1. பத்திரமாய் கைப்பிடித்து அழைத்துப்போய் மரியாதையோடு மேடையில் அமர்த்தினார்கள். அங்கே ஏற்கெனவே திரையில் முழங்கிக்கொண்டிருந்தவன் நானா…? என்னைப் போல் ஒருவனா….? அந்நியனா….? விரையும் காலத்தின் புன்முறுவல் ஒரு கணம் உறையவைக்கிறது. மறுகணம் அதனோடு சிநேகமாய் கைகுலுக்குகிறேன். 2. அன்புக்குரியவர்களே ஆளுமை நிறைந்தவர்களே…. ஆனாலும் ஒலிபெருக்கி மூலம் விரயமாக்கப்படும் வார்த்தைகளை எண்ணிக் கலங்கும் மனது. அவையெங்கும் இறைபடும் வார்த்தைகளின் மேல் காலடிகள் அழுந்தப் பதிந்து, அரைத்து மிதித்து உடைத்து நசுக்கி எத்தித்தள்ளிப்போகும் காட்சி யென்றுமே நிலைகுலையச் செய்வது. […]
