‘கவிதைகள்’ படைப்புகள்
அந்தநாள் நினைவில் இல்லை…..
மெர்லின் சுஜானா உன் கண்களில் விழுந்து நான் சிதைந்த நாள்என் நினைவில் இல்லை;ஆனால் அந்த நாளின் தாக்கம் சற்றும்என் நினைவை விட்டு அகலவில்லைஉன் ஒளிமிகு கண்களைப் பார்க்கத் துணிவின்றிவெட்கத்துடன் தலைகுனிந்து நான் நகர்ந்து சென்ற தருணங்கள்என் கண்ணினுள் உன்னைத் தேட பொறுமையுமின்றிஎனது கண்கள் பார்த்து ரசித்து ஏற்றுநீ நகர்ந்த பல கணங்கள்உன் நிழலென நான் திரிந்தபல நாட்களின் [Read More]
வாழ்வின் மிச்சம்
மஞ்சுளா மிச்சங்களில் மீந்து தன்னை உயிர்ப்பிக்கும் நாளுக்கு மனிதன் இட்ட ஒரு பெயரின் வழியாகவே அவன் பிறந்த தினத்தை கொண்டாடித் தீர்க்கிறது தன் வாழ்வின் மீதான வலியையும் தன் இருப்பின் மீதான வலிமையையும் இரண்டுக்கும் இடையிலான கேள்விகளையும் பதில்களையும் மனிதன் பிறகு எப்படித்தான் கொண்டாட்டம் ஆக்குவது? [Read More]
கவிதை என்பது யாதெனின்
சொன்னதைச் சொல்லும் கிளிப் பிள்ளை போல். சொல்லாமல் சொல்லும் ஊழ்விதி போல். மெல்லச் சொல்லும் செவிட்டுக் காதில். ஊசிமருந்து போல் உள்ளிருக்கும் நெஞ்சினில். உரக்க இடிக்கும் முழக்கி முரசு போல் ! அலை அலையாய் அடிக்கும் ஆலயமணி போல். அசரீரி போல் சொல்லும் வானிலிருந்து. உன் எதிரே கூசாமல் உரைக்கும். பையிக்குள் இருந்து குரான், பைபிள், குறள் போல் வழிகாட்டும். குத்தூசி போல் [Read More]
ஆம் இல்லையாம்
‘ரிஷி’(லதா ராமகிருஷ்ணன்) அன்பு என்பதுஉணர்வாகவும்சொல்லாகவும்உண்மையாகவும்பொய்யாகவும்விரிந்தும்சுருங்கியும்விலகியும்நெருங்கியும்கண்ணாமூச்சி விளையாடிக்கொண்டிருக்கிறது.களைத்துப்போகச் செய்தாலும்புண்ணாக்கினாலும்ஒன்று மீதமில்லாமல் எல்லாத் தூண்களின் பின்னாலும்ஓடியோடித் தேடியபடியேநாம்……. [Read More]
சூம்
முகத்துக்கு நேரே முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி இது என்ன இடமாறு தோற்றப் பிழை சுயம் உள்ளே பிம்பம் வெளியே சிறகு முளைத்தது பிம்பத்துக்கு பொம்மையானது சுயம் பிம்பங்கள் சேர்ந்து தேசம் கண்டது அது ‘சூம்’ என்றானது சூமின் கைதியாய் சுயம் ஆனது பாலைவனமானது சுயம் கானல்நீரானது விடுதலை கண்ணாடி பார்த்தது சுயம் அங்கே பிம்பம் காணவில்லை ‘ஏய் நீ எங்கே போனாய்’ ‘லண்டனில் பேசிக் [Read More]
பெருந்தொற்றின் காலத்தில்
கு.அழகர்சாமி (1) ஊரடங்கி நடமாட்டமில்லாமல் வீதி- இருபுற வீடுகளிடையே திடநதியாய் ஓடி சுவடுகள் பதியாது விலாசமிழந்து நிசப்தம் சப்திக்க நடக்க நீட்டித் தலைக்கு வெளியை வைத்து உறங்கி- (2) நாளும் நடந்து- நன்கு தெரியும் என்னை அதற்கு – ஆனால் தெரியாதது போல் கடக்கிறது என்னை வெறிச்சோடிய வீதி (3) “வெளியே” நடை செல்ல முடியாமல்- ஒற்றைத் தென்னை உரைக்கும்: ” நிற்கிற அதே இடத்திலேயே நட என்னைப் [Read More]
கண்ணீரின் கருணையில் வாழ்கிறேன்
வசந்ததீபன் கண்ணீரின் கருணையில் வாழ்கிறேன் கடலின் ஆழத்தைப் போல அமைதியாக இருக்கிறேன் மனசு தான் அலையடித்துக் கொண்டிருக்கிறது தனிமையாய் பயனற்ற பழைய பிணமெரிக்கும் கொட்டகையாய் இருக்கிறேன் ஒரு பிடி அரிசி இல்லை வயிற்றுக்குள் கரையான்கள் நிலவும் சூரியனும் தவறாமல் வந்து போகின்றன அழகான பெண்கள் என் கனவுகளில் நடனமாடுகிறார்கள் என் வெளிச்சமற்ற அறை இரவுகளில் [Read More]
சின்னக் காதல் கதை
வசந்ததீபன் வெக்கையினால் கொதித்த இதயத்தை சற்றுக் காத்தாடக் கழற்றி வைத்தேன். பசியால் அல்லாடிய பூனையொன்று அதைக் கவ்விக்கொண்டு போய் தின்னப் பார்த்து ரப்பர் துண்டென எண்ணி குப்பையில் வீசிப் போனது. வானில் வட்டமிட்டலைந்த பருந்தொன்று அதைக் கொத்தித் தூக்கி கொத்திக் கொத்தி கல்லென நினைத்து குளத்தில் எறிந்தது. குள மீன்கள் கூடிக் கடித்துக் கடித்து நெகிழித் துண்டென்று [Read More]
பட்டியல்களுக்கு அப்பால்…..
ரிஷி(லதா ராமகிருஷ்ணன்) கவிதை சாம்ராஜ்யத்தைக் கட்டியாளப்போகும்கனவுகளோடு எழுதிக்கொண்டிருக்கும் இளைஞன் அவன். சாம்ராஜ்யம் என்பது வெறும் சொல் மட்டுமேஎன்று புரியும் காலம் வரைசிறகடித்துப் பறந்துகொண்டிருக்கட்டுமேஅரியணையைச் சுமந்தபடி. நம்பிக்கையின் ஆதுரத்தை உணராமலேயேஅந்த வளரிளம் மனம்ஏமாற்றத்தை யெட்டிவிடலாகாது….. உளவியலை அறிந்துகொள்ளும் முன்பேஎதிர்–உளவியலை [Read More]
குட்டி இளவரசி
மஞ்சுளா பகலின் பாதியை மூடி மறைத்து குட்டி மழையை கொண்டு வந்தன மேகங்கள் வெடித்த நிலப்பரப்பில் தன் தலை நுழைத்து விம்முகின்றன மழைத் துளிகள் நெகிழ்ந்தும்… குழைந்தும் மண் மற்றொரு நாளில் பிரசவித்தது தன் சிசு ஒன்றை இதுன்னா….? அதன் பெயர் எதுவென்று தன் குளிர் மொழியில் கேட்கிறாள் தளிர் நடை பயிலும் குட்டி இளவரசி [Read More]
