட, மனிதநேயவாதியைவிட முழுமனிதரைவிட மாமனிதரைவிட இவரன்ன இன்னும் பலரைவிட ஒரு மண்ணாந்தையும் தன்னை மேலானவராகக்காட்டிக்கொள்ள மிக எளிய வழி அவர்களைப் பைத்தியமாக முத்திரை குத்திவிடல். [Read More]
கேள்வி – பதில்
‘ரிஷி’ (லதா ராமகிருஷ்ணன்) ”ஏழையின் வயிற்றில் இப்படி அடிக்கிறாயே?” “பாழையை ஏன் விட்டுவிட்டாய்? – போ போ – நீ அரை முக்கால் முழு லூசு” கோழைதான் கயவனாயுமிருப்பான்; நேர்மையாளன் சுத்தவீரன்.” “கேளடா மானிடா, உன் கோபாவேசமெல்லாம் எனக்குக் கால்தூசு” ”வாழையடி வாழையாக வந்த நற்பெயரைக் காப்பாற்றிக்கொள்ளமாட்டேன் என்று இப்படிப் பிடிவாதம் பிடிக்கலாமா? “தோ, தோ நாய்க்குட்டி போதும் [Read More]
கவிதைப் பிரவேசம் !
ஸ்ரீரங்கம் சௌரிராஜன் அம்மா மடியில் தூக்கம் தோள் தொட்ட குழந்தையின் பிஞ்சு விரல்களும் குறுகுறு பார்வையும்… மலரில் கவிதைகளே இதழ்களாய் … பழுத்த பழத்தின் மஞ்சள் புன்னகை நண்பர்களின் சுவாரஸ்யமான பேச்சு வெளிர் நிறத்துத் துளிர் இலைகளில் மெல்லிய நரம்போட்டம் … செங்குழம்பென செவ்வானத்தின் ஆழ்ந்த கோபம் சிட்டுக்குருவியின் படபடப்பிலும் புரியா மொழியிலும் என என் கவிதைப் [Read More]
“ஒரு” பிரம்மாண்டம்
இல.பிரகாசம் “ஓர்” என்பவற்றிலிருந்து எப்போதும் “ஒரு” தனித்துத் தான் ஒலிக்கிறது மிகச் சுலபமாக தனித்தறியவும் பயன்படுத்துவதிலும் எண்ணிக்கையில் வேறுபடுத்திக் காட்டுவதில் இவைகள் எத்துணைத் துள்ளியத்துடன் செயல்படுகின்றன. “ஒரு மனிதன் ஓர் இனம்” அளவுகோளில்லை எனினும் நான் ஒரு என்ற வார்த்தையில் பிரம்மாண்டத்தை உணர்கிறேன். [Read More]
கோகுல மயம்
சு. இராமகோபால் சிறு தானியங்கள் எங்கள் முப்பாட்டன் விட்டுச் சென்ற தோட்டத்தில் விரும்பி விளையும் பால் கட்டும் பருவத்தில் சோளக்கதிர்களை அறுத்துவந்து உமியின்றி பொன்மணிகளை உதிர்த்து நீராவியில் பக்குவமாக அவித்து குளிரும் மாலைப்பொழுதில் நெய் நறுமணத்துடன் வெதுவெதுவென்று வெள்ளிக் கிண்ணங்களில் குவித்து அம்மா கொடுப்பாள் குக்குள் குக்குளென்று கொங்குநாட்டுச் சுந்தரத் [Read More]
